هرکسی که برای اولین بار میوه های گیلاس پرنده را می بیند احتمالاً آنها را سمی توصیف می کند و به عنوان منبع غذایی برای پرندگان باقی می گذارد. اما آیا آنها واقعا سمی هستند؟ و بقیه قسمت های گیاه چطور؟
آیا گیلاس پرنده سمی است؟
گیلاس پرنده تا حدی سمی است: پوست، چوب، گل، برگ و دانه‌ها حاوی گلیکوزیدهای سیانوژنیک سمی هستند. با این حال، تفاله آن خوراکی است و می توان از آن برای آب میوه، لیکور، مربا، ژله یا برای رنگرزی پشم استفاده کرد.
پوست و چوب و گل و برگ و دانه سمی هستند
گیلاس پرنده تا حدی سمی است. پوست و دانه آنها به ویژه حاوی دوزهای بالایی از گلیکوزیدهای سیانوژنیک است. اینها شامل آمیگدالین و پوراسین و غیره است. اینها به روغن بادام تلخ و سیانید هیدروژن تجزیه می شوند. هر دو ماده برای انسان و حیوانات سمی در نظر گرفته می شوند.
چوب، برگ و گل گیلاس پرنده نیز سمی است. فقط پروانه وب تحت تأثیر این قرار نمی گیرد
اما گیلاس پرنده منصف است: قسمت های سمی گیاه آن بوی قوی و ناخوشایند پوسیده و سرکه می دهد. آنها کمتر وسوسه می شوند که غذا بخورند. به همین دلیل مسمومیت با این قسمت های گیاه بعید است. طعم فوق العاده تلخی هم دارند که باید یک علامت هشدار به حس چشایی بدهد.
پالپ خوراکی است
اما تفاله گیلاس پرنده خوراکی است. ارزش یکبار امتحان کردن پالپ را دارد. لزوماً خام نیست، زیرا خام بودن آن یک غذای لذیذ نیست. اما وقتی فرآوری شود می تواند خوشمزه باشد. میوه ها برای موارد زیر مناسب هستند: ب برای:
- آبمیوه
- لیکور
- مربا
- ژله
- برای رنگرزی پشم
میوه ها از تیرماه می رسد و تا شهریور قابل برداشت است. آنها کوچک، کروی، براق و سیاه رنگ هستند. بذر سمی موجود در آن بزرگ است و احتمال بلع تصادفی آن کم است.
نکته و ترفند
تفاله میوه گیلاس پرنده به دلیل تلخی زیاد طعم کمتری دارد. اما این مزیت را دارد که اثر تب بر دارد و در برابر روماتیسم کمک می کند.
