ممرز با وجود نامش، درخت راش نیست. به خانواده توس تعلق دارد. ممرز بومی عرض های جغرافیایی ما است و در طبیعت وجود دارد. ممرز به عنوان یک درخت یا به عنوان پرچین ممرز در باغ، قبرستان یا پارک ها محبوب است.
ممرز چه ویژگی هایی دارد؟
ممرز (Carpinus betulus) درختی است خزان پذیر از خانواده توس.ارتفاع آن به 15-25 متر می رسد و بومی اروپای مرکزی است. برگها بیضی شکل و دندانه دار هستند و دوره گلدهی آن در اردیبهشت و خرداد است. ممرز اغلب به عنوان گیاه پرچین استفاده می شود و اهمیت اکولوژیکی برای پرندگان دارد.
پروفایل ممرز
- نام گیاه شناسی: Carpinus betulus
- گونه درختی: درخت برگریز
- نام های محبوب: ممرز، ممرز، ممرز
- خانواده: خانواده توس (Betulaceae)
- گونه: تقریباً 170
- منشا: اروپای مرکزی
- پراکنش: اروپای مرکزی
- سن: تا 300 سال
- ارتفاع: 15 تا 25 متر
- تاج: پهن و گرد
- پوست: صاف
- چوب: چوب بسیار سخت
- ریشه: ریشه قلب
- برگ: تخم مرغی شکل، دندانه دار، طول ۵ تا ۱۰ سانتی متر، عرض ۳ تا ۶ سانتی متر
- گل: گلهای ماده تک پایه، نامحسوس، گلهای نر به شکل گربه ای
- زمان گلدهی: اردیبهشت، خرداد
- میوه ها: آجیل کوچک به طول یک سانتی متر
- رسیدن میوه: شهریور، مهر
- سختی یخبندان: تا منفی 20 درجه
- کاربرد: گیاه زینتی، گیاه پرچین
- ویژگی‌های ویژه: برگها برای مدت طولانی روی درخت آویزان می‌شوند و تنها زمانی می‌ریزند که رشد جدید رخ دهد
ممرز راش نیست
ممرز به دلیل شباهتش به برگ های راش معمولی نام خود را گرفت. به همین دلیل است که اغلب با راش واقعی اشتباه گرفته می شود.
استفاده در باغ
ممرز اغلب به عنوان گیاه پرچین در باغ نگهداری می شود. از آنجایی که برگ‌های خود را برای مدت طولانی نگه می‌دارد، تقریباً در تمام زمستان یک صفحه حریم خصوصی متراکم تشکیل می‌دهد.
رنگ برگ نیز بسیار تزیینی است. برگ های سبز نرم در بهار ظاهر می شوند که در تابستان تیره تر می شوند. در پاییز برگ های ممرز زرد می درخشد. برگها در قسمت زیرین روشن تر از سمت بالا هستند.
در طبیعت، ممرز را اغلب می‌توان به عنوان کاشت درختان بسیار بلند یافت. به خوبی سایه را تحمل می کند و تقریباً با هر خاکی مقابله می کند. فقط نمی تواند غرقابی را برای مدت طولانی تحمل کند، حتی اگر از سیل کوتاه مدت سالم بمانند.
فواید زیست محیطی ممرز
ممرز اغلب توسط پرندگان سیاه و سایر پرندگان برای ساختن لانه استفاده می شود.
در باغ پرچین های ممرز عموماً میوه نمی دهند زیرا پرچین در بهار قطع می شود. بیشتر گل آذین ها حذف می شوند.
تاریخچه پرچین
در قرن هجدهم، ممرز، که نام آن از کلمه آلمانی قدیمی برای راش پرچین گرفته شده است، در باغ های باروک از محبوبیت زیادی برخوردار بود. در آنجا، کل هزارتوها، شکل ها، طاق ها و خیلی چیزهای دیگر از ممرز قوی بریده شد.
یک نمونه بسیار زیبا از طراحی باغ با ممرز، باغ باروک قلعه شلایسهایم است که امروزه نیز می توان بسیاری از این ممرزهای قدیمی را مشاهده کرد.
نکته
چوب ممرز یکی از سخت ترین چوب های اروپاست. بنابراین، ممرز قبلاً در ساخت وسایل نقلیه استفاده می شد. امروزه به دلیل دانه بندی نه چندان تزئینی، گهگاه از چوب به عنوان پارکت، در آلات موسیقی، اما بیشتر به عنوان هیزم استفاده می شود.
