شمشاد همیشه سبز و بی‌طلاب بخشی جدایی ناپذیر از فرهنگ باغ‌های اروپایی است: تمام مناظر معروف پارک و باغ‌های کاخ در کشورهای مختلف بدون درخت غیرقابل تصور هستند که برش آن بسیار آسان است. چه به‌عنوان یک گیاه منفرد، چه به‌عنوان پرچین یا به‌عنوان توپیاری: شمشاد تأثیر زیادی بر ایده‌ی ما از باغ به‌عنوان اروپایی‌ها داشته است. این گیاه امروزه تقریباً در همه باغ‌ها در خانه است، حتی اگر کشت به دلیل یک آفت معرفی شده دشوار باشد.
منشا و توزیع
جنس شمشاد (bot. Buxus) شامل حدود 70 گونه مختلف است که در سرتاسر جهان پراکنده هستند. تنها شمشاد بومی در اروپا شمشاد معمولی (bot. Buxus sempervirens) است که فقط به صورت پراکنده در طبیعت و در خاک های آهکی در دامنه کوه های آفتابی و گرم در جنوب آلمان دیده می شود. در غیر این صورت، این گونه عمدتاً در کشورهای اطراف دریای مدیترانه وجود دارد.
علاوه بر شمشاد معمولی، شمشاد برگ ریز (یا ژاپنی) (bot. Buxus microphylla) نیز از اهمیت باغداری برخوردار است. این گونه در اصل از کره می آید و قرن هاست در ژاپن کشت می شود. هر دو گونه از نظر ظاهر و همچنین نیازهایشان در مورد مکان و مراقبت کاملاً مشابه هستند.
نام جنس "Buxus" به استفاده قبلی از چوب بسیار سخت و با منافذ ریز اشاره دارد: حتی در زمان های قدیم مردم از آن قوطی ها و ظروف دیگری می ساختند، به همین دلیل به این چوب "پیکسیس" نیز می گفتند. همانطور که پلینی نویسنده و محقق رومی باستان به ما می گوید، در یونان باستان - یعنی «می توان» یا «جعبه».امروزه چوب سبک هنوز هم یک ماده اولیه مهم در تراشکاری چوب است.
استفاده
جعبه بسیار متنوع است و می‌توان از آن به عنوان یک درخت منفرد استفاده کرد - درختان جعبه می‌توانند تا هشت متر ارتفاع داشته باشند - به عنوان پرچین یا به عنوان پوششی برای انواع طرح‌های باغ. حتی ارقام دقیق مانند حیوانات را می توان از یک گیاه سالم برش داد - البته با مهارت مناسب. برای باغ‌های رسمی، باغ‌های گل رز و باغ‌های کلبه - در اینجا به طور سنتی عمدتاً به عنوان حاشیه تختخواب - جعبه عملاً ضروری است.
شمشاد اروپایی (bot. Buxus sempervirens) و گونه های قوی آن مانند 'Handsworthiensis' به ویژه برای پرچین های متراکم و با حریم خصوصی مناسب هستند. این جعبه همچنین برای کاشت در زیر درختان بلندتر و به عنوان یک قاب یا گیاه پس زمینه برای گل های رنگارنگ و حاشیه های چند ساله ایده آل است.علاوه بر این، این گیاه را می توان در گلدان های بزرگتر در بالکن یا تراس نیز کشت کرد.
ظاهر و رشد
هر دو گونه شمشاد پرورشی از نظر ظاهر و مراقبت کاملاً شبیه به هم هستند، اگرچه شمشاد معمولی کمی قوی‌تر از خویشاوند آسیایی خود رشد می‌کند. اصولاً شمشاد درختی بسیار کند رشد است که تنها بین ده تا 20 سانتی متر در سال افزایش می یابد. با این حال، در شرایط مناسب، درختچه یا درخت کوچک می تواند چندین قرن زندگی کند و در این مدت به ارتفاع هشت متر برسد - به شرطی که درخت اجازه رشد آزاد داشته باشد و قطع نشود.
درختان باکس به طور طبیعی دارای شاخه های متراکم هستند و تاجی گرد و کاملا فشرده ایجاد می کنند. روی شاخه‌ها و شاخه‌ها برگهای به‌طور چشمگیری کوچک، معمولاً گرد و با چیدمان مخالف وجود دارد. اینها همیشه سبز هستند، به همین دلیل است که جعبه حتی در زمستان سبز می ماند.
زمان شکوفه و گلدهی
اگر بین ماه های مارس و مه گل های زرد متعددی بر روی شمشاد شما ظاهر شود، شاهد یک اتفاق نادر هستید - درختان شمشاد فقط در صورتی شکوفا می شوند که حداقل ده سال سن داشته باشند و یا اصلا قطع نشده باشند.. علاوه بر این، شکوفه‌دهی هر سال اتفاق نمی‌افتد، زیرا یک سال با گلدهی فراوان اغلب با سالی با تعداد کمی یا بدون گل دنبال می‌شود. شمشاد گلدار یک مرتع حشره مهم و غنی از شهد است که پروانه ها، زنبورها، زنبورها و دیگر موجودات باغی پرهیاهو از آن بازدید می کنند. بنابراین، به هر حال، گل ها را قطع نکنید - برخلاف نظرات مخالف در برخی از انجمن های باغ - شکوه و جلال تاثیری بر رشد شمشاد ندارد.
بعد از گلدهی میوه های کپسولی حاوی بذر رشد می کنند. با این حال، تشکیل میوه های گیاه به انرژی زیادی نیاز دارد که به نوبه خود در رشد بسیار کندتر منعکس می شود.بنابراین، پس از گلدهی، جعبه را برش دهید، به خصوص که به هر حال تکثیر بذر برای افراد غیرعادی بسیار پیچیده است.
مسمومیت
حتی اگر آفاتی مانند حشره خوار ترسناک درخت جعبه ای ترجیح دهند به جعبه حمله کنند، درخت برای افراد و حیوانات خانگی بسیار سمی است. حدود 70 آلکالوئید مختلف در تمام قسمت های گیاه وجود دارد که سیکلوبوکسین به ویژه موثر است. نسبت این سم در برگ و پوست شمشاد حدود سه درصد است. مسمومیت می تواند کشنده باشد، اگرچه این نتیجه به دلیل طعم بسیار تلخ گیاه نادر است - هیچ کس به طور داوطلبانه بیش از یک نمونه از آن را نمی خورد. در ضمن جعبه هیچ گل و میوه خوش طعمی مثل سرخدار که خیلی هم سمی است ندارد.
کدام مکان مناسب است؟
شمشاد در یک مکان آفتابی تا نیمه سایه و گرم، که با این حال، نه باید گرم باشد و نه نور خورشید خیلی شدید داشته باشد - به عنوان مثال در حوالی ظهر، احساس راحتی می کند.این جعبه آفتاب زیادی را در صبح و عصر ترجیح می دهد، در حالی که مکان به طور ایده آل در گرم ترین زمان روز سایه دارد. بنابراین، لزوماً درخت را مستقیماً در مقابل یک دیوار روشن رو به جنوب قرار ندهید - آسیب برگ در چنین مکانی اجتناب ناپذیر است. اما نباید خیلی سایه هم باشد، زیرا شمشاد در صورت کمبود نور رشد ضعیفی دارد.ادامه مطلب
خاک / بستر
در صورت امکان، شمشاد را روی خاک لومی و آهکی بکارید که در صورت لزوم (مثلاً اگر سطح زیرین خاک کاملاً شنی است) می‌توانید با کمپوست یا خاک هوموسی آن را اصلاح کنید. از آنجایی که شمشاد نمی تواند غرقابی را تحمل کند، خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد و سست باشد. برای نمونه های گلدانی، خاک گلدان موجود در بازار یا خاک گلدان مبتنی بر کمپوست را انتخاب کنید، زیرا احتمال کمتری دارد که آب را در خود نگه دارد و همچنین از ضایعات ذغال سنگ نارس محافظت می کند.
کاشت صحیح شمشاد
زمان مناسب کاشت شمشاد بهار است، در ملایم ترین روز ممکن در فروردین یا اردیبهشت.اطمینان حاصل کنید که جعبه را تقریباً پنج سانتی متر عمیق تر از قبل در گلدان در خاک قرار داده اید و همچنین فاصله کاشت مشخص شده روی برچسب نیز باید به شدت رعایت شود. کاشت خیلی متراکم فقط باعث افزایش بیماری و آفات می شود. برای پرچین، بسته به تنوع، حدود شش تا هفت نمونه در هر متر برنامه ریزی کنید.
و اینگونه کاشتیم:
- شمشاد ریشه لخت را در یک سطل آب قرار دهید.
- این به ریشه اجازه می دهد تا رطوبت زیادی را جذب کند.
- در این فاصله، چاله کاشت را حفر کنید.
- این باید حداقل دوبرابر عمق و دوبرابر پهنای محیط گلدان باشد.
- خاک را در چاله کاشت شل کنید.
- مواد حفاری شده را با کمپوست مخلوط کنید.
- جعبه را بکارید و خاک را محکم فشار دهید.
- گیاه را آبیاری کنید.
خاک را باید به طور یکنواخت، کمی مرطوب نگه داشت تا زمانی که رشد کند (این را با تشکیل اولین شاخه های سبز نشان می دهد).ادامه مطلب
آبیاری شمشاد
همان قوانین آبیاری در مورد شمشاد مانند سایر گیاهان باغی اعمال می شود:
- آب هر چه زودتر صبح
- شب یا ظهر آب ندهید
- همیشه از زیر و مستقیم روی زمین بریزید
- به برگها آب ندهید (این کار باعث آسیب به برگ و بیماریهای قارچی می شود)
- از آب سرد مستقیم از شیر آب استفاده نکنید
- بهتر است از آب باران یا آب شیر کهنه استفاده کنید
- وقتی یخبندان آب ندهید
در غیر این صورت، شمشاد به خشکی کاملاً غیر حساس است، با دو استثنا: نمونه های کشت شده در گلدان نباید خشک شوند، زیرا این امر منجر به آسیب جدی می شود.حتی شمشادهای تازه کاشته شده نیز تا زمانی که با موفقیت رشد نکنند نیاز به خاک مرطوب دارند.ادامه مطلب
کوددهی مناسب شمشاد
اگرچه شمشاد چیزی جز تغذیه کننده سنگین است، اما در درجه اول برای رشد سالم به نیتروژن نیاز دارد. کمبود در تغییر رنگ قهوه ای رنگ برگ ها به سرعت قابل مشاهده است. بنابراین، هم شمشادهای کاشته شده و هم شمشادهای کاشته شده در ظروف باید به طور مرتب کوددهی شوند. بهترین گزینه برای ایناست
- کمپوست و تراشه شاخ: بین فروردین تا شهریور، سه لیتر کمپوست و یک قاشق غذاخوری تراشه شاخ در هر متر مربع سطح کاشت هر سه تا چهار هفته
- کود درخت جعبه یا کود گیاه سبز: طبق دستورالعمل بسته بندی و پس از آنالیز قبلی خاک
- پتنت پتاس: در ماه اوت برای سفت شدن درختان برای زمستان
به هر حال، دانه آبی برای کوددهی کمتر مناسب است، زیرا محصول شمشاد ترکیب مغذی اشتباهی دارد و در نتیجه منجر به علائم کمبود می شود.ادامه مطلب
شمشاد را به درستی برش دهید
محبوبیت شمشاد در درجه اول با تحمل آن نسبت به هرس توضیح داده می شود: این گیاه هر شکلی از هرس را تحمل می کند و به طور کلی باید حداقل دو بار در سال هرس شود. واریته‌هایی که رشد قوی‌تری دارند، به‌طور خاص بهتر منشعب می‌شوند و رشد خوب و متراکمی دارند. به طور خاص درختان تاپیاری - شمشاد را می توان به راحتی به شکل های دقیق مانند مارپیچ و حیوانات، اما همچنین به شکل های هندسی ساده مانند توپ، مخروط یا مکعب برش داد - بین یک تا پنج بار در سال به قیچی نیاز دارند. فرکانس خاص با نرخ رشد انواع شمشاد و جزئیات زیاد شکل اندازه گیری می شود. در اصل، جعبه هرس عمیق در چوب چند ساله را به خوبی تحمل می کند.ادامه مطلب
تکثیر شمشاد
آسانترین راه برای تکثیر شمشاد به اصطلاح ترقه است.اینها قلمه هایی هستند که با چاقو از گیاه مادری جدا نمی شوند، بلکه با دقت کنده می شوند. یک تکه پوست در محل ترک باقی می ماند که قبل از کاشت آن را با یک چاقوی قوی کوتاه می کنید. بهترین زمان برای این نوع تکثیر ماه های تیر و مرداد است. مراحل بعدی عبارتند از:
- ترقه را از گیاه مادر جدا کنید
- طول بهینه بین 20 تا 30 سانتی متر
- نوارهای پوست اضافی را قطع کنید
- شات را در بالا به یک سوم کاهش دهید
- برگهای پایین را بردارید
- قله ها را مستقیم در باغچه بکارید
- کشت گلدان محافظت شده لازم نیست
- یک مکان نیمه سایه دار و محافظت شده را انتخاب کنید
- خاک باید لومی، سست و سرشار از هوموس باشد
- برگها نباید به خاک برخورد کنند
- خاک را مرطوب نگه دارید
- پوشش با چوب برس در زمستان
ممکن است تا شش ماه طول بکشد تا قلمه های جوان اولین ریشه های خود را تشکیل دهند. به عنوان یک قاعده، با روشی که در بالا توضیح داده شد، گیاهان جوان تا بهار آینده ریشه دار می شوند.ادامه مطلب
زمستان
درختان باکس به اندازه کافی مقاوم هستند، اما در زمستان به دلیل برگهای همیشه سبزشان به آب نیز نیاز دارند. به ویژه گیاهان گلدانی باید به طور منظم آبیاری شوند تا رطوبت تبخیر شده جبران شود. گیاهان را در هوای معتدل و بدون یخبندان و به خصوص زمانی که آفتاب می تابد آبیاری کنید.
صحبت از خورشید: ترکیب "سرما یخبندان" و "آفتاب روشن" به سرعت منجر به آسیب سرمازدگی به برگها و شاخه ها می شود. بنابراین پوشاندن گیاهان با پشم گوسفند زمانی که هوا مناسب است منطقی است. از طرف دیگر، نمونه هایی که در گلدان رشد می کنند را می توان به سادگی در یک مکان نیمه سایه قرار داد.
به هر حال: اگرچه بوته های جعبه گلدانی را نیز می توان در ماه های زمستان بیرون گذاشت، اما باید از یخ زدگی بستر و در نتیجه ریشه ها محافظت شود. برای این کار، گلدان را روی یک پایه چوبی یا استایروفوم قرار دهید و آن را با یک ماده عایق اما قابل نفوذ هوا بپیچید. به عنوان مثال، کیسه های جوت، تشک های بامبو یا پشم های مخصوص باغبانی ایده آل هستند.ادامه مطلب
بیماری
متاسفانه شمشاد گیاهی است که نسبت به بیماری ها بسیار حساس بوده و در اثر اشتباهات مراقبتی یا مکان یابی، بیماری های قارچی مختلف را به طور خاص در معرض تهدید قرار می دهد. اینها عمدتاً زمانی رخ می دهند که کاشت خیلی نزدیک است یا زمانی که زمین خیس است. اگر یکی از بیماری‌هایی را که در بخش بعدی کتابتان توضیح داده شده است، کشف کرده‌اید، باید فوراً همه شاخه‌های بیمار را در اعماق چوب سالم ببرید و آنها را با زباله‌های خانگی دور بریزید. برای جلوگیری از انتشار بیشتر، به هیچ عنوان مواد آلوده را داخل کمپوست پرتاب نکنید.
شایع ترین بیماری های شمشاد:
- مرگ تیراندازی (پاتوژن: Cylidrocladium buxicola)
- سرطان شمشاد (بیمارگر: Volutella buxi): لکه‌های برگ زرد تا تیره، برگها خشک و ریزش شده، هاگ‌های صورتی رنگ در سطح زیرین برگها، ترک‌هایی در پوسته
- پژمردگی شمشاد (بیمارگر: Fusarium buxicola): برگها قهوه ای، چرمی و خشک می شوند، رسوبات اسپور قهوه ای تیره در سطح زیرین برگها
مرگ تیراندازی (Cylindrocladium buxicola)
چوب شمشاد به ویژه در معرض خطر قارچ Cylindrocladium buxicola است که باعث مرگ وحشتناک ساقه می شود. عامل بیماری زا از طریق برگ ها به خصوص پس از بارندگی های طولانی وارد گیاه می شود و پس از عفونت باعث مرگ تدریجی آنها می شود. شما می توانید عفونت را با علائم زیر تشخیص دهید:
- لکه های قهوه ای تیره تا سیاه روی برگها و شاخساره
- لکه های برگ به تدریج پخش می شوند
- رسوبات اسپور سفید در سطح زیرین برگها ایجاد می شود
- شاخه ها و برگهای آسیب دیده خشک می شوند
- با پیشرفت بیماری، کل گیاه میمیرد
تنها چیزی که در برابر بیماری کمک می کند، هرس قوی در عمق چوب سالم است. اگر گیاه بمیرد، دیگر نباید در منطقه مورد نظر درختان جعبه جدیدی بکارید، زیرا عامل بیماری زا از طریق هاگ های خود برای سال ها در خاک باقی می ماند و درختان جعبه جدید را نیز آلوده می کند.
خطر عفونت را می توان در صورت اجتناب از هرس در هوای بارانی یا مرطوب به حداقل رساند. برش‌ها دروازه‌های ورودی جدیدی ایجاد می‌کنند که به قارچ اجازه می‌دهد وارد شمشاد قبلی سالم شود.ادامه مطلب
آفات
علاوه بر بیماری های قارچی، شمشاد توسط تعدادی آفات نیز تهدید می شود، در درجه اول آفات شمشاد که در سال های اخیر به طور فزاینده ای ظاهر شده و کل جمعیت را از بین می برد.کنه های عنکبوتی، میخ های صفراوی و کک شمشاد به اندازه نصف آسیب وارد نمی کنند و همچنین کنترل آنها آسان تر است.
پره درخت جعبه ای (Cydalima perspectalis)
این آفتی است که از طریق واردات از آسیا معرفی شده و کرم‌های آن به دلیل ظاهر انبوه و رفتار تغذیه‌ای خود در مدت کوتاهی کل غرفه کتاب‌ها را جدا می‌کنند. کاترپیلارهای پروانه شمشاد بسته به مرحله رشد آنها بین هشت میلی متر تا پنج سانتی متر طول دارند و به راحتی می توان آنها را با رنگ پایه سبز آنها با نوارهای طولی روشن تا تیره و سر سیاه آنها تشخیص داد. از طرف دیگر، پروانه بالغ کاملاً کوچک است و دارای بالهایی به رنگ روشن با لبه قهوه ای است. فقط چند روز زندگی می کند و در این مدت همیشه نزدیک گیاهان جعبه می ماند و تخم های خود را در آنجا می گذارد.
کاترپیلارها در جنگل زمستان گذرانی می کنند و در اوایل سال فعالیت تغذیه خود را آغاز می کنند: هر یک از حیوانات کوچک حدود 45 برگ شمشاد می خورند که در ابتدا زیاد به نظر نمی رسد.با این حال، آنها اغلب در صدها تا هزاران نمونه ظاهر می شوند، به طوری که جعبه به سرعت لخت خورده می شود. شما اغلب تنها زمانی هجوم را تشخیص می دهید که گیاهان آسیب دیده قهوه ای و بدون برگ باشند، زیرا کرم ها در تارهای سفید در داخل چوب متراکم پنهان می شوند.
اقدامات در برابر سوراخ شمشاد:
- کاترپیلار و شفیره جمع کنید
- برپایی تله های بو برای پروانه های بالغ
- قطعات آسیب دیده را به شدت کاهش دهید
- برای احتیاط در بهار شمشاد را با گرد سنگ یا آهک جلبکی بپاشید
- در صورت وجود آلودگی شدید از حشره کش های بیولوژیک استفاده کنید
نکته
اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که شیوع کرم شمشاد و/یا خشک شدن ساقه‌ها افزایش می‌یابد، جایگزین‌های زیر برای باغ به جای شمشاد منطقی‌تر است: مرت خاکی (Lonicera pileata)، مرک پرچین (Lonicera nitida '). Ilex (Ilex crenata 'Glorie Gem')، Ilex کوهستانی کم ارتفاع (Ilex crenata 'Stokes') یا برای مرزهای Ilex aquifolium 'Heckenzwerg'.بهترین جایگزین برای جعبه تا کنون، نوع جدید Rhododendron micranthum 'Bloombux' است.
گونه و گونه
دو گونه شمشاد زیر و انواع آنها برای کاشت در باغ های زینتی مناسب هستند.
شمشاد معمولی (bot. Buxus sempervirens)
شمشاد معمولی هزاران سال است که شناخته شده است - و در دوران ماقبل تاریخ به دلیل چوب بسیار سخت آن بسیار ارزشمند بوده است. در گورهای نئاندرتال‌ها، محققان گاهی اثاثیه قبرهایی را به شکل چوب قبر از چوب شمشاد پیدا می‌کردند. این گونه بومی به عنوان یک گیاه باغی نیز بسیار محبوب است و قبلاً در باغ های روم باستان یافت می شد. با توجه به تاریخچه فرهنگی بسیار طولانی آن، در حال حاضر حدود 60 گونه مختلف از این گونه توسعه یافته است که برخی از آنها ویژگی های متفاوتی دارند. ما در اینجا زیباترین ها را برای باغ خانه شما معرفی می کنیم:
- 'Angustifolia': گونه فشرده اما نسبتاً سریع رشد با شاخ و برگ جذاب و سبز تیره
- 'arborescens': برای تاپیاری ها و پرچین ها، می توانند با افزایش سن به درخت تبدیل شوند
- 'Aurea': تنوع با شاخ و برگ زرد طلایی تحت تأثیر قرار می گیرد
- 'Aureo-variegata': تنوع زیبا و قوی برای بوته های بزرگتر، برگهای رنگارنگ سفید و بزرگ
- 'Blauer Heinz': رقم ثابت شده، بسیار کم با حداکثر ارتفاع 60 سانتی متر و شاخ و برگ زیبا و سبز آبی
- 'Elegantissima': شاخ و برگ جذاب دو رنگ، تنوع برگ های سبز تیره با لبه سفید را تشکیل می دهد
- 'Green Gem': مقاوم، تنوع بسیار کم با حداکثر ارتفاع 80 سانتی متر
- 'Handsworthiens': گونه های قوی و بلند با ارتفاع رشد تا سه متر، مناسب برای پرچین های حریم خصوصی
- 'Marginata': گونه های بلند در حال رشد برای پرچین های حریم خصوصی با شاخ و برگ های جذاب و لبه زرد
- 'Rotundifolia': رشد قوی و بلند با ارتفاع تا چهار متر و شاخ و برگ زیبا و سبز تیره
- 'Suffruticosa': تنوع آزمایش شده و آزمایش شده برای حاشیه تخت، فقط تا یک متر ارتفاع رشد می کند
شمشاد برگ ریز (bot. Buxus microphylla)
شمشاد برگ های کوچک به ویژه در کره و ژاپن رایج است و به طور سنتی بخشی از کاشت مشخصه باغ های ژاپنی است. این گونه ضعیف تر از شمشاد معمولی اروپایی رشد می کند، اما نسبت به قارچ مخوف Cylindrocladium buxicola حساسیت کمتری دارد. در بازار آلمان این گونه در دو نوع موجود است:
- 'فاکنر': گونه ای زیبا با شکل طبیعی کروی، تا دو متر ارتفاع و به همان اندازه بزرگ می شود
- 'Herrenhausen': تنوع ثابت، کم با حداکثر ارتفاع 60 سانتی متر و شاخ و برگ زیبا و سبز تیره
