انواع غلات: مروری بر هفت گروه اصلی

فهرست مطالب:

انواع غلات: مروری بر هفت گروه اصلی
انواع غلات: مروری بر هفت گروه اصلی
Anonim

وقتی از شما خواسته می شود که آنها را فهرست کنید به چند نوع دانه فکر می کنید؟ گندم، ذرت، برنج؟ شما قطعا با این سه نوع آشنا هستید. به هر حال، بدون کشت آنها، تغذیه جمعیت جهان تقریباً ممکن نخواهد بود. از طرف دیگر، اگر به emmer، spell و einkorn اشاره می کنید، اشتباه می کنید. زیرا این گونه های قابل اجتناب تنها زیرگونه های هفت گروه اصلی هستند. در این صفحه می توانید در مورد اینکه آنها چه هستند و چه چیزی آنها را خاص می کند بخوانید.

انواع غلات
انواع غلات

چه انواع غلات وجود دارد؟

هفت گروه اصلی از انواع غلات وجود دارد: برنج، ذرت، جو، چاودار، جو، ارزن و گندم. همه این انواع غلات متعلق به جنس گیاهی علف های شیرین هستند و در مناطق مختلف دنیا برای تامین نیازهای غذایی مردم کشت می شوند.

هفت گروه اصلی

همه واریته های غلات متعلق به تیره گیاهی علف های شیرین هستند. هفت گروه اصلی وجود دارد:

  • برنج
  • ذرت
  • جو
  • چودار
  • جو
  • ارزن
  • گندم

برنج

  • نام لاتین: Oryza
  • منطقه اصلی رشد: مناطق گرمسیری مرطوب
  • غذاهای اصلی در: آسیا
  • مکان های ترجیحی: زمین باتلاقی
  • مواد تشکیل دهنده: ید، آهن، فیبر، فسفر، منیزیم، چربی کم
  • ویژگی ها: در هر بوته 20-30 ساقه به طول 50-160 سانتی متر، خوشه با خوشه های منفرد
  • به سه گروه اصلی تقسیم می شود: برنج دانه متوسط، برنج دانه کوتاه، برنج دانه نوک تیز، در مجموع حدود 8000 رقم
  • استفاده: در درجه اول برای آشپزی

ذرت

  • نام لاتین: Zea mays
  • جنس‌های مجزای تک خانواده
  • حداکثر ارتفاع رشد: 2.5 متر
  • ساقه تا ضخامت 5 سانتی متر
  • گل آذین: بلال به جای گوش
  • بدون تقاضا برای خاک، همچنین خشکی و گرما را تحمل می کند
  • گرده افشانی: توسط باد
  • Stay Food in: America
  • زمان کاشت: اواخر بهار
  • استفاده: مخلفات، سالاد، خوراک حیوانات، ذرت بو داده
  • طعم: آردی، شیرین
  • زمان برداشت: شهریور تا مهر
  • ذرت سبزی نیست!

جو

  • نام لاتین: Avena sativa
  • ویژگی ها: خوشه های شیب دار رو به پایین و به طول 50 سانتی متر به جای بلال با دو دانه در بالا
  • منطقه رویش: به عنوان محصول تابستانی در آلمان
  • موقعیت ترجیحی: آب و هوای معتدل، بارندگی زیاد
  • کوددهی: خود کود

.- ویژگی ویژه: بدون گلوتن (بنابراین برای پخت مناسب نیست)

  • موارد مصرف: پرک جو دو سر، آرد، نوشیدنی گیاهی، سبوس
  • طعم: ملایم، آجیلی، شیرین
  • زمان برداشت: اواسط مرداد

چودار

  • نام لاتین: Secale cereale
  • کشت رو به کاهش است
  • ویژگی ها: مقاوم در برابر سرما
  • ظاهر: ریشک های متوسط
  • رنگ دانه: خاکستری-زرد
  • ساختار بلال: دو دانه در دو ردیف در یک محور گوش
  • حداکثر ارتفاع: 65-200 سانتی متر
  • طول بلال: 5-20 سانتی متر (به دلیل وزن دانه ها کمی خمیده)
  • مواد سالم: منیزیم، آهن، فیبر
  • استفاده: موسلی، نان سیاه یا خمیر ترش، برای تهیه ودکا
  • طعم: قوی-معطر
  • زمان برداشت: تیر تا مرداد

جو

  • نام لاتین: Hordeum vulgare
  • سریعترین گونه غلات
  • بسیار سازگار و مستحکم
  • ظاهر: ریشک های بلند، دانه های پایین دارای موهای بلندتری نسبت به قسمت بالایی هستند، دانه های ضخیم مخروطی
  • حداکثر قد: 70-120 سانتی متر
  • برگ: 1-2 سانتی متر باریک، 25 سانتی متر طول
  • منشا: جنوب آسیا
  • کاربرد: جو بهاره به عنوان غذا، جو زمستانه به عنوان خوراک دام، برای دم کردن آبجو و قهوه مالت
  • طعم: آجیلی-معطر
  • زمان برداشت: جو زمستانه در بهار، جو بهاره در تیر و مرداد

ارزن

  • بخش فرعی: ارزن سورگوم دانه درشت، ارزن ارزن دانه ریز
  • خاصیت: بدون گلوتن، یکی از قدیمی ترین انواع غلات
  • نیازمندی مکان کم
  • حداکثر ارتفاع: 5 متر
  • شبیه ذرت
  • استفاده: فرنی، سالاد، نان تخت، مخلفات

گندم

  • نام لاتین: Triticum aestivum
  • مهمترین رقم غلات در آلمان
  • تقسیم: گندم سفت و نرم، گندم زمستانه و بهاره
  • نیازهای مکان: آب و هوای معتدل، در عین حال مقاوم به سرما، خاک سنگین و غنی از مواد مغذی
  • حداکثر ارتفاع رشد: 0.4-1 متر
  • ریشک تشکیل نمی دهد
  • دانه: پشت شیاردار، دراز-بیضی، مودار، سبز
  • طول گوش: 6-18 سانتی متر
  • موارد مصرف: خوراک دام، ماکارونی، الکل، محصولات پخته شده، نشاسته
  • طعم: ملایم
  • زمان برداشت: اواسط تابستان

توصیه شده: