علف موی پر (bot. Pennisetum alopecuroides) نام های زیادی دارد. به دلیل سنبله‌های گل استوانه‌ای شکل آن، که یادآور برس‌های بطری است، علف شیرین به‌عنوان علف پنیستوم و گاهی با توجه به منشأ آن به‌عنوان علف پنیستوم استرالیا نیز شناخته می‌شود. این گیاه علفی و مقاوم، تخت گل، حاشیه های چند ساله و گلدان ها را در تراس ها و بالکن ها تزئین می کند. با مراقبت مناسب تا پاییز جذاب به نظر می رسد.
خاص چمن پر مویی چیست؟
علف موی پر (Pennisetum alopecuroides) یک گیاه زینتی مقاوم با برگهای کمانی، آویزان و خوشه‌های گل استوانه‌ای است. برای بستر، حاشیه، کشت ظروف و در ترکیب با سایر گیاهان چند ساله مناسب است. این گیاه به آفتاب زیاد و خاک سست و قابل نفوذ نیاز دارد و از طریق تقسیم قابل تکثیر است.
منشا و توزیع
علف پر مو یا علف پنیستوم که به آن نیز گفته می شود، از خانواده بزرگ علف های شیرین (bot. Poaceae) است و در اصل بومی دشت های آفتابی استرالیا است. اما این گیاه پر جنب و جوش را می توان به صورت وحشی در کشورهای آسیای شرقی مانند چین، ژاپن و کره نیز یافت. این گیاه زینتی پرطرفدار خیلی دیر وارد اروپا شد اما پس از معرفی به دلیل ارزش زینتی بالا و تحمل یخ زدگی به سرعت جایگاه خود را تثبیت کرد.
علف موی پر (bot. Pennisetum alopecuroides) یکی از حدود 80 گونه Pennisetum دیگر است، اما از همه آنها گسترده ترین است.
استفاده
Pennisetum alopecuroides به دلیل رشد شدید و گل های زیبا، هم برای کاشت انفرادی و هم برای کاشت گروهی در بستر و حاشیه مناسب است. گونه های چند ساله متعددی به عنوان شرکای کاشت در دسترس هستند. چمن پرزدار به عنوان یک همراه گل رز بسیار مناسب است، اما همچنین می تواند به راحتی با گیاهان چند ساله وحشی یا شکوفه های پاییزی ترکیب شود. تصاویر باغ جذابی ایجاد می شود، به عنوان مثال، با همراهی با ستاره های پاییزی، فلوکس، چشم دخترانه، گیاهان سنگی، گل های مخروطی، گربه سانان یا دلفینیوم ها. علاوه بر این، چمن موی پر نیز به خوبی با گیاهان کم پوشش زمین سازگار است. گونه های کوچکی مانند «هاملن»، «کاسیان» یا «خرگوش کوچک» نیز برای کشت گلدان مناسب هستند و تراس ها و بالکن های آفتابگیر را تزئین می کنند.
ظاهر و رشد
علف‌های پر موی چند ساله، توده‌ای سرسبز با برگهای قوسی و آویزان ایجاد می‌کنند که خوشه‌های ظریف گل از اواخر ماه‌های تابستان به بعد روی آن ظاهر می‌شوند.توده برگ ها یک نیمکره تقریبا کامل را تشکیل می دهد و بیشتر شبیه یک بوته است تا یک توده علف. این گونه تقریباً به همان اندازه قد و عرض آن است و گونه های منفرد آن مانند 'Paul's Giant' به ارتفاع 150 سانتی متر می رسد. سایرین مانند "Little Bunny" یا "Little Honey" با ارتفاع متوسط حدود 30 سانتی متر به طور قابل توجهی کوچکتر باقی می مانند. ارتفاع این گونه به 60 تا 90 سانتی متر می رسد. سنبله‌های گل حدود 20 سانتی‌متر از برگ‌ها بلندتر هستند.
برگ
برگهای بسیار باریک چمن پرزدار حداکثر 12 میلی متر عرض دارند. رنگ آنها در ماه های تابستان خاکستری مایل به سبز است، اما معمولاً در پاییز به زرد طلایی تبدیل می شود. برخی از انواع، مانند "Hameln" و "Cassian" رنگ پاییزی بسیار جذابی دارند که می تواند قرمز مایل به کهربایی باشد. برگ های علف Pennisetum هنوز در زمستان بسیار جذاب به نظر می رسند، اما ساقه های جدید تا اواخر بهار دوباره جوانه نمی زنند.
زمان گلدهی و گلدهی
خوشه‌های گل جذاب علف‌های موی پر از بیرون یادآور دم روباهی یا برس‌های بطری کوچک هستند. بیشتر انواع گلهای قهوه‌ای تا صورتی مایل به قرمز تولید می‌کنند که فقط در اواخر تابستان ظاهر می‌شوند و بین ماه‌های اوت تا اکتبر در تخت‌ها یا ظروف یک جشن واقعی برای چشم‌ها هستند. حتی در زمستان، خوشه های پژمرده ذرت همچنان به عنوان تزئین عمل می کنند، زیرا گل ها بلافاصله پوسیده نمی شوند. با این حال، این شکوه تنها پس از تابستان های گرم و آفتابی رخ می دهد. از طرف دیگر، اگر فصل گرم کوتاه، سرد و/یا بارانی باشد، دوره گلدهی ممکن است به طور کامل یا جزئی لغو شود.
مسمومیت
علف موی پر برای انسان و حیوان سمی نیست. با این حال، هنوز هم احتیاط توصیه می شود زیرا کودکانی که روی ساقه های سخت بازی می کنند می توانند به راحتی خود را برش دهند. حیوانات خانگی همچنین در معرض خطر گیر کردن علف در نای یا آسیب دیدن غشاهای مخاطی داخلی هستند.به همین دلیل، علف های زینتی را فقط باید در جایی کاشت یا گذاشت که کودکان کنجکاو و حیوانات خانگی گرسنه به آنها دسترسی نداشته باشند.
کدام مکان مناسب است؟
چمن پرزدار به آفتاب و گرمای زیادی نیاز دارد، با قرار گرفتن روزانه در معرض نور خورشید حداقل چهار ساعت. این گیاه در نواحی جنوبی باغ احساس راحتی می کند، به عنوان مثال در تخت گل های باز و حاشیه های بدون سایه درختان یا دیوارها. با این حال، در مکان هایی که خیلی تاریک است، گیاه پژمرده می شود و معمولاً به سرعت می میرد.
طبقه
چمن پر موی پر در خاک معمولی و سست باغچه که ممکن است حاوی شن ریز یا خاک رس باشد، راحت‌ترین احساس را دارد. تنها نکته مهم این است که خاک زیرین فشرده نباشد، بلکه به خوبی نفوذپذیر باشد. در صورت لزوم، خاک را به خوبی شل کنید و با شن یا ماسه مخلوط کنید. با این حال، اگر چمن پنیستوم در گلدان کشت می شود، بهتر است آن را در گلدان معمولی یا خاک استاندارد که می توان با ماسه یا شن مخلوط کرد، کاشته شود.زهکشی مناسب نیز مهم است تا آب اضافی خارج شود و در وهله اول غرق شدن آب رخ ندهد.
کاشت صحیح چمن پرزدار
هنگام کاشت چمن پر پر، مطمئن شوید که می تواند بسیار بزرگ و گسترده شود و بنابراین به فضای زیادی نیاز دارد. فاصله کاشت را از سایر گیاهان باغی حداقل 60 تا 80 سانتی متر حفظ کنید و از مکانی با فشار زیاد ریشه، به عنوان مثال از درختان بزرگتر مانند درختان یا پرچین ها اجتناب کنید. چمن زینتی حساس آن را تحمل نمی کند. این گیاه در فضاهای باز بزرگتر و در باغ های صخره ای بزرگ احساس راحتی می کند. بهترین زمان از سال برای کاشت چمن پرزدار در باغ بهار است.
چمن موی پر آبی
گیاهان گلدانی باید به طور منظم آبیاری شوند، در حالی که نمونه های کاشته شده فقط در مواقع ضروری آبیاری شوند. به عنوان مثال، در خشکسالی شدید و/یا گرمای تابستان چنین است.اطمینان حاصل کنید که چمن پر از پر نمی تواند غرق شدن یا خشکی دائمی گلوله های ریشه را تحمل کند. نشانه خشکی بیش از حد اغلب تغییر رنگ قهوه ای در نوک برگ و ساقه است. در این صورت باید گیاه مورد نظر را به شدت آبیاری کنید. اگر به دستورالعمل های زیر پایبند باشید، هیچ مشکلی پیش نمی آید:
- آب گیاهان گلدانی قبل از خشک شدن لایه زیرین بالایی.
- از آب نرم و کم آهک استفاده کنید.
- آب باران و همچنین آب لوله کشی تصفیه شده یا کهنه مناسب هستند.
- آب را ملایم کنید زیرا آبیاری با آب سرد به چمن پرز آسیب می رساند.
برای سهولت ریشه دهی، به خصوص در هفته های اول پس از کاشت، باید گیاهان را به شدت آبیاری کنید. در این مدت خاک نباید خشک شود.
چمن پر مو را به درستی کود دهی کنید
کوددهی منظم فقط برای نمونه های کانتینری و گیاهانی که چندین سال است در محل مستقر شده اند منطقی است. کود دهی باید به ویژه در طول دوره گلدهی پر انرژی انجام شود، زیرا تشکیل خوشه های گل زیبا نیاز زیادی به گیاه دارد. کودهای زیر مخصوصاً مناسب هستند:
- گیاه سبز مایع یا کود چند ساله برای چمن های گلدانی
- خاک کمپوست یا کمپوست بالغ
- اگر حوضچه باغ دارید، به سادگی از آب حوض غنی از مواد مغذی استفاده کنید
- آبی
هرگز به خاک خشک کود ندهید، فقط به خاک مرطوب شده کود بدهید. بهتر است گیاهان را با کودهای محلول در آب آبیاری تامین کنید. سپس مواد مغذی مستقیماً به محل مورد نیاز می روند.
بریدن صحیح چمن پرز
در بهار، علف‌های موی پر را به اندازه یک دست از سطح زمین ببرید، این کار باعث رشد برگهای تازه می‌شود.با این حال، تحت هیچ شرایطی نباید از قیچی در پاییز استفاده کنید، زیرا تیغه های بلند به عنوان محافظ زمستانی عمل می کنند. اما اگر خیلی کوتاه باشند، خطر سرمازدگی و پوسیدگی وجود دارد.ادامه مطلب
تکثیر چمن موی پر
چمن پرزدار بعد از چند سال پیر می‌شود، سپس فقط چند گل تولید می‌کند و در کل رشد آن دیگر آنقدر سرسبز به نظر نمی‌رسد. شما به راحتی می توانید با کندن آن همراه با پایه، تقسیم آن به چند قطعه و سپس کاشت مجدد آن به طور جداگانه، رشد جدید را تحریک کنید.
زمستان
بیشتر انواع علف های پرزدار به اندازه کافی مقاوم هستند و می توانند به راحتی در باغ در مکان های محافظت شده زمستان گذرانی کنند. با این حال، این مورد برای همه گونه‌ها صدق نمی‌کند: به دلیل عدم مقاومت در برابر زمستان، مقداری علف پنیستوم فقط باید در گلدان کشت شود و در طول فصل سرد بدون یخ زدگی نگهداری شود.با این حال، گونه های دیگر می توانند بیرون بمانند، اما نیاز به عایق محافظ دارند، به عنوان مثال به شکل چوب برس، نی یا مالچ. هنگام چسباندن حفاظ، هیچ ساقه ای را خم نکنید، زیرا باعث ضعیف شدن گیاه می شود و آن را مستعد ابتلا به بیماری ها یا آفات می کند. برای این منظور ساقه ها را به هم گره بزنید.
بیماری ها و آفات
با مکان مناسب و مراقبت دقیق، چمن پرزدار در برابر بیماری ها و آفات کاملاً مقاوم است. معمولاً تنها زمانی مشکل ساز می شود که محل به طور دائم خیلی مرطوب یا خیلی خشک باشد؛ در هر دو مورد، بیماری های قارچی ممکن است رخ دهد. کنه های عنکبوتی نیز در مکان های خشک و گرم غیر معمول نیستند.
نکته
ساقه‌های گل‌دار علف‌های موی پر را می‌توان قطع کرد و در هنگام خشک شدن برای ایجاد آرایش‌های خشک جذاب استفاده کرد. اما ساقه های بلند در گل آرایی یا دسته گل های پاییزی هم خوب به نظر می رسند.
گونه و گونه
علف موی پر در گونه‌های وحشی مختلفی وجود دارد که معمولاً بزرگتر از گونه‌های کشت‌شده هستند. علاوه بر گونه‌های Pennisetum alopecuroides، گونه Pennisetum orientale بلندتر و صورتی گل‌دار (همچنین به عنوان "علف پرهای ظریف" نیز شناخته می‌شود) اغلب در باغ‌ها کاشته می‌شود. انتخاب رقم باید بر اساس کاربری مورد نظر و فضای موجود باشد. چمن‌های زینتی کوچک و غیرمقاوم را می‌توان در گلدان نیز کشت، در حالی که انواع بزرگتر در بستر باغ بهتر است.
زیباترین انواع چمن پر پر:
- 'کاسیان': ارتفاع رشد تا 100 سانتی متر، خوشه های گل قهوه ای روشن
- 'کمپرسوم': ارتفاع رشد تا 100 سانتی متر، سنبله های گل زرد قهوه ای
- 'Hameln': ارتفاع رشد تا حدود 50 سانتی متر، سنبله گل قهوه ای قرمز، زود گلدهی از ابتدای تابستان
- 'جادوی پاییزی': ارتفاع رشد تا 80 سانتی متر، خوشه های گل زرد-قهوه ای
- " خرگوش کوچولو ": همچنین پنیستوم کوتوله، ارتفاع رشد بین ده تا 30 سانتی متر
- 'Moudry': ارتفاع رشد تا 50 سانتی متر، گل های کاذب بنفش تا تقریبا سیاه
- 'Red Hed': ارتفاع رشد تا 90 سانتی متر، سنبله های گل صورتی تا قهوه ای بین جولای و اکتبر
