اگر باغچه خود را ندارید، به راحتی می توانید کمپوست خود را در بالکن درست کنید. به یک سطل پلاستیکی و کمی صبر نیاز دارید، اما با نکات صحیح می توانید تجزیه را تسریع کنید.
چگونه یک کمپوست (449.00 یورو در آمازون) در بالکن درست کنیم؟
برای یک کمپوست بالکن به یک سطل پلاستیکی ۷۵ لیتری با سوراخ های تهویه، یک نعلبکی، یک قاب ثابت و مواد کمپوست مانند زباله های آلی، شاخه ها و مقوا نیاز دارید.اطمینان حاصل کنید که ترکیب خوبی از مواد خشک، مرطوب، ریز و درشت برای اطمینان از تجزیه بهینه وجود دارد.
دستورالعمل ساخت
یک سطل پلاستیکی با ظرفیت 75 لیتر برای کمپوست (449.00 یورو در آمازون) در بالکن ایده آل است. چندین سوراخ در قسمت زیرین و کناره های آن ایجاد کنید که قطر آنها از 2.5 سانتی متر بیشتر نباشد. از سوراخ ها برای تهویه و تخلیه آب استفاده می شود. برای جلوگیری از ریختن مایع روی زمین، به یک زیر لیوانی بزرگ نیاز دارید.
از چهار آجر و چهار الوار مربعی که روی سنگ ها قرار گرفته اند، دور زیر لیوانی یک چارچوب محکم بسازید. شما باید بتوانید به راحتی زیر لیوانی را از بین آجرها بیرون بکشید تا آن را خالی کنید. سطل پلاستیکی را روی الوارهای مربع قرار دهید. این فاصله بین بشکه و زیر لیوانی باعث گردش هوا می شود.
کف سطل را با مقوا بپوشانید که یک لایه شاخه های نازک روی آن بپاشید.شاخه ها تهویه بهتری از پایین را تضمین می کنند، در حالی که مقوا مواد کوچکی را از شاخه ها و محتویات کمپوست می گیرد. در سطل را با درب ببندید تا حرارت داخل آن حفظ شود.
پرکردن درست کمپوست
یک لایه کمپوست تازه رویکرد جدید را با میکروارگانیسم‌های مهمی که می‌توانند بلافاصله شروع به پوسیدگی کنند، تامین می‌کند. در صورت امکان، ضایعات آلی کوچک را به کمپوست اضافه کنید، زیرا بقایای کوچک سریعتر استفاده می شوند. اطمینان حاصل کنید که ترکیب خوبی از بقایای خشک، مرطوب، ریز و درشت وجود دارد. نسبت 60 تا 80 درصد زباله مرطوب و 20 تا 40 درصد اجزای خشک ایده آل است. باقیمانده غذا و گوشت پخته شده نامناسب است.
این زباله های آلی وارد کمپوست می شود:
- پوست موز و سیب زمینی و تخم مرغ
- برگ و سوزن و علف هرز
- چای کیسه ای، باقیمانده نان و تفاله قهوه
نکاتی برای کمپوست سازی مناسب
در ابتدا، سطل زباله با سرعت سرسام آوری پر می شود زیرا زیست توده فضای زیادی را اشغال می کند. پوسیدگی در دمای مطلوب بیرونی 20 درجه سانتیگراد سریعترین پیشرفت را دارد. به محض اینکه میکروارگانیسم ها شروع به تجزیه شدن می کنند، محتویات آن فرو می ریزد. برای یک خانوار چهار نفره، یک سطل تا 9 ماه می تواند دوام بیاورد تا کاملاً پر شود. بعد از یک سال می توانید محتویات را در سطل دوم بریزید. این کار لایه را دوباره مرتب می کند و آن را کاملاً هوادهی می کند.
مطمئن شوید که کمپوست نه خیلی مرطوب و نه خیلی خشک باشد. یک کمپوست مرطوب تمایل به تولید بو دارد، در حالی که میکروارگانیسم ها نمی توانند در یک بستر خشک شده کار کنند. محتوای آب زمانی ایده آل است که بستر مانند یک اسفنج فشرده شده باشد. وقتی کمپوست خیلی خیس شد، می توانید مقداری مقوا اضافه کنید. آبیاری منظم به جلوگیری از خشکی کمک می کند.کود گزنه برای این کار مناسب است زیرا باعث فعالیت ارگانیسم ها نیز می شود.
