شقایق های پاییزی (Anemone hupehensis یا Anemone tomentosa) آن را تا حد امکان آفتابی دوست دارند. در سایه جزئی آنها گلهای کمتری تولید می کنند و بوته ها به این اندازه فشرده نمی شوند. اگرچه گیاهان چند ساله نیز در زیر درختان تنک رشد می کنند، اما گل ها به سمت نور متمایل می شوند.
کدام مکان برای شقایق های پاییزی بهتر است؟
برای شقایق های پاییزی، مکانی با آفتاب تا نیمه سایه، محافظت شده از باد و با خاک نفوذپذیر و کمی اسیدی ایده آل است. آنها در زیر درختچه های شفاف رشد می کنند، اما باید از چوب های نرم اجتناب کرد.
محل مناسب برای شقایق پاییزی
- آفتابگیر تا نیمه سایه
- زیر بوته های شفاف
- هرگز زیر درختان مخروطی نکارید
- محافظ در برابر باد
- خاک قابل نفوذ
- سوبسترای کمی اسیدی
شقایق های پاییزی را شقایق نیز می گویند. با این حال، آنها به هیچ وجه بادهای سرد را دوست ندارند. با تهیه بادگیر یا کاشت آنها در جلوی دیوار از گیاهان چند ساله حساس محافظت کنید.
خاک باید دارای زهکشی مناسب و غنی از مواد مغذی باشد. باید مرتباً با دقت خرد شود تا سطح آن عاری از علف های هرز باقی بماند و خیلی فشرده نشود. هنگام خرد کردن مواظب باشید به ریشه ها و به خصوص رانرهای کوچک آسیب نرسانید.
هرگز زیر درختان مخروطی نکارید
خاک زیر درختان سوزنی برگ دارای pH بسیار پایینی است. ریختن سوزن ها باعث اسیدی شدن بیشتر خاک می شود. شقایق های پاییزی نمی توانند به درستی رشد کنند.
مراقبت از شقایق های پاییزی در بستر چند ساله یا به صورت تک ساله؟
اگر می خواهید بستر چند ساله خود را با شقایق های پاییزی بکارید، باید انواع شقایق تومنتوسا را انتخاب کنید. شقایق های پاییزی با سایه جزئی بهتر کنار می آیند.
از طرف دیگر نوادگان Anemone hupehensis به عنوان گیاهان منفرد بهتر رشد می کنند. آن را در مکانی بکارید که گیاه چند ساله از هر طرف نور دریافت کند. این تنوع به خصوص روی نرده ها خوب به نظر می رسد.
نکته و ترفند
شقایق های پاییزی برای رسیدن به قد کامل باید حداقل دو سال در یک مکان باشند. فقط در این صورت آنها واقعاً مقاوم هستند و دیگر نیازی به محافظت در زمستان ندارند.
