درختان همیشه سبز برای باغ: بهترین انواع و انواع

فهرست مطالب:

درختان همیشه سبز برای باغ: بهترین انواع و انواع
درختان همیشه سبز برای باغ: بهترین انواع و انواع
Anonim

اگر به دنبال درختی همیشه سبز برای باغ خود هستید، در درجه اول درختان سوزنی برگ را خواهید یافت. از سوی دیگر، درختان برگریز همیشه سبز عمدتاً بوته ای هستند، اگرچه گاهی اوقات به صورت درختان نیمه ساقه یا استاندارد عرضه می شوند و بنابراین به عنوان درخت تربیت می شوند.

درختان همیشه سبز-برای-باغ
درختان همیشه سبز-برای-باغ

کدام درختان همیشه سبز مناسب باغچه هستند؟

درختان همیشه سبز برای باغ می توانند شامل سرو لاوسون، سرو هینوکی، ارس معمولی، کاج دوشیزه آبی، سرخدار اروپایی، درخت درختان غربی، بلوط زمستانی، گیلاس لورل، گیلاس زمستانی یا هالی باشند.مراقب باشید: برخی از آنها بسیار سمی هستند.

سرو لاوسون (Chamaecyparis lawsoniana)

سرو کاذب لاوسون اغلب به صورت پرچین کاشته می شود اما برای کاشت انفرادی و گروهی نیز مناسب است. به جای گونه های واقعی، ما برخی از گونه های بسیار متعدد را می کاریم.

سرو هینوکی (Chamaecyparis obtusa)

این درخت که در آیین شینتو ژاپن مقدس است به ندرت در اینجا یافت می شود. با این حال، برخی از انواع بسیار جالب برای باغ، عمدتاً گونه های ضعیف یا کوتوله با اشکال شاخه ها و رنگ های مختلف شاخ و برگ وجود دارد.

عرعر معمولی (Juniperus communis)

گونه های متعددی از درخت عرعر گسترده وجود دارد که می توانند از نظر عادت و رنگ بسیار متفاوت باشند. مخروط توت یک ادویه ضروری برای کلم ترش، خیار شور، ماهی و غذاهای شکاری است.

کاج دوشیزه آبی (Pinus parviflora 'Glauca')

این یک شکل سوزنی آبی از کاج دخترانه زیبا است. این درخت که نمونه باغ های ژاپنی است، تنها بین پنج تا ده متر رشد می کند.

سرخدار اروپایی (Taxus baccata)

سرخدار یکی از قدیمی ترین درختان بومی است. درخت با ساختار شل با تاج مخروطی شکل تا ارتفاع حدود 15 متر رشد می کند.

درخت غربی زندگی (Thuja occidentalis)

Thuja در درجه اول به عنوان پرچین کاشته می شود، اما در واقع درختی است تا ارتفاع 20 متر با تاج مخروطی شکل با شاخه های متراکم.

بلوط زمستانی (Quercus x Turneri)

درختی با ارتفاع تا 15 متر و اغلب ساقه کوتاه تاج پهنی ایجاد می کند. برگهای سبز تیره براق اغلب در تمام زمستان روی درخت باقی می مانند. میوه به ندرت بسته می شود. بلوط زمستانی به مکانی ملایم و محافظت شده نیاز دارد.

گیلاس لورل (Prunus laurocerasus)

لورل گیلاس که اغلب به آن گیلاس لورل نیز گفته می شود، درختچه یا درخت کوچکی است که ارتفاع آن به شش متر و عرض آن به همان اندازه می رسد. گیاه به سایه مقاوم است.

پریوت زمستانی (Ligustrum ovalifolium)

برخلاف جانور معمولی خزان کننده، گلزار زمستانی شاخ و برگ متراکم، براق و سبز تیره خود را در زمستان حفظ می کند. این درختچه با ارتفاع تا پنج متر در مکان های سایه نیز رشد می کند و توت های بزرگ آن که برای انسان سمی هستند اغلب توسط پرندگان خورده می شوند.

هولی (Ilex aquifolium)

هالی بومی را می توان به صورت درختچه ای بزرگ و چند ساقه و یا درخت کوچک پرورش داد. این گونه می تواند تا ده متر ارتفاع داشته باشد و در مکان های روشن تا سایه احساس راحتی می کند. هالی ژاپنی بسیار مشابه (Ilex crenata) به طور قابل توجهی کوچکتر است و به طور متوسط دو تا سه متر ارتفاع دارد.

نکته

احتیاط: بسیاری از درختان همیشه سبز بسیار سمی هستند. توت ها و برگ ها اغلب حاوی سموم هستند.

توصیه شده: