دگال قرمز (Cornus sanguinea) نه تنها از نظر زیبایی شناسی درختی است، بلکه - به عنوان یک گیاه بومی - از نظر اکولوژیکی بسیار ارزشمند است. گلها به عنوان مرتع ارزشمندی برای زنبورها، پروانه ها و سایر حشرات عمل می کنند و میوه هایی که در پاییز می رسند، غذای کم اهمیتی برای پرندگان و سایر حیوانات وحشی فراهم می کنند. درختچه خزان کننده نام خود را هم از چوب قرمز مایل به قرمز و هم از رنگ قرمز دلربا و قوی پاییزی گرفته است. این به ویژه هنگام کاشت پرچین موثر است.
چگونه پرچین سگ قرمز را کاشت؟
دوغ قرمز به عنوان یک گیاه پرچین متراکم و گیاه خاکریزی ایده آل است. برش بسیار آسان است، مقاوم است و مکانی آفتابی تا نیمه سایه با خاک مرطوب و کمی اسیدی را ترجیح می دهد. فاصله کاشت باید حدود یک متر باشد.
مناسب برای کاشت پرچین یا خاکریز
سگ قرمز برای کاشت درخت مرتفع و - به دلیل انشعاب بسیار خوب - پرچینی متراکم بسیار مناسب است. با توجه به ریشه های زیادی که برای فشرده کردن خاک کار می کنند، می توان از آن به عنوان کاشت خاکریزی نیز استفاده کرد - به عنوان مثال برای تقویت و در نتیجه ایمن سازی خندق های شیبدار. علاوه بر پرچین خالص، می توانید از درخت برای کاشت مخلوط نیز استفاده کنید، به عنوان مثال در ترکیب با رودودندرون، شمشاد یا توجا.
موقعیت و مراقبت از پرچین
از آنجایی که سگ سگ قرمز که گاهی به آن سگ قرمز خونی نیز میگویند، بسیار قوی است، باید گیاهان جوان را با فاصله یک متری از هم بکارید تا پرچین شود. این درخت می تواند حدود پنج متر ارتفاع و حداقل سه متر عرض داشته باشد، بنابراین به فضای زیادی نیاز دارد. بهتر است سگک را در مکانی آفتابی تا روشن و نیمه سایه دار با خاک مرطوب و کمی اسیدی بکارید. برای اطمینان از بهینه ماندن شرایط خاک، مالچ پاشی توصیه می شود. این همچنین از خشک شدن پرچین در ماه های گرم تابستان محافظت می کند، اگرچه باید به طور منظم بوته ها را در فازهای خشک آبیاری کنید. به عنوان یک گیاه بومی، سگ قرمز کاملاً مقاوم در برابر زمستان است.
پرچین چوب سگ را می توان به شدت برید
استدلال دیگر برای کاشت آن به عنوان پرچین، تحمل مطلق سگ سگ قرمز نسبت به قلمه زدن است.درخت به راحتی می تواند هرس سنگین را تحمل کند، اگرچه بهترین زمان برای چنین اقدامی مستقیماً پس از گلدهی است. نازک کردن منظم نیز برای از بین بردن چوب های قدیمی مفید است و در نتیجه راه را برای شاخه های جوان زیبا و قرمز - و البته شاخه های بهتر هموار می کند.
نکته
پوست، برگها و ریشه سگ قرمز کمی سمی است، اما میوههای آن فقط بهصورت خام غیرقابل خوردن هستند. با این حال، می توانید آنها را به صورت مربا، ژله یا آب میوه بپزید - چنین محصولاتی با سیب های شیرین طعم خوبی دارند.