پرچین ساخته شده از درختان مخروطی چندین هدف را در باغ انجام می دهد: به عنوان مرزی برای ملک، محافظت در برابر چشمان کنجکاو، صدا و باد، و همچنین برای ساختار فضای باغ عمل می کند. دومی می تواند یک شکل جالب و ساده از طراحی باغ به خصوص در باغ های بزرگتر باشد.
کدام درختان مخروطی برای پرچین مناسب هستند؟
بهترین گونه های مخروطی برای کاشت پرچین عبارتند از: درخت درختان غربی (Thuja occidentalis)، سرخدار اروپایی (Taxus baccata) و سرو کاذب لاوسون (Chamaecyparis lawsoniana). این گونه ها به سرعت در حال رشد، قوی و مقاوم در برابر بریدگی هستند.
بهترین انواع کاشت پرچین
هر مخروطی برای کاشت به عنوان پرچین مناسب نیست. به گونه هایی که به سرعت در حال رشد، قوی و مقاوم در برابر برش هستند ترجیح دهید. گاهی اوقات درختان صنوبر برای پرچین توصیه می شود، اما به شدت از این کار جلوگیری می شود. این مخروطیان هرس منظم و سنگین را ضعیف تحمل می کنند و اغلب دوباره جوانه نمی زنند. با این حال، انواع زیر موفقیت آمیز بوده اند.
درخت غربی زندگی (Thuja occidentalis)
در مورد Thuja، تنوع گونه ها قابل توجه است: گونه های بلند را می توان به طرز شگفت انگیزی برای پرچین های بلند و به عنوان محافظت از حریم خصوصی و باد استفاده کرد، شکل های کوتوله برای پرچین های پایین (مثلا برای قاب کردن یک تخت چند ساله یا یک قبر). انواع "Brabant" و "Smaragd" برای پرچین ها بسیار محبوب هستند. Thuja در برابر هرس بسیار تحمل می کند و می تواند به خوبی با هرس شدید کنار بیاید. پرچین را در مکانی آفتابی تا نیمه سایه با خاک تازه تا مرطوب و غنی از هوموس بکارید.این می تواند کمی اسیدی تا قلیایی باشد.
سرخدار اروپایی (Taxus baccata)
سرخدار اروپایی از زمان‌های بسیار قدیم در باغ‌های ما کشت می‌شده است و بسیار ماندگار، سازگار و مستحکم به شمار می‌رود. به عنوان یک گیاه منفرد، اغلب دارای ساقه های متعدد از پایه است و می تواند تا ارتفاع 15 متر رشد کند. سرخدار به عنوان پرچین در نظر گرفته می‌شود که هرس را به خوبی تحمل می‌کند و یک تاپیاری محبوب است. برخلاف بسیاری از مخروط‌های دیگر، سرخدار در سایه به خوبی رشد می‌کند و از نظر خاک نیز نامطلوب است. این می تواند کمی اسیدی تا قلیایی، شنی تا لومی-هومیک باشد، اما نباید تمایل به غرقابی داشته باشد.
سرو لاوسون (Chamaecyparis lawsoniana)
این درخت جالب دارای شاخه‌های بادبزن یا پر با برگ‌های فلس‌شکل است که مانند کاشی‌های سقف روی هم قرار گرفته‌اند. آنها به رنگ سبز تیره تا خاکستری، در برخی از انواع نیز آبی یا زرد فولادی هستند.گونه ای که برش را خیلی خوب تحمل می کند باید در مکانی آفتابی تا نیمه سایه کاشته شود اما تحمل گرما و خشکی را ندارد. خاک می تواند کمی اسیدی تا قلیایی، شنی یا لومی باشد.
نکته
سرو لیلاند (Cupressocyparis leylandii)، برخی از انواع و گونه های ارس (Juniperus) و برخی از گونه های کاج (Pinus) نیز برای کاشت پرچین مناسب هستند.
