هورتانسیای کوهنوردی (Hydrangea petiolaris) از خانواده ادریسیا (Hydrangeaceae) است و نزدیک به ادریسی باغی (Hydrangea macrophylla) است. مانند این ها، ادریسی های کوهنوردی گل آذین های بزرگ و چتری شکل می دهند، اما به لطف ریشه های چسبنده خود به طور مستقل تا ارتفاع 15 متر رشد می کنند. این گیاه زینتی که اغلب در باغچه ها کاشته می شود را می توان به طرق مختلف استفاده کرد و نگهداری از آن بسیار آسان به حساب می آید.
هرتانسیا کوهنوردی چیست؟
هورتانسیا کوهنوردی (Hydrangea petiolaris) گیاهی است با مراقبت آسان از خانواده ادریسیا که می تواند تا 15 متر ارتفاع داشته باشد. برای سبز کردن دیوار خانه ها، نرده ها یا آلاچیق ها مناسب است و دارای برگ های سبز براق بی شماری است و همچنین گل های بزرگ و چتری شکل و سفید مایل به کرمی دارد که بین اردیبهشت تا تیر ظاهر می شوند.
منشا و توزیع
مثل بسیاری از گیاهان ادریسی، هیدرانسی کوهنوردی از شرق آسیا می آید. در کره، ژاپن و تایوان این گونه هم در باغ ها و هم در جنگل های وسیع گسترده است. در اروپا و آمریکا از گیاه بالارونده سرزنده به عنوان گیاه زینتی استفاده می شود، اما به دلیل استحکام آن اکنون در طبیعت نیز رها می شود.
استفاده
به عنوان یک گیاه کلاسیک کوهنوردی، Hydrangea petiolaris از دیوارهای خانه، حصارها، دیوارها، درختان کهنسال و مرده، آلاچیق و دیگر پرده ها بالا می رود. برای این کار، گیاه از ریشه های چسبنده خود استفاده می کند که به کمک آن به طور مستقل بالا می رود و خود را به زمین می چسباند.داربست هایی مانند طناب، قلاب و … فقط برای گیاهان جوان تازه کاشته شده مفید است تا مسیر درست را پیدا کنند. اگر گیاه نتواند بالا رود، بسته به نوع آن، به صورت یک پوشش زمین یا درختچه ای پهن و نیمکره ای تا ارتفاع دو متر رشد می کند.
ظاهر و رشد
در سمتی که رو به دور از نور است، شاخه های هیدرانسی کوهنوردی ریشه های چسبنده قوی ایجاد می کنند که به مرور زمان چوبی شده و به شاخه های ضخیم تبدیل می شوند. گیاهان مسن‌تر معمولاً رشد بسیار ضعیفی دارند و پوست قهوه‌ای مایل به قرمز روی چوب ضخیم نیز پوست می‌کند. بر روی دیوارها، دیوارها یا داربست ها، هیدرانسی های کوهنوردی به ارتفاع متوسط بین شش تا هفت متر می رسند، اما در موارد استثنایی می توانند به ارتفاع 15 متر نیز برسند. در گیاهان جوان، رشد نسبتاً آهسته در حدود 15 تا 20 سانتی متر در سال است، اما با افزایش سن تا رشد سالانه تا 40 سانتی متر افزایش می یابد - با فرض شرایط بهینه مکان.
برگ
شاخ و برگ انبوه هیدرانسی های کوهنوردی از برگ های سبز براق متعدد و گرد تا تخم مرغی شکل تا ده سانتی متر تشکیل شده است. اینها در مقابل یکدیگر روی ساقه‌های بلند چیده شده‌اند و در اکثر گونه‌ها، در پاییز به رنگ زرد شگفت‌انگیزی در می‌آیند. با این حال، برخی از گونه های جدیدتر دیگر رنگ پاییزی تولید نمی کنند، اما تا بهار آینده، حداقل در زمستان های معتدل، روی شاخه ها سبز می مانند.
زمان گلدهی و گلدهی
گلهای بزرگ و چتری شکل هیدرنجیای کوهنوردی که بین ماه می و جولای ظاهر می شوند، همیشه سفید مایل به کرم هستند. آنها رایحه ای ملایم و شیرین دارند که گیاه را برای زنبورها، زنبورها و پروانه ها غیرقابل مقاومت می کند. هیدرانسی های کوهنوردی به دلیل شهد فراوانی که دارند از گیاهان با ارزش غذایی حشرات هستند.
خوشه‌های چتری مسطح، تا عرض ۲۵ سانتی‌متر، عمدتاً از گلهای نمایشی سفید و استریل تشکیل شده‌اند. فقط گلبرگ های داخلی - که با گلبرگ های از دست رفته قابل تشخیص هستند - بارور هستند.
اگر می خواهید از شکوفه های سرسبز این گیاهان لذت ببرید، به صبر نیاز دارید: هیدرانسی های کوهنوردی تنها پنج تا هشت سال پس از کاشت گل می دهند.
میوه
اشکال وحشی هیدرانسی کوهنوردی تا پاییز میوه های کپسولی کوچک و نامحسوس تولید می کنند. با این حال، توسعه میوه های حاوی دانه در اشکال کشت شده قابل انتظار نیست.
آیا کوهنوردی از ادریسی سمی است؟
هندراسیایی کوهنوردی مانند همه ادریسی ها کمی سمی در نظر گرفته می شود. تمام قسمت های گیاه حاوی سمومی مانند گلیکوزیدها (اسید هیدروسیانیک)، ساپونین ها و همچنین هیدرانژنول و هیدرانژین است. هنگامی که مقادیر بیشتری مصرف شود، علائم خفیف مسمومیت مانند سرگیجه و حالت تهوع ایجاد می شود. با این حال، برگها، گل‌ها و سایر قسمت‌های گیاه طعم بسیار تلخی دارند، بنابراین بعید است کودکان وسوسه شوند که بیشتر آن را بچشند. یک برگ تازه را بین انگشتان خود بمالید و متوجه بوی خفیف بادام تلخ خواهید شد.
علاوه بر این، مواد تشکیل دهنده ادریسی کوهنوردی می تواند باعث ایجاد حساسیت تماسی در افرادی شود که به آن حساس هستند، اما با استفاده از دستکش و سایر لباس های محافظ (مثلاً هنگام هرس گیاه) می توان از این حساسیت جلوگیری کرد.
حیوانات خانگی از طرف دیگر مشکل سازتر هستند، زیرا هیدرانسی های کوهنوردی برای گربه ها، سگ ها و غیره سمی هستند و می توانند علائم جدی مسمومیت را در آنها ایجاد کنند.ادامه مطلب
کدام مکان مناسب است؟
هندراسی های کوهنوردی در مکان های روشن اما نه کامل آفتاب و مکان های گرم احساس راحتی می کنند. یک نقطه نیمه سایه، کم سایه یا آفتابی را انتخاب کنید، اما نباید مستقیماً سایه داشته باشد - اگر برای گیاه خیلی تاریک باشد، گل تولید نمی کند. یک مکان نسبتا مرطوب و خنک در باغ نیز ایده آل است.
طبقه
در حالت ایده آل، خاک گلدان هوموس، تازه، نفوذپذیر و کمی اسیدی است. هیدرانسی های کوهنوردی خاک آهکی را تحمل نمی کنند و به خاک سنگین و فشرده نیز بسیار حساس هستند.
کاشت صحیح گل ادریسی کوهنوردی
هندراسی کوهنوردی را در یک سوراخ کاشت با زهکشی خوب قرار دهید که عرض و عمق آن تقریباً دو برابر توپ ریشه گیاه است. دیواره های جانبی و پایین سوراخ را با چنگال حفاری شل کنید تا رشد ریشه ها راحت تر شود. مواد حفاری شده را با کمپوست بالغ، براده های شاخ و در صورت لزوم خاک رودودندرون مخلوط کنید. شاخه های گیاه جوان را به کمک کوهنوردی بچسبانید تا آن را در جهت درست قرار دهید. به خصوص در دیوارهای خانه، حتماً از پرده استفاده کنید و آن را حدود ده سانتی متر جلوی دیوار وصل کنید. ریشه های قوی هیدرانسی کوهنوردی این عادت را دارند که در واقع در گچ فرو رفته و در آنجا تکیه گاه پیدا کنند. البته کمک کوهنوردی تنها در صورتی ضروری است که گیاه برای صعود آموزش ببیند. در غیر این صورت به سادگی به عنوان یک پوشش زمین یا بوته پهن رشد می کند.
سپس روی زمین را با مواد مالچ پاشی مانند برگ، مالچ پوست و … بپوشانید.برای حفظ رطوبت در خاک در حالت ایده آل، قبل از قرار دادن، توپ ریشه را در یک سطل آب ولرم قرار دهید تا گیاه بتواند رطوبت زیادی را جذب کند.ادامه مطلب
بهترین زمان برای کاشت چه زمانی است؟
بهترین زمان برای کاشت ادریسی کوهنوردی اوایل بهار بین اسفند و فروردین است. با این حال، گیاهان معمولاً در ظروف موجود هستند و به طور کلی می توان آنها را در تمام طول سال کاشت. تنها مورد نیاز آب و هوای معتدل و بدون یخبندان است. از کاشت در روزهای گرم و آفتابی خودداری کنید، در غیر این صورت گیاهان به سرعت دچار کمبود آب و تنش خشکی می شوند.
فاصله کاشت صحیح
هندراسی های کوهنوردی می توانند تا پنج متر عرض داشته باشند و به فضای زیادی نیاز دارند. بنابراین، آنها را در موقعیت های جداگانه بکارید و از کم کاری خودداری کنید - فشار ریشه حاصله برای گیاهان خوب نیست.با این حال، می توان با سایر گیاهان بالارونده مانند کلماتیس همراه شد.
هرتانسیا آب نوردی
اصولاً آبیاری اضافی به ادریسی های کوهنوردی کاشته شده ضروری نیست زیرا گیاهان از طریق سیستم ریشه بسیار شاخه دار خود از خود مراقبت می کنند. فقط نمونه های تازه کاشته شده باید به مدت چند هفته آبیاری شوند، زیرا خود ریشه ها که هنوز محکم در زمین گیر نکرده اند، نمی توانند رطوبت کافی را جذب کنند. حتی در فازهای خشک و گرم اواسط تابستان، در صورت لزوم باید گهگاه آبیاری انجام شود - مثلاً به این دلیل که گیاه برگ هایش را افتاده است.
کوددهی مناسب هیدرانسیاهای کوهنوردی
هندری های کوهنوردی نیاز به مواد مغذی بسیار بالایی دارند و بنابراین باید در بهار با کودهای آلی عرضه شوند. کمپوست، بریده های چمن یا حتی مالچ پوست برای این کار به ویژه مناسب هستند.
اگر گیاهان مسن‌تر واقعاً نمی‌خواهند شکوفا شوند، تقویت کوددهی با کود گل‌ادریسی یا رودودندرون در فصل بهار کمک می‌کند.
هرتانسیا کوهنوردی را به درستی برش دهید
تا زمانی که فضای کافی برای پخش شدن دارند، هیدرانسی های کوهنوردی نیازی به برش ندارند. با این حال، گیاهان نسبت به هرس کاملاً مقاوم هستند و به راحتی می توان آنها را به چوب چند ساله برش داد. ادریسی های جوان کوهنوردی اگر بلافاصله پس از کاشت یک سوم کوتاه شوند، بیشتر شاخه می شوند و سپس متراکم تر می شوند.
اقدامات هرس در صورت امکان، باید قبل از جوانه زدن در یک روز بدون یخبندان و معتدل در ماه فوریه یا مارس انجام شود.
تکثیر هیدرانسی کوهنوردی
از آنجایی که میوه های حاوی دانه معمولا تولید نمی شوند، تنها تکثیر رویشی از طریق قلمه، شاخه یا قلمه امکان پذیر است.
قلمه
قلمه های سر را در ماه ژوئن به طول حدود ده تا پانزده سانتی متر ببرید و شاخه های بدون گل را انتخاب کنید. برگ های پایینی را بردارید و برش زاویه دار را در پودر ریشه زا فرو کنید (8.00 یورو در آمازون).سپس قلمه ها را در گلدان های کوچک با بستر رشد یا مستقیماً در محل مورد نظر بکارید و کمی مرطوب نگه دارید. ریشه زایی زمانی موفقیت آمیز است که اولین شاخه های جدید تشکیل شوند.
شاخه
تکثیر با استفاده از شاخه هایی که بر خلاف قلمه ها بلافاصله از گیاه مادری جدا نمی شوند، راحت تر است. برای انجام این کار، شاخه های جوانی را که در ماه می یا ژوئن نزدیک به زمین رشد می کنند، انتخاب کنید، آنها را به سمت پایین بکشید، برگ ها را بردارید و به آرامی آنها را در یک مکان بکوبید. آنها را در زمین بکارید، فقط ناحیه ساقه را به آرامی با خاک بپوشانید. اما شاخه را باید با سنگ وزن کرد یا با سیم لنگر انداخت تا از محل کاشت بیرون نلغزد. قلمه را کمی مرطوب نگه دارید و در بهار سال بعد به محض اینکه شاخه های خود را ایجاد کرد آن را از گیاه مادر جدا کنید.
قلمه
قلمه ها را در زمستان برش می زنند و تا زمان کاشت در بهار در محفظه سبزیجات یخچال یا جای خنک دیگری در پارچه مرطوب پیچیده می کنند.تکه های چوبی به طول 15 تا 20 سانتی متر را مستقیماً در محل مورد نظر بچسبانید و خاک را در آنجا کمی مرطوب نگه دارید.
زمستان
هندری های کوهنوردی به اندازه کافی مقاوم هستند و فقط در چند سال اول نیاز به محافظت سبک در زمستان دارند، برای مثال با مالچ پاشی با برگ یا شاخه های صنوبر و صنوبر.
چگونه درست پیوند بزنم؟
در اصل، هیدرانسی های کوهنوردی تا زمانی که بیش از پنج تا شش سال در محل خود نبوده باشند قابل پیوند هستند. با این حال، جابجایی نمونه‌های قدیمی‌تر و بالا رفتن از آن، به‌دلیل شکل‌گیری قوی تنه تقریباً غیرممکن است. فقط گیاهان بوته ای می توانند بعداً مکان خود را تغییر دهند.
تنها نکته مهم این است که گیاهان را بدون آمادگی پیوند نزنید. در پاییز قبل از اقدام برنامه ریزی شده - که بهتر است در بهار انجام شود - یک ترانشه کم عمق در اطراف شاخه اصلی حفر کنید که آن را با خاک کمپوست پر می کنید.این امر گیاه را مجبور می کند تا ریشه های فشرده نزدیک تنه ایجاد کند و رشد بعدی آن را در مکان جدید آسان تر می کند.ادامه مطلب
فرهنگ گلدان
اگر کاشت به اندازه کافی بزرگ باشد، ادریسی کوهنوردی را می توان در گلدان نیز پرورش داد. در چنین گیاهی، البته، گیاه به اندازه بزرگی رشد نمی کند، اما همچنان می تواند به ابعاد قابل توجهی برسد. بنابراین برای نگهداری در بالکن نامناسب است، به خصوص اگر آپارتمان اجاره ای باشد. بسیاری از صاحبخانه ها کاشت گیاهان کوهنوردی یا بالارونده در بالکن را ممنوع می کنند، به خصوص اگر آنها گونه های خودبالا باشند. با این حال، ادریسی کوهنوردی به عنوان یک صفحه حفظ حریم خصوصی در تراس بسیار مناسب است - به عنوان مثال در یک جعبه تخت بلند یا مشابه کاشته شده و همراه با داربست.
آفات
آفت ها به ندرت در هیدرانسی های کوهنوردی یافت می شوند. اگر چنین است، آنها معمولاً حشراتی مانند شته ها را می مکند.شما اغلب متوجه هجوم از طریق کوتاه قد، رشد کوتاهی برگ ها، افتادن جوانه ها یا تعداد قابل توجهی مورچه ها در اطراف گیاه آلوده می شوید. با مراقبت دقیق، مکان مناسب و استقرار حشرات مفید در باغ از هجوم آفات جلوگیری کنید. یک هتل حشرات را در یک مکان مناسب نصب کنید و اطمینان حاصل کنید که برای مثال پرندگان مکان های کافی برای عقب نشینی و یافتن غذا دارند.
بیماری
هندری های کوهنوردی گیاهانی قوی هستند که به ندرت تحت تاثیر بیماری ها قرار می گیرند. اگر گیاه بیمار به نظر برسد، اشتباهات در مراقبت یا مکان نامناسب معمولاً علت آن است. کلروز اغلب رخ می دهد که در آن برگ ها زرد می شوند. دلایل آن یا کمبود مواد مغذی ناشی از لقاح نادرست یا ناکافی یا مقدار نادرست pH است. اگر این مقدار بیشتر از 7 است، باید خاک گلودندرون اسیدی را برای هیدرانسی کوهنوردی تهیه کنید.
کپکک نیز گاهی اتفاق می‌افتد، کپک پودری در هوای گرم و خشک و سفیدک در تابستان‌های مرطوب و خنک غالب است.سمپاشی با جوشانده دم اسب صحرایی یا سیر به هر دو بیماری قارچی کمک می کند و برگ ها و شاخساره های آسیب دیده نیز باید حذف شوند.ادامه مطلب
هرتنجیا کوهنوردی گل نمی دهد، چه باید کرد؟
اگر هیدرانسی کوهنوردی گل ندهد، دلایل مختلفی می تواند پشت آن باشد:
- کمبود مواد مغذی: در بهار کمپوست یا کودهای آلی دیگر را در اختیار گیاه قرار دهید.
- کمبود نور: هر چند که ادریسی کوهنوردی در دسته مقاوم به سایه طبقه بندی می شود، اما برای گلدهی شاداب به نور کافی نیاز دارد.
- هرس در زمان نامناسب: هرگز در پاییز هیدرانسی های کوهنوردی را قطع نکنید، زیرا پس از آن جوانه های سال بعد را حذف خواهید کرد.
- یخبندان: جوانه های گل سال قبل تشکیل شده و در زمستان های سخت می توانند یخ بزنند.
نکته
پژمردگی برگها نه تنها به دلیل کمبود احتمالی آب ایجاد می شود، بلکه می تواند به دلیل غرقابی (و در نتیجه پوسیدگی ریشه ها) یا مکانی که بیش از حد آفتابی است باشد.
گونه و گونه
این گونه های زیبای هیدرانسی کوهنوردی برای خانه و باغ های سرگرمی مناسب است:
- 'Semiola': زمستان سبز، شاخه های مسی قرمز در بهار، ایده آل برای پوشش زمین
- 'Silver Lining': زمستان سبز، شاخ و برگ متنوع، مناسب برای نگهداری در ظروف
- "میراندا": شاخ و برگ های متنوع، به ویژه گل های بزرگ
- 'Cordifolia': شکل کوتوله، تنها تا سه متر ارتفاع و 40 سانتی متر عرض رشد می کند
هرتانسیا کاذب یا شکافته (Schizophragma hydrangeoides) هم از نظر ظاهری و هم از نظر شرایط فرهنگی و مکانی بسیار شبیه به هیدرانسی کوهنوردی است. بزرگ‌ترین تفاوت بین گونه‌های نزدیک به هم نرخ رشد است: با ارتفاع متوسط دو تا شش متر و عرض تا چهار متر، هیدرانسی‌های شکافته کوچک‌تر از هیدرانسی‌های کوهنوردی قوی‌تر باقی می‌مانند.
