مشخصه جنگ طلایی استحکام بالای آن است. بنابراین می‌توانیم از برگ‌های سبز طلایی، گل‌های معطر و در پاییز، توت‌های کوچک آن برای سال‌های آینده لذت ببریم. اما وجود بدون هیچ بیماری خیلی خوب است که واقعیت داشته باشد.
چه بیماری هایی ممکن است در گلدن پریوت رخ دهد؟
بیماری های گلدن پریوت می تواند شامل قهوه ای شدن برگ ها به دلیل مراقبت نادرست، سفیدک پودری، لکه برگی و قارچ پژمردگی باشد. اقدامات متقابل شامل بریدن قسمت های آلوده، کوددهی مناسب و جایگزینی خاک در ناحیه ریشه در صورت آلودگی قارچ پژمردگی است.
برگ قهوه ای
برگ های قهوه ای اغلب به عنوان علامت بیماری تعبیر می شوند. اما در اینجا نگاه دقیق تری لازم است. اگر رشد جدید در بهار رنگ قهوه ای داشته باشد، به احتمال زیاد یک مکان روشن مسئول است. برگها ابتدا باید به خورشید عادت کنند.
اگر برگ‌های قهوه‌ای در زمان‌های دیگر ظاهر شوند، مراقبت معمولاً نادرست است. کود دهی گسترده به ویژه می تواند باعث قهوه ای شدن برگ ها شود. یکی دیگر از دلایل احتمالی دوره طولانی، بسیار خشک یا مرطوب است.
سفیدک پودری
در تابستان، گهواره‌های طلایی ممکن است دچار سفیدک پودری شوند. یک پوشش سفید مایل به آرد روی برگ ها نمایان می شود. اگرچه این بیماری بسیار قابل مشاهده است، معمولاً سمپاشی پرایوت ضروری نیست.
بیماری لکه برگی
نقاط متعدد قهوه ای تا سیاه روی برگ ها نشان دهنده آلودگی به قارچ لکه برگی است.تابستان های مرطوب باعث شیوع و گسترش بیماری می شود. ریزش برگ ممکن است رخ دهد. به محض کشف بیماری برای جلوگیری از پیشرفت آن و تاثیر گذاشتن بر قسمت های بیشتری از گلدن پریوت اقدام کنید.
- قطعات آسیب دیده را قطع کنید
- قیچی را از قبل تمیز و ضدعفونی کنید
- مواد بریده شده را کمپوست نکنید، بلکه آن را به عنوان زباله های باقیمانده دور بریزید
- اگر آلودگی شدید یا سرسخت است، داروی حاوی مس (6.00 یورو در آمازون) تزریق کنید
نکته
مطمئن شوید که گیوه طلایی را با نیتروژن زیاد کود ندهید. این کار از اسفنجی شدن بافت گیاه جلوگیری می کند که باعث گسترش قارچ می شود.
قارچ پژمرده
قارچ پژمردگی، که از نظر فنی ورتیسیلیوم نامیده می شود، در خاک ناحیه ریشه خرطوم طلایی خشمگین می شود. حضور او در آنجا در ابتدا مورد توجه قرار نمی گیرد. با این حال، ریشه های آسیب دیده به زودی دیگر قادر به تامین کافی قسمت های روی زمینی گیاه نخواهند بود.
برگ ها جمع می شوند، تغییر رنگ نشان می دهند، خشک می شوند و می ریزند. کل شاخه ها نیز می توانند بمیرند. اگر این بیماری مهار نشود، رشد بیشتر بسیار کند خواهد بود و ساقه طلایی شاخ و برگ های کمی خواهد داشت.
قارچ را نمی توان از نظر شیمیایی کنترل کرد. جایگزینی خاک در ناحیه ریشه می تواند منطقی باشد. همچنین باید از آسیب به ریشه های کم عمق جلوگیری شود تا قارچ نقطه ورود دیگری نداشته باشد.
