اسپار باشکوه در باغ: مراقبت، مکان و تکثیر

فهرست مطالب:

اسپار باشکوه در باغ: مراقبت، مکان و تکثیر
اسپار باشکوه در باغ: مراقبت، مکان و تکثیر
Anonim

آستیلبه، که به نام اسپار باشکوه نیز شناخته می شود، نه تنها به دلیل مراقبت بدون عارضه آن یا به دلیل گل های باشکوه و پر مانندش، بسیار محبوب است. در واقع، اگر می خواهید یک نقطه سایه دار در باغچه بکارید، انتخاب بسیار خوبی است. مقاله زیر پاسخ جامعی به مهمترین سوالات مربوط به کاشت و مراقبت از گیاه چند ساله تزیینی و همه کاره در اختیار شما قرار می دهد.

اسپار باشکوه
اسپار باشکوه

چرا باید در باغ شکوه بکارید؟

Astilbes که به نام اسپار نیز شناخته می شود، گیاهان چند ساله چند ساله برای مکان های سایه دار هستند. آنها خاک غنی از هوموس، کمی اسیدی و مرطوب را ترجیح می دهند و بسته به تنوع از ژوئن تا سپتامبر در رنگ های مختلف شکوفا می شوند. مراقبت از آستیلبها آسان است و به عنوان پوشش زمین و همچنین برای حاشیه درختان و حاشیه مناسب هستند.

منشا و توزیع

آستیلب ها سنت دیرینه ای در باغ های آلمان دارند و از قرن نوزدهم به عنوان گیاهان زینتی مورد استفاده قرار می گرفتند. تقریباً هیچ گونه چند ساله دیگری به رنگارنگی خیره کننده Astilbe، نام آلمانی Astilbe، حتی در سایه عمیق شکوفا می شود. از نظر گیاه شناسی، این جنس به خانواده ساکسیفراژها (Saxifragaceae) تعلق دارد و شامل حدود 35 گونه مختلف است که بیشتر آنها از شرق آسیا - و به ویژه از چین - و از شرق ایالات متحده آمریکا می آیند.

در اینجا گیاهان باشکوه عمدتاً در جنگل‌های باز و در مکان‌های مرطوب یافت می‌شوند، برای مثال در لبه جنگل یا در کنار نهرها یا رودخانه‌ها.حاشیه رودخانه. هیبریدهای Arendsii بدون عارضه (Astilbe x arendsii) و Astilbe چینی (Astilbe chinensis) به ویژه برای باغ جالب هستند.

استفاده

مجموعه زیادی از آستیلبهای مناسب برای باغچه خانه در اشکال رشد و ارتفاع متفاوت وجود دارد. برخی از گونه ها مانند پیکسی کوتوله مانند (Astilbe chinensis var. pumila) که حداکثر تا ارتفاع 30 سانتی متر رشد می کند، به طرز شگفت انگیزی به عنوان پوشش زمین مناسب هستند و حتی در زیر درختان و درختان دیگر رشد می کنند. با گذشت زمان، گیاهان ریزومات دار در مناطق وسیعی پخش می شوند و مناطق ناخوشایند و لخت را می پوشانند که به سختی چیز دیگری رشد می کند.

گونه های بلند قد بهتر است در مناطق مسطح یا در مرزها همراه با سایر گونه های مقاوم به سایه کاشته شوند. نوک جرثقیل (Geranium)، بلبل (Campanula)، گل جن (Epimedium)، شمع نقره (Althea)، شقایق پاییزی یا Hosta (Hosta) همراهان جذابی هستند.آستیلب ها در ترکیب با گیاهان چند ساله شاخ و برگ (از جمله میزبان های محبوب) به خوبی به وجود می آیند. از آنجایی که گیاهان بسیار دیر شکوفا می شوند، می توان آنها را به راحتی با گل های پیاز که در بهار شکوفا می کنند ترکیب کرد.

Astilbes به خوبی در لبه درختان و همچنین در کنار نهرها و حوضچه های باغ رشد می کنند. اگر می‌خواهید مناطق سایه‌دار باغ را روشن کنید، به‌ویژه گونه‌های گل‌دار سفید انتخاب مناسبی هستند.

ظاهر و رشد

اسپارهای براق، گیاهان چند ساله علفی و چند ساله هستند که بسته به گونه و تنوع می توانند کاملاً بوته ای شوند. نمونه های منفرد از گونه های بلندتر به طور متوسط بین 40 تا 60 سانتی متر عرض دارند. ارتفاع رشد نیز به واریته بستگی دارد که می تواند بین ده تا 150 یا حتی 200 سانتی متر باشد. گنجشک طاس (Astilbe glaberrima var. saxatilis) به طور خاص کم می‌ماند، در حالی که برخی از آستیل‌های چینی و هیبرید Thunbergii 'Professor van der Wielen' به‌ویژه بلند قامت هستند.

همچنین از ویژگی های این جنس، ریزوم های ضخیم و زیرزمینی است که گیاهان می توانند از طریق آن تقسیم و تولید مثل کنند.

برگ

برگ‌های بزرگ و پایه از ریزوم‌ها رشد می‌کنند که ابتدا در بهار با رنگ برنزی تا قرمز جوانه می‌زنند و فقط در تابستان به رنگ سبز پررنگ در می‌آیند. شاخ و برگ به قسمت های زیادی تقسیم می شود و به دمبرگ و تیغه برگ تقسیم می شود که دومی دارای سنجاق های تک تا چندگانه است. برگهای مرتب شده به طور متناوب معمولاً به سمت بالا کوچکتر و کوچکتر می شوند. گیاهان نیز اغلب دارای قلمه هستند.

گل و زمان گلدهی

ریزوم‌ها همچنین ساقه‌های گل عمدتاً عمودی یا کمی آویزان تا ارتفاع 200 سانتی‌متر تولید می‌کنند. بین ژوئن و سپتامبر، خوشه‌های گل به طول تا 55 سانتی‌متر روی آن‌ها باز می‌شوند و بسته به تنوع، هفته‌ها به رنگ‌های مختلف شکوفا می‌شوند.در حالی که گونه‌های وحشی عموماً دارای گل‌های سفید هستند، رنگ‌های متعددی از فرم‌های کشت شده تولید شده‌اند. طیف از رنگ های گل سفید، زرد و صورتی تا قرمز تیره و حتی بنفش است. سنبله های گل را می توان زمانی که تازه شکوفا شده است قطع کرد و برای دسته گل های خشک با ماندگاری طولانی استفاده کرد.

زمان گلدهی خاص بستگی به واریته دارد. به عنوان مثال، آستیلبه ژاپنی (Astilbe japonica) و هیبریدهای آن، زود شکوفا می شوند و شکوه خود را بین ژوئن و جولای نشان می دهند. از سوی دیگر، گونه‌های کاشته شده و رنگارنگ‌تر آستیلب چینی (Astilbe chinensis) و هیبریدهای محبوب Arendsii، در اواخر ماه اوت و سپتامبر و در هوای معتدل اغلب تا اکتبر شکوفا می‌شوند.

میوه

با این حال، می توانید گل آذین را روی گیاهان چند ساله بگذارید تا خوشه های میوه زیبا تا پاییز رشد کنند. اینها معمولاً در طول زمستان روی گیاه باقی می مانند و چشم نوازی جالبی را در باغ زمستانی تشکیل می دهند.میوه ها میوه های کپسولی هستند که حاوی دانه های ریز زیادی هستند.

مسمومیت

آستیلبن برای انسان و حیوانات سمی نیست. در عوض، برگ های جوان برخی از گونه ها - مانند Astilbe chinensis یا Astilbe thunbergii - را می توان به صورت پخته خورده یا برای دم کرده چای استفاده کرد. علاوه بر این، اسپارهای باشکوه مراتع حشرات با ارزش و غنی از شهد هستند که زنبورها، زنبورها، پروانه‌ها و سایر حشرات گرسنه دوست دارند به آنجا پرواز کنند.

کدام مکان مناسب است؟

همانند محدوده طبیعی خود، آستیلب ها در مکان های آفتابی و نیمه سایه، به عنوان مثال در حفاظت از درختان بزرگ برگریز و سوزنی برگ، احساس راحتی می کنند. گیاهان شرایط مکانی را پیدا می‌کنند که نیازهای آنها را در امتداد لبه‌های درختان، نهرها و لبه‌های حوض‌ها برآورده می‌کند، البته تا زمانی که در زیر نور خورشید نباشند. آفتاب ظهر به ویژه تحمل ضعیفی دارد.

اصولاً اسپارهای باشکوه در مکان های آفتابی نیز رشد می کنند، به شرطی که خاک آنجا به اندازه کافی مرطوب باشد. قاعده کلی این است: هر چه مکان آفتابی تر باشد، خاک باید مرطوب تر باشد. از سوی دیگر، باید از غرقابی اجتناب شود، زیرا آستیل های رطوبت دوست نیز با پوسیدگی ریشه به آن واکنش نشان می دهند.

طبقه

برای اینکه اسپار باشکوه به نام خود عمل کند و به شکوفایی خود ادامه دهد، به شرایط خاکی مناسب نیاز دارد. این گیاه چند ساله در بسترهایی رشد می کند که

  • هوسناک و سرشار از مواد مغذی
  • تا حد امکان لومی و کم شنی
  • خنثی تا کمی اسیدی با مقدار pH بین ۵/۵ تا ۶
  • تازه تا مرطوب
  • اما با زهکشی خوب و بدون خطر آبگرفتگی

ایجاد می شوند. خاک های سنگین یا شنی را می توان با مقدار زیادی کمپوست بالغ بهبود بخشید.

فرهنگ گلدان

آستیلبن را می توان به خوبی در گلدان های به اندازه کافی بزرگ و مهمتر از همه عریض کشت کرد تا زمانی که از تامین آب مداوم اطمینان حاصل شود. آبیاری منظم برای گیاهان گلدانی بسیار مهم است، زیرا بستر حتی در کوتاه مدت نباید خشک شود. در عین حال از زهکشی خوب گلدان اطمینان حاصل کنید (سوراخ زهکشی در ته گلدان الزامی است!) تا در وهله اول غرق شدن آب رخ ندهد. بستر باید مرطوب باشد، اما قطعا خیس نیست. یک خاک گلدان با کیفیت بالا (12.00 یورو در آمازون)، ترجیحاً بدون ذغال سنگ نارس و بر پایه کمپوست، که آن را با دانه های رسی یا پرلیت مخلوط کنید، انتخاب کنید.

کاشت شکوه به درستی

هنگام کاشت آستیلبه، مطمئن شوید که عمق کاشت کافی است، زیرا گلوله ریشه اغلب به مرور زمان به سمت بالا فشار می آورد. اسپارهای باشکوه را می توان نسبتاً عمیق کاشت. قبل از کاشت، گیاهان را در یک سطل آب قرار دهید تا ریشه ها بتوانند رطوبت را جذب کنند و مواد حفاری شده را با مقدار زیادی کمپوست رسیده و براده های شاخ مخلوط کنند.بعد از کاشت به شدت آبیاری کنید و در صورت امکان سطح خاک را مالچ پاشی کنید. یعنی رطوبت بیشتر در خاک می ماند و به این سرعت تبخیر نمی شود.

بهترین زمان برای کاشت چه زمانی است؟

آستیلبها بهتر است در مرحله خواب بین نوامبر و مارس کاشته شوند. یک روز بدون یخبندان با هوای معتدل انتخاب کنید.

فاصله کاشت صحیح

فاصله صحیح کاشت بستگی به تنوع کاشت Astilbe دارد، زیرا انواع مختلف آن به ارتفاع و عرض مختلف رشد می کنند. برای نمونه های بزرگتر، فاصله بین 40 تا 60 سانتی متر را انتخاب کنید، در حالی که نسخه های کوچکتر به 20 تا 25 سانتی متر بسنده می کنند.

آب پر زرق و برق

آستیلبن به تعادل آب متوازن بستگی دارد. توپ ریشه نه باید خشک شود و نه دائما خیس شود. بنابراین، خاک با زهکشی خوب بسیار مهم است، و شما همچنین باید از آن در دوره های خشک طولانی استفاده کنید - به خصوص در طول دوره گلدهی، زیرا در این صورت گیاهان به خصوص نیاز آبی زیادی دارند! - میزان رطوبت خاک را بررسی کنید.برای انجام این کار، انگشت خود را به خاک بچسبانید - اگر سطح آن خشک است، با آب باران نرم یا آب لوله کشی که به خوبی راکد است، آبیاری کنید. برای این کار از یک قوطی آبیاری استفاده کنید و مستقیماً روی ناحیه ریشه آبیاری کنید. برگ و گل را نباید مرطوب کرد.

اسپر باشکوه را به درستی کود دهید

اسپار باشکوه نه تنها نیاز آبی زیادی دارد، بلکه نیاز به مواد مغذی بالایی نیز دارد. تشکیل شاخ و برگ های قوی و گل های بزرگ به گیاهان آسیب وارد می کند، به همین دلیل است که کوددهی متعادل مهم است. برای این کار می توانید کود آهسته رهش را بین آوریل تا مه اعمال کنید که در صورت لزوم می توانید دوباره آن را در ماه جولای تجدید کنید. از طرف دیگر، هر چهار هفته یک‌بار بین ماه‌های می و آگوست، یک بیل کمپوست و یک مشت تراشه شاخ به گیاهان بدهید. از طرف دیگر، نمونه های کشت شده در گلدان با کود کامل مایع کوددهی می شوند.

اسپار باشکوه را به درستی برش دهید

آستیلبها نیازی به بریدن ندارند، فقط می توانید ساقه گل مرده و قسمت های خشک یا مرده گیاه را در بهار جدا کنید.ادامه مطلب

تکثیر اسپارهای باشکوه

Astilbe معمولاً از طریق تقسیم تکثیر می شود. برای انجام این کار، گیاهان و ریزوم آنها را در بهار یا پاییز از زمین بیرون بیاورید و آنها را به چند تکه تقریباً یکسان تقسیم کنید. سپس اینها دوباره کاشته می شوند و طبق معمول نگهداری می شوند. تقسیم یک روش خوب برای جوان سازی مداوم گیاهان است. وقتی زمان تقسیم مجدد فرا رسید، می توانید به آستیلب نگاه کنید: گیاهان چند ساله پس از آن خیلی بزرگ می شوند و شروع به رشد می کنند.

آستیلب های کوتوله را می توان با استفاده از قلمه های ریشه نیز تکثیر کرد؛ گونه های اصلی (نه هیبرید) و گونه های مقاوم به بذر را نیز می توان از بذر رشد داد.

روش آستیلبن از دانه ها – اینگونه عمل می کند

آستیلبن بهتر است در پاییز یا بهار کاشته شود، که برای آن می توانید از بذرهایی که خودتان جمع آوری کرده یا خریداری کرده اید استفاده کنید. و کاشت اینگونه عمل می کند:

  • خاک کاشت را مثلا در فر یا مایکروفر ضدعفونی کنید.
  • خاک بذر داخل سینی بذر می رود، در حالت ایده آل با کلاهک.
  • بذرها را به طور یکنواخت روی خاک پخش کنید اما روی آن را نپوشانید.
  • اسپرهای براق جزو جوانه خوارهای سبک هستند.
  • خاک در حال رشد را همیشه کمی مرطوب و سبک نگه دارید.
  • بذرها بعد از حدود 14 تا 21 روز جوانه می زنند.
  • به محض رشد اولین جفت برگ گیاهان را انتخاب کنید.
  • بعد از شش تا ده هفته دیگر آنها را به صورت جداگانه در گلدانهای کوچک گیاه قرار دهید.

به محض اینکه گیاهان به اندازه کافی بزرگ و قوی شدند می توان آنها را در باغ کاشت.

زمستان

اصولاً آستیلبها به اندازه کافی مقاوم هستند و بنابراین نیازی به محافظت در زمستان ندارند. فقط گیاهان جوان و نمونه های کشت شده در گلدان باید از یخ زدگی محافظت شوند. برای این منظور، شکوه های کاشته شده را با شاخه های کاه، صنوبر یا صنوبر یابرگها. از طرف دیگر گلدان گیاهان گلدانی را همیشه - حتی در سالهای بعد - باید با نایلون حباب دار یا مواد مناسب دیگری پیچیده و روی سطح عایق (چوب، پلی استایرن و …) قرار دهید.

چگونه درست پیوند بزنم؟

Astilbe را هنوز هم می توان در سالهای بعد به خوبی پیوند زد، اما باید آن را با دقت کند. در هر صورت، این اقدام منطقی است زیرا به هر حال گیاهان چند ساله باید هر از گاهی تقسیم شوند. هنگام جابجایی، قسمت های برهنه گیاه را می توان به راحتی با چاقوی تیز جدا کرد، به طوری که فقط قسمت های جوان و تازه را می توان دوباره وارد کرد.

بیماری ها و آفات

به عنوان یک قاعده، آستیلب ها تا زمانی که در محل خود احساس راحتی کنند، گیاهان مقاوم و قوی هستند. بنابراین بیماری ها معمولاً فقط در نتیجه مکان نامناسب یا اشتباهات مراقبتی رخ می دهند. به محض اینکه شکوه خیلی خشک یا خیلی گرم شود، برگ ها جمع می شوند.لبه های قهوه ای برگ نیز نشان دهنده کمبود رطوبت است. از طرف دیگر، برگهای زرد رنگ اغلب نشانه خاکی بیش از حد آهکی است که آستیلب نیز آن را دوست ندارد. با این حال، اگر گیاه نمی خواهد به درستی رشد کند، در مکان نامناسبی قرار دارد. اگرچه به طور کلی در زیر درختان و بوته ها احساس راحتی می کند، اما نباید روی صفحه ریشه درختان با ریشه کم عمق کاشته شود. در اینجا گونه های مختلف فقط بی جهت برای آب و مواد مغذی رقابت می کنند.

گاهی شته ها و سایر حشرات مکنده شیره برگ به آستیلب حمله می کنند. هجوم حشرات برگ، کرم های برگ یا ریشه و سرخرطومی سیاه نیز گاهی رخ می دهد.

نکته

اگر آستیل‌ها نمی‌خواهند شکوفا شوند، کمبود مواد مغذی اغلب علت آن است. گیاهان نیاز به مواد مغذی بالایی دارند و فقط زمانی که در باغ از طریق کوددهی منظم کاشته شوند می توانند این مورد را پوشش دهند.

گونه و گونه

آستیلبن در اشکال و اندازه‌های مختلفی وجود دارد: در حالی که گونه‌های کوچک آن اغلب بیش از 30 تا 40 سانتی‌متر رشد نمی‌کنند، برخی از آن‌ها حتی با تشکیل دونده فرش‌های مسطح را تشکیل می‌دهند، اسپارهای بلند و باشکوه می‌توانند به ارتفاعات بین رشد کنند. 150 و 200 سانتی متر می رسد.

Astilbe arendsii

یکی از محبوب ترین گونه های هیبریدی با انواع گلدار سفید، صورتی یا قرمز متعدد. ارتفاعات بین 60 تا 120 سانتی متر می رسد.

  • 'چراغ های آگوست': گل های قرمز روشن بین ژوئیه و اوت، تا 70 سانتی متر ارتفاع
  • "راک کریستال": گلهای سفید بین جولای و آگوست، تا 100 سانتی متر ارتفاع
  • 'Cattleya': گلهای صورتی تیره از ماه سپتامبر، تا ارتفاع 100 سانتی متر

Astilbe chinensis

Astilbe چینی گونه های نسبتاً کوتاه رشد با ارتفاع بین 25 تا 50 سانتی متر تولید می کند. یک استثنا، گونه Astilbe chinensis var. davidii یا High Astilbe است که می تواند تا ارتفاع 180 سانتی متر رشد کند.

  • 'پومیلا': پوشش زمین برای مکان های آفتابی، گل های صورتی مایل به بنفش بین ماه اوت و سپتامبر، تا ارتفاع 25 سانتی متر
  • 'Finale': گلهای صورتی روشن بین ماه اوت و سپتامبر، تا 40 سانتی متر ارتفاع

Astilbe japonica

گیاه چند ساله کم رشد، به رطوبت بالا و خاک غنی از مواد مغذی نیاز دارد. واریته های متعدد آن تا ارتفاع تقریبی 50 سانتی متر رشد می کنند و در اوایل ماه ژوئن و جولای شکوفا می شوند. چندین سایه رنگ.

Astilbe thunbergii

گونه‌هایی که به‌شدت رشد می‌کنند با گونه‌های بلند. معمولا بین جولای و آگوست شکوفا می شود.

«جو اپورست»: گل های قرمز یاقوتی، تا ارتفاع 90 سانتی متر

Astilbe simplicifolia

سایه چند ساله با رشد نسبتاً کم و ظریف. واریته ها معمولا بین جولای و آگوست به رنگ های صورتی، قرمز یا سفید شکوفا می شوند.

  • 'Alba': گل سفید، تا ارتفاع 45 سانتی متر
  • 'آفرودیت': گلهای قرمز و شاخ و برگ تیره، تا ارتفاع 35 سانتی متر
  • 'هنی گرافلند': گلهای صورتی و شاخ و برگ تیره، تا ارتفاع 50 سانتی متر

توصیه شده: