افسانه‌ها و افسانه‌های مختلفی در مورد بوته سنجد وجود دارد. مراقبت تخصصی از هرس برای توت یاس بنفش خیلی مرموز نیست. این آموزش به طور عملی نحوه بریدن سنجد سیاه (Sambucus nigra) را به عنوان یک نفره باشکوه، پرچین عاشقانه وحشیانه یا درخت استاندارد صرفه جویی در فضا توضیح می دهد.
قطوچه را چگونه و چه زمانی باید قطع کرد؟
سنجد را در پاییز ببرید.هرس را بعد از برداشت در مهرماه انجام دهید. بوته سنجد را نیز می توان از اواخر ژانویه تا مارس هرس کرد. برش ساخته شده شکلی به سنجد می دهد. شما 3-6 شاخه قوی زمینی را انتخاب می کنید و سایر شاخه های نزدیک به زمین را قطع می کنید.
چرا برش توصیه می شود؟ – گزینه های برش
در طبیعت، بوته‌های پراکنده سنجد برای ما منظره‌ای آشنا هستند، اما به ندرت ضیافتی برای چشم هستند. جایی که درخت میوه وحشی اجازه دارد آزادانه رشد کند، به بلندی یک خانه می‌شود، با شاخه‌های خمیده از هم می‌پاشد و پیر می‌شود و به درختچه‌ای غیرقابل نفوذ تبدیل می‌شود. با این شبح، Sambucus nigra در هیچ باغی مهمان خوشایند نیست. به دلیل تحمل خوب آن در برابر هرس، می توانید به راحتی بوته گل و توت را در شکل خود نگه دارید. نمای کلی زیر گزینه های برش توصیه شده را خلاصه می کند:
| سبک برش | هدف | دوره/ مناسبت |
|---|---|---|
| برش ساخت | داربست و رشد منظم از همان ابتدا | 2. و (در صورت لزوم) سال سوم |
| برش ترکیبی | ارتقای فراوانی گل و عملکرد میوه، حفظ شکل، جلوگیری از پیری | از سال سوم یا چهارم سالی یکبار |
| برش جوانسازی | احیا و بازسازی بوته قدیمی | وقتی پیری رخ می دهد |
| برش آموزشی | تربیت بوته جوان به درخت | سال کاشت تا سال سوم یا چهارم |
| برش پرچین | ساخت و نگهداری به عنوان پرچینی با رشد آزاد و فشرده | از سال دوم به بعد حداقل سالی یکبار |
| چوب بزن | جوانسازی پیری، پرچین های غیر قابل نفوذ | بین اول مهر تا اول اسفند |
لطفاً توجه داشته باشید که این لیستی از گزینه‌های برش سنجد است. این بدان معنی است که اگر هر سال درختچه هرس نازک شود، نیازی به هرس جوان سازی نیست. هرس برای تشکیل یک درختچه بزرگ در درجه اول توصیه می شود اگر در زمان کاشت مشخص باشد که فضای موجود در محل محدود است. فقط در صورتی که راهی برای عبور قیچی و اره وجود نداشته باشد باید یک پرچین قدیمی روی چوب قرار دهید.
بهترین زمان چه زمانی است؟
یک سنجد از سال گذشته در شاخه های بلند خود به زیباترین شکل شکوفه می دهد و میوه می دهد. این رفتار رشد فرصت کمی برای انتخاب بهترین زمان برای برش باقی می گذارد.هرس بعد از دوره گلدهی اثر مخربی بر عملکرد میوه دارد. از طرف دیگر، اگر بلافاصله پس از برداشت فصل پاییز، خرمایی را انتخاب کنید، بدترین حالت این است که جوانه های گلی که قبلاً تشکیل شده اند قربانی قیچی شوند که در این زمان از سال به سختی قابل مشاهده هستند.
بهترین زمان برای تقریباً هر نوع برش روی سنجد اواخر زمستان و اوایل بهار است. تاریخی را بین اواخر ژانویه و اوایل مارس در روزهای بدون یخبندان انتخاب کنید. کمی قبل از جوانه زدن، جوانه های گل بسیار متورم شده و به راحتی دیده می شوند. این جنبه بصری، تشخیص شاخه های جوان یک ساله و شاخه های فرسوده، دو ساله و مسن را برای مبتدیان آسان تر می کند.
هرس ثانویه رشد را به سمت درختچه های بزرگ هدایت می کند
سنجد به طور طبیعی به یک درختچه بزرگ و گسترده با شاخه های زمینی متعدد و سرسبز به ارتفاع ۱۰ متر و عرض ۴ متر تبدیل می شود. اگر نمی توانید به درخت میوه وحشی فضای زیادی در باغ بدهید، در سال دوم و سوم رشد را با یکبرش ساختمان به شکل دلخواه هدایت کنید.چگونه این کار را درست انجام دهیم:
- در بهار سال دوم،3 تا 6 قوی ترین شاخه زمینی را به عنوان چارچوب انتخاب کنید
- قطع همه شاخه های باقی مانده در سطح زمین
- شاخه های داربستی که خیلی بلند هستند را بطور استثنایی تا یک سوم کوتاه کنید
اگر از شکل گیری سازه در ابتدای سال سوم راضی باشید، برش ساختمانی منجر به نازک شدن برش می شود. اگر شکل درختچه هنوز انتظارات شما را برآورده نمی کند، تعداد شاخه های زمینی را در اواخر زمستان اصلاح کنید. دیگر شاخه‌های بلند سالانه را کوتاه نمی‌کنید، بلکه نوک شاخه‌ها را باریک می‌کنید. برای انجام این کار، به سادگی شاخه های جانبی را که بیش از حد طولانی هستند یا در جهت اشتباه رشد می کنند و به شکل درختچه مورد نظر تناسب ندارند، جدا کنید. در این مرحله از مراقبت از هرس، اینها می توانند هم شاخه های یک ساله و هم دو ساله باشند.
هرس شکل و کیفیت میوه را ارتقا می دهد
برش نازک سالانه وظیفه حفظ شکل بوته بزرگ و تضمین نمایشی غنی از گل ها و توت ها را دارد. تمرکز بر حفظ شاخه های بلند سالانه است که جوانه های متعددی در زمستان زنده مانده اند. برش تعمیر و نگهداری بدون عارضه اینگونه کار می کند:
- شاخه های برهنه و قدیمی داربست را در نزدیکی زمین قطع کنید تا جا برای شاخه های جوان باز شود
- شاخه های آویزان و فرسوده نشان دهنده یک شاخه جانبی سالانه است
- شاخه های دو ساله بدون شاخه تازه را به طور کامل حذف کنید
شاخه‌های جانبی سالانهکه امسال شکوفه و میوه می‌دهند، مشخصه رشد رو به بالا وبدون شاخه شاخه‌های دو ساله دارای گل و در سال قبل میوه می دهد که در حالت کمانی و آویزان دیده می شود. شاخه های تازه سال قبل اغلب به شدت در ناحیه شاخه های پایینی جوانه می زنند.با انحراف چوب مسن تر به شاخه های جوان، می توانید در این مرحله دوباره از گل و میوه لذت ببرید. می توانید در اینجا بخوانید که چگونه به راحتی برش مشتق را انجام دهید. ویدئوی زیر روند ساده برش را روی یک سنجد جوان و هنوز شفاف نشان می دهد.
Holunder pflegen und schneiden
جوانسازی سنجد به روشی مثال زدنی – دستورالعمل برش جوانسازی
آیا سنجد کهنه را به ارث بردید یا چندین سال از هرس صرفنظر کردید؟ سپس چرخ مراقبت از هرس را به سادگی بچرخانید. این را می توان با یکبرش جوانسازیبدون عارضه به دست آورد، که در حالت ایده آل باید حداقل دردو مرحله بر روی نمونه های بسیار قدیمی و بسیار بزرگ انجام دهید. نحوه جوانسازی صحیح سنجد:
- مرحله اول: نیمی از شاخه های داربست را در سطح زمین برش دهید
- مرحله دوم: بریدن نیمه دوم ساقه های داربست
- علاوه بر این، 3 تا 5 مورد از بهترین نمونه ها را از شاخه های زمینی سال قبل برای چارچوب جدید انتخاب کنید
- به عنوان بخشی از مرحله دوم شاخه های زمینی سالانه باقیمانده را حذف کنید
تصویر زیر روش حرفه ای را نشان می دهد. بعد از برش جوانسازی، طبق توضیحات به برش نازک ادامه دهید.
بدون نازک شدن منظم، بوته سنجد پیر می شود. احیا با حذف دقیق شاخه های قدیمی داربست به دست می آید.
پرورش سنجد به صورت استاندارد – این روش کار می کند
در یک باغ کوچک، لازم نیست جذابیت طبیعی سنجد را از دست بدهید. به لطف تحمل خوب آن در هرس، می توانید درخت میوه وحشی را طوری تربیت کنید که به یک درخت استاندارد صرفه جویی در فضا تبدیل شود.یک گیاه جوان را از مهد کودک مورد اعتماد خود خریداری کنید یا از یک سنجد جوان در باغ استفاده کنید. قوی ترین شاخه را به عنوان تنه آینده انتخاب کنید و یک چوب سخت در کنار آن به عنوان تکیه گاه قرار دهید. میله نگهدارنده باید تا ارتفاع آینده تاج برسد و به تنه متصل شود. به این ترتیب یک بوته جوان سنجد را برای تبدیل شدن به یک درخت استاندارد آموزش می دهید:
- نوک ساقه مرکزی بالای 4 تا 5 چشم خوابیده را ببرید
- جوه های تاج از چشمان خفته جوانه زد
- قطع همه شاخه های زیر تاج
- به طور ایده آل شاخه هایی را که با تنه رقابت می کنند جدا کنید و آنها را قطع نکنید
اجازه دهید در سال اول شاخه های طوقه بدون برش رشد کنند. فقط در بهار سال دوم، 4 تا 5 شاخه بلند را به 2 یا 4 چشم برش می دهید. از سال سوم به بعد، شاخه های فرسوده دو ساله را هر بهار قطع کنید یا به شاخه جانبی یک ساله هدایت کنید.برای جلوگیری از پراکندگی و سنگینی بیش از حد تاج، نباید بیش از 10 تا 15 شاخه سالانه که در تابستان شکوفا شده و میوه می دهند، باقی بگذارید. لطفاً به طور مداوم روی پاشنه هر شاخه بالقوه زمینی بمانید. از آنجا که آنها با تنه در مبارزه برای آب و مواد مغذی رقابت می کنند، شاخه های زمینی باید هر زمستان جای خود را بدهند.
پرچین سنجد را کاملاً برش دهید – دستورالعمل برش پرچین
پرچین سنجد را نباید در باغ طبیعی از دست داد. درخت میوه وحشی یک جواهر زیست محیطی است زیرا بهشت و پناهگاه حشرات مفید متعدد است. به طوری که پرچین شخصیت طبیعی خود را حفظ کند، محافظه کارانه تر از یک نفره کوتاه می شود. برش نازک سالانه نیز به ایجاد شکل صحیح کمک می کند تا بوته های بزرگتر به طور متراکم از پایه رشد کنند. نحوه کار حرفه ای:
- در فصل بهار برای جوانسازی مداوم قدیمی ترین شاخه های زمینی را نازک کنید
- شاخه های کمانی، آویزان و فرسوده را برش دهید یا بردارید
- شاخه‌های بلند جوان سال قبل را به‌عنوان چوب جدید گلدهی و میوه‌دهنده کوتاه یا حداقل کوتاه نکنید
پرچین سنجد خود را به شکل ذوزنقه با پایه پهن و تاج باریکتر بدهید. پایه درخت نباید سایه داشته باشد تا برهنه نشود و شخصیت پرچین از بین نرود. نازک شدن منظم و تقویت رشد شل در ناحیه فوقانی به نور اجازه می دهد تا به داخل بوته نفوذ کند تا فتوسنتز متوقف نشود.
3 تا 4 جوانه زمینی قدیمی را در هر بوته پرچین در فواصل 2 ساله روشن کنید. به عنوان جایگزین، تعداد مناسبی از قوی ترین و جوان ترین شاخه های زمینی را انتخاب کنید. بقیه هم باید حرکت کنند.
قرار دادن پرچین سنجد روی چوب محدود به زمان است
اگر باغبان سالها از هرس پرچین سنجد غافل شود، بوته‌ها به یک درهم تنیده ناخوشایند از شاخه‌ها تبدیل می‌شوند. همانطور که در این آموزش برای یک سنجد منفرد توضیح داده شده است، کل پرچین را تحت یک برش رادیکال جوانسازی قرار دهید. توجه به این نکته ضروری است که شما فقط می توانید از اول اکتبر تا اول مارس یک پرچین روی درخت قرار دهید. اگر این الزام قانونی رعایت نشود، قانون فدرال حفاظت از طبیعت جریمه های سنگین تا 50000 یورو را در نظر گرفته است.
هرجا برش نزنید – راهنمای تکنیک برش
هرس صحیح سنجد ترکیبی از انتخاب شاخه تخصصی و تکنیک هرس هدفمند است. تمرکز روی جوانه ها و چشم های خواب است که از آنها توت های یاس بنفش تازه جوانه می زنند. قیچی یا اره را طوری قرار دهید که یک نقطه از پوشش گیاهی آسیب نبیند. یک خرد بلند نیز نباید رها شود زیرا می تواند منبع عفونت برای بیماری ها و آفات باشد.
هنگام نازک کردن شاخه در داخل بوته یا برداشتن شاخه تاج، به حلقه شاخه توجه کنید. برآمدگی کوچک انتهای شاخه نباید آسیب ببیند زیرا حاوی بافت سلولی ارزشمندی برای بهبود زخم است. یک حلقه شاخه معمولاً هنوز روی بوته سنجد جوان قابل مشاهده نیست. در این صورت دقت کنید که پوست هنگام برش صدمه نبیند.
بستن زخم قدیمی است
اگر به توصیه این آموزش عمل کنید و سنجد خود را در اواخر زمستان یا اوایل بهار برش دهید، می توانید با خیال راحت موضوع بسته شدن زخم را کنار بگذارید. حتی برای بریدگی های بزرگتر، درمان به صاف کردن لبه های زخم با یک چاقوی تیز محدود می شود. لطفاً از موم درخت استفاده نکنید زیرا عوامل بسته کننده زخم از تشکیل چوب زخم توسط کامبیوم ارزشمند جلوگیری می کنند.
ابزار مناسب برای برش کامل – نکاتی در مورد اره و قیچی
قیچی های معمولی به سرعت به محدودیت های خود در سنجد کاملاً رشد کرده می رسند. در عوض، قیچی های هرس دو دست با چرخ دنده جغجغه ای برای آموزش هرس سایز بزرگی دارند. نمای کلی زیر ابزار برش مناسب را برای هر نوع برش روی سنجد به شما می گوید:
- قیچی یک دست برای شاخه های تا قطر 1.5 سانتی متر
- قیچی هرس یک دست با تقویت قدرت از طریق چرخ دنده جغجغه ای برای شاخه های تا قطر 3 سانتی متر
- قیچی هرس دو دست با پسوند تلسکوپی برای شاخه های تا قطر 4 سانتی متر و ارتفاع تا 250-300 سانتی متر
- اره درخت ثابت یا قابل تنظیم برای تمامی شاخه های با قطر بیش از 4 سانتی متر
- برش پرچین دستی با دسته کششی و برد تا 4 متر
خرده فروشان متخصص اکثر مدل های قیچی را با مکانیزم بای پس یا سندان عرضه می کنند. هر نسخه مزایا و معایب خود را برای برش موفق سنجد دارد.قیچی بای پس با دو تیغه تیز کار می کند، اما نیاز به تلاش بیشتری دارد. هرس سندان با یک تیغه تیز کار می کند که شاخه را روی سندان کند فشار می دهد. این کار باعث کاهش فشار روی بازو می شود، اما می تواند منجر به کبودی روی شاخه شود.
ماشین های پرچین با کارکرد الکتریکی برای برش صحیح سنجد مناسب نیستند. همانطور که در آموزش می خوانید، در مورد شکل دادن و نازک شدن، بین شاخه های یک ساله و چند ساله تمایز قائل می شود. فقط مدل های قیچی دستی این انتخاب را مجاز می دانند. هنگام خرید لطفا به فاصله زیاد توجه کنید تا بتوانید به راحتی چوب های مرده را در اعماق پرچین پاک کنید.
نظافت دقیق تیغه ها اولویت اصلی باغبان است
ابزار برش آلوده شایع ترین عامل بیماری در بوته های سنجد است. لطفا قبل و بعد از استفاده قیچی و اره را با آب داغ کاملا تمیز کنید.همچنین تیغه ها باید با الکل ضدعفونی شوند تا عوامل بیماری زا از بین بروند.
حقایق مهم برای برش به طور خلاصه – برش پروفایل
سنجد سیاه تا 100 سال عمر می کند. با گذشت سالها، مراقبت صحیح از هرس به طبیعت دوم شما تبدیل خواهد شد. در راه رسیدن به آنجا، حقایق اصلی به شما کمک می کند تا در وسط کار در مورد روند برش بیشتر شک داشته باشید. نمایه زیر تمام ویژگی های مرتبط با برش را خلاصه می کند:
- درختان میوه وحشی بومی سبز تابستانی
- نام رایج: توت یاس بنفش
- ارتفاع رشد: 300 تا 1000 سانتی متر (انواع: 200 تا 300 سانتی متر)
- عرض رشد: 200 تا 400 سانتی متر (انواع: 120 تا 200 سانتی متر)
- رشد سالانه: 50 تا 70 سانتی متر (ارقام: 10 تا 40 سانتی متر)
- دوره گلدهی: خرداد تا تیر
- تشکیل غنچه: سال گذشته در شاخه های بلند
- رسیدن میوه: از اواسط مرداد
- سرسختی زمستان: خیلی خوب
- بهترین زمان برش: بین پایان ژانویه تا اوایل اسفند
- سازگاری با هرس: عالی، جوانه زدن حتی از چوب قدیمی
- سمیت: کمی سمی (توت برای مصرف تازه مناسب نیست)
سوالات متداول
آیا قلمه سنجد برای قلمه زدن مناسب است؟
نازک کردن سالانه با هدف حذف شاخه های فرسوده سال قبل و همچنین شاخه های پیر و قدیمی انجام می شود. دیگر از این شاخه ها نمی توان عملکرد برتر گل را انتظار داشت. نوک شاخه های امسال و سالانه که هنوز گل یا میوه نداده اند در درجه اول برای تکثیر با قلمه مناسب هستند.
آیا سنجد سمی است؟
همه انواع سنجد حاوی گلیکوزید سمی سامبونیگرین و سایر سموم موجود در برگ، شاخساره و توت هستند.مصرف زیاد آن می تواند علائم مسمومیت را در کودکان و بزرگسالان حساس مانند گرفتگی عضلات، حالت تهوع و استفراغ ایجاد کند. سنجد برای باغ خانواده با کودکان کوچک توصیه نمی شود. انواع توت های سنجد سیاه تنها در صورتی برای مصرف مناسب هستند که در حین آماده سازی بیش از 80 درجه حرارت داده شده باشند. در گونه های مختلف سامبوکوس میوه قرمز، محتوای سم در دانه ها حتی پس از پخته شدن توت ها باقی می ماند. مصرف آن فقط زمانی بی خطر است که پالپ صاف شده باشد.
نگهداری سنجد در سطل – آیا این امکان وجود دارد؟
با ارتفاع رشد تا 5 متر، گونه کاملا وحشی Sambucus nigra برای نگهداری در ظروف توصیه نمی شود. میل به درخت سنجد برای بالکن و تراس با انواع کوچکتر، مانند سنجد ستونی "Black Tower" که حداکثر ارتفاع آن به 250 سانتی متر محدود شده و دارای برگ های سیاه مایل به قرمز است، برآورده می شود.با ارتفاع 200 سانتی‌متر، سرخس برگ طلایی «Sutherland Gold» نیز در محدوده مناسب ظرف باقی می‌ماند و با برگهای زرد تیره و توت‌های قرمز روشن تحت تأثیر قرار می‌گیرد. برای یک گیاه جوان، گلدان باید حداقل 10 لیتر حجم داشته باشد تا زیبایی های سنجد به طرز باشکوهی رشد کنند.
3 اشتباه رایج در بریدن سنجد
| خطا | قسمت | اصلاح/پیشگیری |
|---|---|---|
| هیچوقت عکاسی نکردم | بوته یا تاج پیرتر می‌شود، گل می‌دهد و کمتر و کمتر میوه می‌دهد | شاخه‌های بلند فرسوده و دو ساله و چوب‌های مرده سالی یکبار بریده شوند |
| برش بعد از گلدهی | پوشش توت کم یا بدون | قطع سنجد در اواخر زمستان |
| پرچین به شکل ذوزنقه بریده نشده | پیری مستمر و طاسی از پایین | تشکیل پرچین سنجد با پایه پهن و تاج باریکتر |
نکته
آقوی سیاه زاده گونه های باشکوهی است که با گل ها و توت های بزرگتر لذت می برد. نوع ممتاز "Haschberg" است، با خوشه های توت تا وزن 1000 گرم. «زیبایی سیاه» با گل‌های صورتی و برگهای پر قرمز تیره امتیاز می‌گیرد. در باغ کوچک، «توری سیاه» دارای گل‌های سفید و شاخ و برگهای قرمز عمیق است. در میان همتایان پیر سیاه، سنجد انگور Sambucus racemosa 'Plumosa Aurea' با برگهای زرد طلایی خود باعث ایجاد حس و حال می شود.
