رزماری معطر (Rosmarinus officinalis)، یک بوته ادویه همیشه سبز از خانواده نعناع، همچنین یکی از محبوب ترین گیاهان آشپزی در عرض های جغرافیایی ما است. این گیاه که در اصل از نواحی مدیترانه ای می آید را می توان هم در باغچه و هم در گلدان با کمی تلاش کشت کرد.
در کجای باغچه رزماری کاشته شود؟
محل ایده آل برای رزماری (Rosmarinus officinalis) مکانی آفتابی و محافظت شده است، به عنوان مثال روی دیوار یا دیوار خانه رو به جنوب یا غرب.خاک باید لاغر، با زهکشی خوب، شنی-هومیک، خنثی تا قلیایی و نسبتاً خشک باشد. از آبگرفتگی و سایه پرهیز کنید.
هرچه آفتابی تر بهتر
رزماری به آفتاب و گرمای فراوان در سرزمین خود استفاده می شود - به همین دلیل است که همان مکان را در باغ خانه ترجیح می دهد. هر چه مکانی که انتخاب می کنید آفتابی تر و سرپناه تر باشد، او احساس راحتی بیشتری می کند. اگر شرایط خاک مناسب باشد، این گیاه در مکان های نیمه سایه اما روشن نیز به خوبی رشد می کند. شما نباید آن را در یک مکان سایه پرورش دهید، زیرا بیمار می شود و احتمالاً می میرد. دیوار یا دیوار خانه به بهترین وجه مناسب است - اینها درجه خاصی از محافظت در برابر هر گونه آب و هوای بد را ارائه می دهند - به سمت جنوب یا غرب. رزماری فقط تا حدی مقاوم است.
خاک لاغر و خشک
بوته رزماری علاوه بر مکان آفتابی، به خاکی که تا حد امکان لاغر و دارای زهکشی مناسب باشد نیز نیاز دارد.خاک رزماری ایده آل، سست، شنی و کمی هیومیک با مقادیر pH در محدوده خنثی تا قلیایی است. محتوای آهک خوب باعث می شود که گیاه احساس راحتی کند، اما در هیچ شرایطی خاک نباید اسیدی یا خیلی رسی باشد. خاک سنگین آب را به خوبی ذخیره می کند، که رزماری اصلاً آن را دوست ندارد - ترجیح می دهد تا حد امکان خشک باشد. غرقابی به ویژه باعث پوسیدگی ریشه ها و در نهایت مرگ گیاه می شود. با این حال، روی دیوارهای سنگی یا در بسترهای شن بسیار خوب رشد می کند.
نکته و ترفند
در بستر گیاه رزماری با سایر گیاهان مدیترانه ای مانند آویشن، اسطوخودوس، مریم گلی یا پونه کوهی احساس راحتی می کند. اینها از نظر مکان و مراقبت نیازهای مشابهی دارند و بنابراین به خوبی یکدیگر را تکمیل می کنند. از طرف دیگر خردل، تربچه یا کلزا همسایه های باغ نامناسبی هستند.
