خزه ستاره (Sagina subulata) به عنوان گیاه چاق کننده نیز شناخته می شود و می تواند به عنوان یک جایگزین جذاب چمن در مکان های سایه دار باشد. از آنجایی که برای کاشت سطوح وسیع به نمونه های زیادی نیاز است، کاشت با وجود زمان کمی طولانی تر تا سبز شدن مناطق می تواند منطقی باشد.
چه زمانی و چگونه کاشت بذر خزه ستاره بهتر است؟
بذر خزه ستاره را می توان در ماه مارس یا آوریل در سینی های بذر کاشت یا از اردیبهشت به طور مستقیم در فضای باز کاشت. به عنوان جوانه زن سبک، آنها به خاک نیاز ندارند، فقط به رطوبت ثابت و دمای کاهش یافته پس از جوانه زنی برای رشد بهینه نیاز دارند.
آنچه باید در مورد دانه های خزه ستاره بدانید
با خزه ستاره ای، دانه ها ریز هستند. این بدان معنی است که مقدار بذر فقط 0.10 گرم مربوط به حدود 5000 دانه منفرد است. کاشت را می توان در ماه مارس یا آوریل در سینی بذر یا مستقیماً در فضای باز از اردیبهشت به بعد انجام داد. در دوره اولیه پس از جوانه زنی، خزه ستاره را نباید مستقیماً زیر نور خورشید قرار داد. هنگام کاشت گیاهان جوان زودرس در ماه های جولای و آگوست، باید هر ساعت آنها را در برابر نور مستقیم خورشید "سخت" کنید.
شرایط عالی برای کاشت بذر
خزه ستاره ای به ویژه زمانی که از دانه ها تحت شرایط زیر رشد می کند به خوبی رشد می کند:
- بذرها را با خاک نپوشانید (جوانه‌زن‌های سبک)، بلکه آنها را به خوبی در بستر فشار دهید
- مرطوب نگه داشتن یکنواخت در مرحله جوانه زنی
- کاهش دما پس از جوانه زنی (هنگام رشد در گلخانه یا قاب سرد
بذرهای خزه ستاره معمولاً در مدت حدود یک هفته جوانه می‌زنند. اگر مستقیماً در محل خود در باغ کاشته شود، هر «علف هرزی» که در کنار آن جوانه می‌زند باید مرتباً وجین شود. در اصل، خزه ستاره نه تنها در سطوح صاف، بلکه در درزهای سنگفرش، شکاف های دیوارها و باغ های سنگی نیز رشد می کند. با این حال، از آنجایی که غرقابی را بسیار ضعیف تحمل می کند، خاک های سنگین و رسی باید قبل از کاشت با کمی ماسه یا شن ریز و یک لایه کمپوست چاشنی شل شوند.
خزه ستاره را خودتان تکثیر کنید
از آنجایی که دانه‌های خزه ستاره‌ای بسیار کوچک هستند، برداشت آنها برای باغبان‌های سرگرم‌کننده بسیار دشوار و پر زحمت است. با این حال، بذرها اغلب در هنگام کاشت خود در محل به خوبی جوانه می زنند و از فشرده شدن محصول اطمینان حاصل می کنند. خزه ستاره مقاوم نیز از طریق دونده ها پخش می شود و اغلب در عرض یک سال بالشتک ها و فرش های پهنی را تشکیل می دهد.
نکته
برای سهولت کاشت، می توان دانه های غبارآلود خزه ستاره ای را قبل از کاشت با ماسه کوارتز یا سمولینا نپخته مخلوط کرد. اگر قرار است اتصالات بین صفحات سنگی با خزه ستاره پوشانده شود، بهتر است مخلوط ماسه و دانه های خزه ستاره را با جارو جارو کنید.
