در بین باغبانان، اصطلاح چشم مترادف رایجی برای انواع جوانه روی گیاهان چوبی است. اصطلاح "چشم خواب" باعث اخم افراد مبتدی در باغبانی سرگرمی می شود. این راهنما با تعریفی قابل فهم و توضیحات روشن، تاریکی را روشن می کند.
چشم خواب در محوطه باغ به چه معناست؟
چشم خواب به جوانه ای خفته در گیاهان چوبی اطلاق می شود که اغلب در زیر پوست پنهان می شود.سال ها زنده می ماند و به عنوان ذخیره ای برای بازیابی قسمت های مرده گیاه عمل می کند. فعال سازی از طریق افزایش فشار شیره، به عنوان مثال از طریق هرس صورت می گیرد.
چشم خواب – توضیح اصطلاحات باغبان خانگی
وقتی باغبان ها از چشم صحبت می کنند، منظورشان نقطه رویش یک گیاه است که گیاه شناسان به آن جوانه می گویند. این رشد جنینی یک شاخه، یک برگ یا یک گل است. یک چشم واقعاً به کدام قسمت گیاه تبدیل می شود معمولاً فقط در طول دوره رشد قابل مشاهده است. در نتیجه، اصطلاح چشم خواب مترادف برای غنچه خواب است و به این تعریف منجر می شود:
چشم خواب به سیستم جوانهدرحال استراحت اشاره دارد که یک گیاه چوبی در مرحله جوانی و همزمان با جوانه های فعال ایجاد می کند. چشم های خواب معمولا زیر پوست قرار دارند و به سختی دیده می شوند یا دیده نمی شوند.
خواص ویژه چشم های خوابیده این است که می توانند سال ها زنده بمانند. تنها عملکرد آنها بازیابی اندام های از دست رفته یا مرده مانند شاخه ها، شاخه ها یا حتی کل تنه اصلی است. به صراحت بگویم، چشم های خوابیدهذخایر آهن بوته ها و درختان است.
چگونه یک چشم خواب را زنده می کنید؟
چشم خواب ریز است زیرا از جریان شیره درون گیاه بهره نمی برد. همانطور که قانون رشد حمایت از نوک به ما می گوید، مواد مغذی عمدتاً به سمت جوانه های بالای یک شاخه می روند. جوانه های فعالی که در زیر جوانه های نوک قرار دارند نسبت کمتری از مواد ذخیره را دریافت می کنند و بر این اساس با احتیاط بیشتری جوانه می زنند. مواد مغذی برای جوانه‌های خفته زمانی در دسترس هستند که قسمت‌هایی از گیاه بالای آنها از بین برود.
چشم خواب تنها زمانی فعال می شود که فشار شیره در آن نقطه افزایش یابد.اگر شاخه ای را درست بالای یک جوانه خفته قطع کنید، گیاه به شدت جوانه می زند. به لطف این فرآیند است که بیشتر درختان حتی پس از هرس ریشه ای، مانند هرس جوان سازی، رشد خود را متوقف نمی کنند.
برای اطمینان از اینکه درخت سیب دارای تاجی گرد با شیره است، همه شاخه ها را به جز شاخه مرکزی با سه شاخه اصلی جدا کنید. شاخه های پیشرو را کوتاه کنید تا جوانه های نوک آنها در یک ارتفاع باشند. به طور کلی، شاخه های داربست باید زاویه 90 -120 درجه تشکیل دهند.
