یونجه گیاهی است چند ساله و مقاوم از خانواده حبوبات. نیتروژن هوا را جمع آوری کرده و در ریشه های خود ذخیره می کند. ما می‌توانیم این "انبار مواد مغذی زنده" را به طور خاص به عنوان کود سبز در مناطق بستر آیش بکاریم.
کود سبز یونجه در خاک چه می کند؟
کود سبز یونجه از طریق همزیستی با باکتری های ندول باعث بهبود ساختار خاک و افزایش نیتروژن می شود. هنگامی که در مناطق آیش کاشته می‌شوند، نیتروژن را ذخیره می‌کنند و از ریشه‌های عمیق استفاده می‌کنند تا حتی خاک‌های فشرده را به طور موثر شل کنند.
عنصر نیتروژن
برای اینکه گیاهانی که با عشق ما کشت می شوند، اصلاً رشد کنند، از جمله به نیتروژن به مقدار کافی نیاز دارند. آنها می توانند آن را از طریق ریشه خود از خاک جذب کنند. در نتیجه میزان نیتروژن خاک در طول سال ها کاهش می یابد.
پروانه‌ها که شامل نخود و لوبیا و همچنین یونجه می‌شوند، به لطف همزیستی با باکتری‌های ندول می‌توانند مستقیماً نیتروژن را از هوا جذب کرده و در ریشه‌های خود ذخیره کنند.
نحوه کوددهی خاک
ابتدا یونجه را بین فصل بهار و تابستان در بستر پاک شده کاشته می‌شود و می‌تواند برای مدتی در آرامش رشد کند و نیتروژن ذخیره کند.
- یونجه حتی در زمستان روی تخت می ماند
- در بهار زمین کنده می شود
- یونجه در خاک گنجانده شده
- وقتی تجزیه می شوند نیتروژن انباشته شده آزاد می شود
نیتروژن آزاد شده در خاک در دسترس محصولات تازه رشد یافته است و رشد سالم و قوی را تضمین می کند.
ریشه های عمیق به عنوان شل کننده خاک
کاشت یونجه به عنوان کود سبز مزیت دیگری دارد، زیرا به گیاهان ما ساختار خاکی بهتری می دهد. لوسرن ریشه های بسیار طولانی دارد که می تواند در خاک جامد رشد کند و آن را در عمق شل کند.
کدام خاک به ویژه سودمند است؟
یونجه به دلیل خاصیت شل کنندگی، کود سبز ایده آلی برای خاک های فشرده و سنگین است که اغلب در بسیاری از باغ ها یافت می شود.
یونجه را حتی می توان چندین سال متوالی در خاک های بسیار فرسوده و متراکم کشت کرد. این باعث بهبود پایدار آنها به روشی طبیعی می شود.
کشت بدون عارضه
یونجه که به آن شبدر جاویدان یا یونجه نیز می گویند کود سبزی است که به راحتی توسط هرکسی قابل اجراست. بذرها با قیمت ارزان در فروشگاه ها موجود است و خود گیاه بعداً نیازی به مراقبت ندارد.
نکته
می توانید به راحتی از یونجه کاشته شده در پاییز برای سالهای بعدی بذرهای جدید تهیه کنید.
