ستاره های شیر گیاهان پیازی هستند که از بهار تا پاییز شکوفا می شوند. اما اگر گیاه را در باغ خود می کارید، نه تنها باید شرایط سایت را در نظر بگیرید، بلکه باید سمیت آن را نیز در نظر بگیرید. اگرچه مراقبت از ستاره های شیر آسان و بی نیاز است، اما هنگام پرورش آن ها حساسیت لازم است.
ستاره شیر چیست و چگونه از آن مراقبت می کنید؟
ستاره شیر (Ornithogalum) یک گیاه پیاز است که مراقبت از آن آسان و بی نیاز است، اما برای مردم و حیوانات خانگی سمی است.این گیاه دارای برگهای علف‌مانند و گلهای ستاره‌ای شکل سفید است که در گل‌آذین گل سرخ قرار گرفته‌اند. دوره گلدهی از فوریه تا سپتامبر ادامه دارد و می توان آن را در فضای باز و به عنوان گیاه آپارتمانی در آب و هوای معتدل کشت کرد.
منشا
ستارگان شیری از جنس Ornithogalum هستند. برخی از گونه های گیاهان پیاز با اندام های زنده زیرزمینی در اروپا وجود دارند. منطقه پراکنش آنها تا شمال آفریقا گسترش می یابد. ستاره های شیری در مناطق گرمسیری آفریقا و آسیا نیز یافت می شوند. این گونه که از خانواده مارچوبه است، در مراتع، خاکریزها و در خاک مرطوب جنگل ها رشد می کند.
حقایق جالب:
- ستاره های شیر به ترس باغبان معروفند
- استفاده در داروی گل باخ به عنوان مرهم روح
- اورنیتوگالوم یعنی شیر پرنده
بلوم
ستاره های شیر گل آذین راسوموز را ایجاد می کنند که حداقل از دو گل مجزا تشکیل شده است. هر گل دارای براکت های غشایی در پایه است. گلهای منفرد به صورت شعاعی متقارن و به صورت سه تایی هستند. آنها شش شاخه گل دارند که به همین ترتیب طراحی شده اند. آنها به رنگ سفید خالص می درخشند و یک نوار زرد مایل به سبز در قسمت زیرین خود دارند. یکی از گونه‌ها گلهای نارنجی می‌سازد.
گلها در زیر نور مستقیم خورشید باز می شوند. آنها یادآور ستاره های چشمک زن در آسمان شب هستند که نام آلمانی خود را به گیاهان داده است. دوره گلدهی گیاهان آپارتمانی از ماه فوریه آغاز می شود و تا سپتامبر ادامه می یابد. گیاهان در فضای باز دیرتر شکوفا می شوند. اگر پیازها را در پاییز از زمین بیرون بیاورید و در گلدان بگذارید، گیاه محرک دیگری برای جهش رشد دریافت می کند. گیاهان درست به موقع برای کریسمس گل های جدید می دهند.
برگ
ستاره‌های شیر به‌عنوان تک لپه‌ای، برگ‌هایی علف‌مانند ایجاد می‌کنند. آنها در پایه رشد می کنند و دراز هستند. گونه هایی با لبه های برگ صاف و گونه هایی وجود دارند که لبه های برگ ها کرک دار هستند. برگ های همه گونه ها گوشتی به نظر می رسد. برخی از برگ ها دارای نوار نقره ای هستند.
رشد
ستاره های شیری ژئوفیت هایی هستند که به صورت گیاهان علفی چند ساله رشد می کنند. آنها لامپ هایی تولید می کنند که به عنوان اندام های بقا عمل می کنند. در پاییز، گیاهان مواد مغذی را از قسمت های روی زمین گیاه می گیرند و در پیاز ذخیره می کنند. گیاهان زمستان های ملایمی را در زمین می گذرانند. آنها از انرژی ذخیره شده برای جوانه زدن در بهار استفاده می کنند. ارتفاع بیشتر ستاره های شیر بین 25 تا 30 سانتی متر است. برخی از گونه ها تا 40 سانتی متر و در برخی موارد تا ارتفاع یک متر رشد می کنند.
استفاده
ستاره های شیر را می توان در فضای باز کاشت و یا در گلدان کشت کرد.آنها برای کاشت در زیر درختان سبک مناسب هستند. ستاره های شیر وقتی در کنار سایر گیاهان پیاز هستند، لهجه های رنگارنگی را در بستر بهار ارائه می دهند. گونه های مقاوم در باغ های سنگی نیمه سایه خوب به نظر می رسند. انواع Ornithogalum thyrsoides به عنوان گل شاخه بریده مناسب است.
ستاره شیر اینجا قانع کننده است:
- در تخفیف های تابستانی
- روی لبه های تخت و لبه های چمن
- زیر چیدمان های چوبی
آیا Milkstar سمی است؟
همه قسمت های گیاهی ستاره های شیر حاوی کاردنولید هستند. بیشترین غلظت در پیاز است. این ترکیبات شیمیایی از جمله استروئیدهایی هستند که روی قلب تأثیر می گذارند. ستارگان شیر حامل مواد شیمیایی فعال موجود در بدن به شکل گلیکوزید هستند. مصرف منجر به مشکلات معده و روده، حالت تهوع و استفراغ می شود. سردرد ممکن است رخ دهد. دوزهای بالا می تواند منجر به آریتمی قلبی شود.آب شیری در صورت تماس با پوست می تواند باعث تحریک شود. خطر مسمومیت در گربه ها و سگ ها زیاد است.ادامه مطلب
گیاه به چه خاکی نیاز دارد؟
یک بستر شل شرایط نفوذ پذیری را ارائه می دهد که ستاره های شیر از آن بهره مند می شوند. آنها خاک تازه را ترجیح می دهند زیرا گیاهان پیاز نسبت به شرایط خیلی مرطوب واکنش حساسی نشان می دهند. نسبت بالای نیتروژن رشد قوی و سرزندگی بالا را تضمین می کند. خاک استانداردی که متناسب با نیاز سنبل ها باشد برای کشت گیاهان مناسب است. برای بهبود ساختار خاک برای ستاره شیر، بستر را با ماسه مخلوط کنید. گیاهان پیاز شرایط آهکی را در بستر تحمل می کنند، اما محیطی با آهک کم را ترجیح می دهند.
بستر مناسب:
- شنی، رسی و شنی
- مخلوط خاک گلدان با ماسه و سنگ پا
- گرانول های خاک رس جایگزین ماسه
- خاک کاکتوس
کدام مکان مناسب است؟
ستاره های شیر مکان گرمی را ترجیح می دهند که می تواند زیر نور خورشید نیز باشد. آنها به طور ایده آل در مکان های نیمه سایه رشد می کنند. دمای بین 15 تا 20 درجه سانتیگراد شرایط رشد مطلوبی را برای گیاهان پیاز فراهم می کند. دمای بالاتر برای گیاهان علفی مشکلی ندارد.
اگر ستاره های شیر را در گلدان پرورش می دهید، یک مکان روشن و گرم روی طاقچه ایده آل است. همچنین می توانید گیاه را در باغ زمستانی قرار دهید یا در گلخانه پرورش دهید. اگر ستاره های شیر را به عنوان گیاهان آپارتمانی پرورش می دهید، باید از نور مستقیم خورشید خودداری کنید. در طول ماه های تابستان می توانید سطل را در یک مکان سرپوشیده و گرم در فضای باز قرار دهید.
بهترین زمان برای کاشت چه زمانی است؟
اگر می خواهید گونه های حساس به سرما بکارید باید تا بهار صبر کنید.یخ زدگی دیررس می تواند به لامپ ها آسیب برساند. گلدان مجدد نیز باید در بهار انجام شود. گونه های مقاوم را می توان در پاییز کاشت. اگر می خواهید بذر بکارید، نیازی نیست که زیاد به فصل ها وابسته باشید. کاشت در پاییز یا بهار امکان پذیر است.
فاصله کاشت صحیح
حداقل فاصله تا شریک کاشت بعدی نباید کمتر از 15 سانتی متر باشد. فاصله کاشت 20 سانتی متر ایده آل است. در شرایط تنگ این خطر وجود دارد که ستاره های شیر جوانه نزنند. هنگام کاشت پیازها به عمق خاک توجه کنید. غده های ستاره شیر باید به عمق ده سانتی متر داخل بستر قرار داده شوند.
تکثیر ستاره شیر
هر دو تا سه سال یکبار می‌توانید توده‌هایی را که خیلی متراکم شده‌اند تقسیم کرده و به این ترتیب ضرب کنید. پس از پژمرده شدن گل ها، پیازها را کاملاً حفر کنید. با یک چاقوی تیز می توانید پیازها را به چند تکه کوچک برش دهید و دوباره بکارید.
تکثیر با استفاده از بذرهای خود جمع آوری شده امکان پذیر است. رشد دانه ها مستلزم لقاح موفق توسط حشرات است. پس از اتمام گلدهی، دانه ها را از گل ها جدا کنید. دانه ها را روی یک بستر مرطوب و فقیر از مواد مغذی پخش کنید. ماسه پرنده، شن پوکه یا خاک گلدان ایده آل هستند. مطمئن شوید که دانه ها توسط بستر پوشانده نشده باشند.
جوانه زاهای سبک به مکانی روشن و گرم با دمای حداقل ۲۰ درجه سانتیگراد نیاز دارند. با اسپری کردن، بستر را به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید. جوانه زنی بعد از حدود دو هفته شروع می شود.
ستاره شیر در قابلمه
ستاره شیر برای کشت در سطل مناسب است. در تمام طول سال می توان از گیاهان آپارتمانی در گلدان نگهداری کرد تا گیاهان به خواب زمستانی نروند. هنگام کشت به این روش، لطفا توجه داشته باشید که ستاره های شیر به مرور زمان قدرت خود را از دست می دهند.استراحت زمستانی برای بازسازی نیز مفید است.
گیاهان گلدانی باید مرتباً گلدان شوند. این مورد زمانی است که مواد مغذی خاک مصرف شده باشد یا گیاه غده های دختر ایجاد کرده باشد. این اقدام بلافاصله پس از دوره استراحت در بهار انجام می شود. برای گیاهان گلدانی که به خواب زمستانی نمی روند گلدان مجدد قبل از گلدهی انجام می شود.
چگونه ستاره های شیر را دوباره گلدان کنیم:
- پیازها را کنده و تمام خاک را از آن جدا کنید
- پیازها را با چاقوی تیز جدا کرده یا خرد کنید
- پیازها را در خاک تازه قرار دهید و کمی بپوشانید
ستاره شیر ریختن
نباید بلافاصله پس از کاشت یا گلکاری مجدد به پیازها آب دهید. قبل از آبیاری برای اولین بار صبر کنید تا گیاه جوانه بزند. به محض بیرون آمدن اولین شاخه های سبز از خاک، می توانید آبیاری را شروع کنید.هنگامی که گیاهان رشد کردند، در مرحله رشد به آب متوسطی نیاز دارند.
مطمئن شوید که بستر به طور یکنواخت مرطوب باشد اما خیلی مرطوب نباشد. آب حاصل از بارندگی بهار و تابستان معمولاً برای تامین نیازهای آبی کافی است. شما فقط باید گیاهان پیاز را در طول دوره های طولانی خشک آبیاری کنید. به جای اضافه کردن چند بار مقدار کمی آب، خاک را به طور گسترده با آب خیس کنید. در پاییز می توانید آبیاری را کم کم کم کنید.
گیاهان گلدان را زمانی که بستر به سطح خشک شد آبیاری کنید. اطمینان حاصل کنید که آب در زیر لیوانی باقی نمانده است. غرقابی باعث پوسیدگی ریشه می شود. گیاهان آپارتمانی حتی در زمستان به آب نیاز دارند. پیازهایی که در سرداب زمستان گذرانی می کنید نیازی به آبیاری ندارند.
کوددهی مناسب ستاره شیر
ستارگان شیر نیازهای غذایی متوسطی دارند. آنها نیاز به نیتروژن دارند و از لقاح در فضای باز لذت می برند که هر 14 روز تا چهار هفته یکبار تکرار می شود.می توانید از این دوره به عنوان راهنما استفاده کنید، اما در مورد دفعات کوددهی باید به وضعیت خاک توجه کنید. کودهای مبتنی بر نیتروژن زمانی که به شدت با آب رقیق شوند به عنوان منبع مواد مغذی مناسب هستند. غلظت نیتروژن 0.1 درصد ایده آل است. کود را کم مصرف کنید. در زمستان نیازی به کود دادن به پیازهای ذخیره شده و گیاهان گلدانی نیست.
ستاره شیر را درست برش بزنید
در پاییز می توانید برگها را برش دهید. به محض از بین رفتن کامل گیاه باید قسمت های گیاه را جدا کنید تا روی بستر پوسیده نشوند. با استفاده از قیچی هرس تیز، مواد گیاهی را نزدیک به زمین ببرید. همچنین می توانید برگ های زرد را با یک کشش ملایم از پایه برگ جدا کنید. با این روش باید برگها کاملا پژمرده شوند در غیر این صورت ممکن است به پیاز آسیب برسانید.
بسیاری از گونه ها به عنوان گیاهان بریده مناسب هستند. ساقه های گل را درست قبل از باز شدن گل ها ببرید و گل های بریده شده را در گلدان قرار دهید.
چگونه درست پیوند بزنم؟
ستارگان شیری که در گلدان رشد می کنند باید هر بهار پیوند شوند. این اقدام محتوای مواد مغذی خاک را بهبود می بخشد و شما را از مصرف کود اضافی در طول سال نجات می دهد. گیاهان در فضای باز فقط در صورتی نیاز به پیوند یا نازک شدن دارند که بوته ها خیلی متراکم شوند.
پژمرده
هنگامی که ستاره های شیر پژمرده می شوند، برگ ها به آرامی شروع به پژمرده شدن می کنند. این گیاه انرژی اضافی را از قسمت های روی زمین گیاه می گیرد و در پیاز ذخیره می کند. بنابراین، بلافاصله پس از گلدهی، گیاهان را کوتاه نکنید. این خطر وجود دارد که گیاهان نتوانند مواد مغذی کافی را ذخیره کنند. آنها بهار آینده فاقد این ذخایر انرژی خواهند بود و نمی توانند جوانه بزنند.ادامه مطلب
زمستان
بیشتر ستارگان شیر در دمای یخبندان ماه های زمستان در اروپای مرکزی بدون آسیب جان سالم به در نمی برند.آنها با دمای ملایم زمستان سازگار هستند. پیازها را در پاییز از زمین بیرون بیاورید و پیازها را در جای خشک و خنک در زیرزمین نگهداری کنید. دمای ده درجه سانتیگراد ایده آل است. شرایط خشک ضروری است تا فرآیندهای پوسیدگی رخ ندهد. اگر هوا خیلی خشک است باید با احتیاط لامپ ها را با آب اسپری کنید تا خشک نشوند.
قطعات مرده گیاه را می توان قطع کرد و کمپوست کرد. گونه های مقاوم در برابر زمستان وجود دارند که در زمستان نیز می توان آنها را در بستر رها کرد. مطمئن شوید که خاک در زمستان غرقاب نمی شود. رطوبت باعث پوسیدگی پیازها در خاک می شود و در بهار آینده دیگر جوانه نمی زنند.ادامه مطلب
بیماری
ستاره های شیر به بیماری ها و آفات حساس نیستند. در ماه‌های تابستان، گهگاه شته‌ها می‌توانند رخ دهند. از بین بردن آفات با یک جت تیز آب به عنوان یک اقدام کنترل موثر ثابت شده است.فقط اقدامات مراقبتی نادرست می تواند بر حیات آن تأثیر بگذارد. شایع ترین مشکل پوسیدگی ریشه است که به دلیل غرقابی ایجاد می شود.
برگ زرد
در پاییز، برگهای ستارگان شیر پژمرده می‌شوند و باعث زرد شدن آنها می‌شوند. در این زمان از سال جای نگرانی نیست، زیرا این روند شروع دوره خواب را نشان می دهد. اگر گیاهان پیاز در زمین باز قبلاً دارای برگ های زرد هستند، پوسیدگی ریشه یک علت احتمالی است. لامپ ها را بررسی کنید تا آسیب ناشی از غرقابی را رد کنید. مراقب گیاهان آپارتمانی باشید که به طور ناگهانی برگ هایشان زرد می شود. در اینجا باید مطمئن شوید که آب در زیر لیوانی باقی نماند.
ستاره شیر شکوفا نمی شود
ستارگان شیر بزرگتر بعد از چند سال حضور در میدان تنبل می شوند. آنها گلهای کمتری تولید می کنند زیرا فاصله کاشت در ذخایر در حال رشد وحشی کاهش می یابد. گیاهان به حداقل 20 سانتی متر از گیاه بعدی نیاز دارند تا بتوانند بدون مانع رشد کنند.لامپ ها را حفر کنید و لامپ ها را با فاصله بیشتری در خاک قرار دهید. لامپ های ثانویه را بردارید زیرا لامپ اصلی را بیشتر ضعیف می کنند. به عنوان بخشی از این اقدام مراقبتی، می توانید برگ های خشک شده را حذف کنید.
نکته
ستارگان شیری در محدوده طبیعی خود از پاییز تا بهار شکوفا می شوند. در گونه هایی که در فضای باز کشت می شوند، مرحله گلدهی به تعویق می افتد. پرورش ستاره شیر به عنوان یک گیاه آپارتمانی منطقی تر است. در زمستان، یک لامپ گیاهی (39.00 یورو در آمازون) برای ترویج زمان گلدهی طبیعی توصیه می شود.
انواع
- Ornithogalum montanum: ستاره شیر مقاوم در برابر سرما با فراوانی گل. ارتفاع رشد تا 20 سانتی متر.
- Ornithogalum umbellatum: برگهای سبز با نوارهای طولی سفید. گلهای سفید با نوارهای سبز. زمان گلدهی بین فروردین و اردیبهشت.
- Ornithogalum nutans: گل ستاره ای سفید نقره ای. زمان گلدهی بین اردیبهشت تا ژوئن. تک گل با ساقه بلند. یادآور یک زنبق مینیاتوری. تا ارتفاع 40 سانتی متر رشد می کند. ضد یخبندان
- Ornithogalum arabicum: گلهایی به بزرگی تا پنج سانتیمتر. تخمدان ها آبی-بنفش. به عنوان گیاه آپارتمانی توصیه می شود.
- Ornithogalum dubium: بین ژوئن و آگوست با گل های نارنجی شکوفا می شود. به عنوان گیاه آپارتمانی توصیه می شود.
- Ornithogalum saundersiae: ساقه گل تا 100 سانتی متر طول دارد. مناسب دسته گل های بهاری.
