برای اینکه گل های رز شما شاداب شکوفا شوند و شکوفه های خود را تا زمانی که ممکن است حفظ کنید، هرس منظم مهم است. برای گل های رز مسن تر، هرس جوان سازی همچنین تضمین می کند که بوته ها طاس نمی شوند، بلکه برای مدت طولانی به شما شادی می بخشد.
چه زمانی و چگونه باید گل رز قدیمی را برید؟
اگر گلهای رز قدیمی را می برید، هرس اصلی در بهار و زمانی که فورسیتیا در حال شکوفه است انجام می شود. بوته را حدود یک سوم یا نصف برش دهید و شاخه های کناری را قوی تر کنید. شاخه های بزرگتر از پنج سال را به طور ریشه ای برش دهید، شاخه های پژمرده و آسیب دیده را حذف کنید.
رزهای پیر چیست؟
گلهای رز قدیمی که به نام رزهای تاریخی نیز شناخته می‌شوند، بسیار کمیاب هستند، و عمدتاً گونه‌های بسیار پر شده و به همان اندازه معطر مربوط به سال‌های قبل از ۱۸۶۷ هستند. این گونه‌ها شامل انواع زیر می‌شوند:
- رز فرانسوی
- رز دمشق
- آلبا رز
- رز چین
- پرتلند رز
- رز بوربن
- خزه رز
گل های رز تاریخی مانند همه رزها نیازمند مراقبت دقیق و اقدامات آموزشی هرس هستند. اینکه در نهایت چه زمانی و چقدر سخت باید هرس کنید، در درجه اول به نوع و تنوع گل رز بستگی دارد: در حالی که شکوفه دهندگان دائمی می توانند هرس شدیدتری را تحمل کنند، بسیاری از گونه هایی که یکبار شکوفه داده اند فقط باید نازک شوند. علاوه بر گل رز وحشی، گونه های قدیمی یکبار گلدهی عبارتند از: Rosa alba، Rosa damaszena و Rosa gallica.از طرف دیگر، هر دو گل رز پورتلند و بوربن، از بین می‌روند و گل رز چینی حتی بیشتر شکوفا می‌شود.
در صورت امکان گل های رز کهنه را در بهار برش بزنید
هرس اصلی گل رزهای تاریخی نیز در فصل بهار انجام می شود، ایده آل زمانی است که فورسیتیا در حال شکوفه دادن است. شما باید کل بوته را حدود یک سوم یا حتی نصف کنید. ساقه های برش بیشتر از وسط ها برای ایجاد یک عادت رشد گنبدی به عقب بیشتر می شود. شاخه هایی که بیش از پنج سال سن دارند معمولاً دیگر گل نمی دهند و بنابراین باید به شدت کوتاه شوند. درختچه هایی که کاملاً پیر شده اند - به عنوان مثال به دلیل عدم مراقبت از هرس - را می توان تا پنج سانتی متر کاهش داد؛ آنها معمولاً دوباره بدون هیچ مشکلی جوانه می زنند.
هرس بسته به نوع رز
چقدر گل رز تاریخی خود را برش دهید به نوع و تنوع آن بستگی دارد.برای مثال، رزهای بوربون باید به شدت بریده شوند، در حالی که گل رزهای داماسک که در تابستان گل می دهند را می توان به آرامی برید (آنها به سرعت تنبل می شوند). در عوض، می توانید آنها را موچین کنید، یعنی. اچ. نوک شاخه های جدید را با دقت با ناخن های خود جدا کنید.
گلهای پژمرده را مرتباً حذف کنید
همچنین مطمئن شوید که شاخه های بیمار (مخصوصاً قارچی!) و آسیب دیده و همچنین چوب های مرده و همچنین نوک ساقه با سر گل محو شده را جدا کنید. این اقدامات بهداشتی تضمین می‌کند که عوامل بیماری‌زای مختلف نتوانند خود را تثبیت کنند و گل رز با ارزش شما را تهدید کنند.
نکته
اگر یک گل رز کوهنوردی نادیده گرفته شده باشد و شاخه های جانبی با تمرین و گره زدن منظم تشویق نشده باشند، ممکن است ساقه های برهنه متعددی در نزدیکی زمین قابل مشاهده باشند. برای تشویق رشد شاخه های پایه جدید، برخی از ساقه های برهنه قدیمی را تقریباً به زمین ببرید.
