اگر یک زنبور سیاه را در باغ خود کشف کردید، لازم نیست بترسید. این حشرات با زنبورهای مخوفی که میز قهوه خوری را آزار می دهند، اشتراک چندانی ندارند. گونه های زیادی وجود دارد که سیاه رنگ هستند. بسیاری از گونه ها در باغ مفید هستند.
آیا زنبورهای سیاه در باغ خطرناک هستند؟
زنبورهای سیاه باغ بیشتر حشرات بی ضرر و مفیدی هستند که از گروه زنبورهای کمر یا زنبورهای گیاهی هستند. آنها می توانند زنبورهای حفار، زنبورهای انگلی، زنبورها یا زنبورهای ساقه باشند و اغلب بدون ایجاد تهدید برای انسان زندگی می کنند.
زنبور سیاه کشف شد – چه نوع؟
زنبورها انواع مختلفی از هیمنوپترها هستند که شامل 156000 گونه در سراسر جهان است. آنها به طبقه ها و خانواده های مختلفی تعلق دارند که از سبک زندگی متغیر پیروی می کنند. زنبورهای کمر نه تنها زنبورهای آلمانی، زنبورهای عسل و مورچه‌های چوبی، بلکه گونه‌های نامحسوس متعددی را نیز شامل می‌شوند. حشرات کوچک سیاه رنگ نیز در میان زنبورهای گیاهی یافت می شوند.
| زنبورهای کمر | زنبورهای گیاهی | |
|---|---|---|
| ویژگی | بدن انقباض دارد | کمر زنبور قابل توجه |
| خانواده های مرتبط | مثلا زنبورها، زنبورهای انگلی و زنبورهای قبر | مثلا زنبورهای ساقه |
| سبک زندگی | عمدتاً انگلی | عمدتاً گیاهخواران یا شهد خواران |
نکات شناسایی
زنبورهای حفاری زنبورهای کوچک و اغلب سیاه رنگ با بدن بسیار ظریف دارند
دانشمندان شناسایی گونه‌ای از زنبورهای کشف شده در باغ را برای افراد عادی آسان نمی‌کنند. تصاویر و یادداشت ها از محل کشف برای اینکه بتوان گونه را به یک خانواده خاص اختصاص داد، مهم است. هر خانواده با ویژگی های خاص و شیوه های مختلف زندگی مشخص می شود. رنگ‌آمیزی مشخصه واضحی نیست، به همین دلیل زنبورهای سیاه رنگ را می‌توان در خانواده‌های مختلف زنبورهای کمر و همچنین زنبورهای گیاهی یافت.
نظام نمونه:
- سفارش: Hymenoptera
- فرع: زنبورهای کمر
- سفارش جزئی:Stechimmen
- خانواده: به عنوان مثال زنبورها، زنبورهای قبر، زنبورهای انگلی
در مورد محل پیدا شدن زنبور یادداشت بردارید. زیستگاه اطلاعات آموزنده ای در مورد این گونه ارائه می دهد، زیرا بسیاری از آنها در بیوتوپ های خاصی تخصص داشته اند. تصاویر ضروری هستند زیرا حشرات را فقط می توان بر اساس ویژگی های خاص بدن آنها شناسایی کرد. یک عکس اغلب کافی نیست زیرا جزئیات ظریف زنبورها معمولاً پنهان می ماند. بنابراین، تا جایی که ممکن است عکس بگیرید و زوایای مختلف را پوشش دهید.
نمای کلی: گونه های رایج
بیشتر گونه های زنبور سیاه اندازه کوچک تا متوسط دارند و اندازه بدن آنها کمتر از دو سانتی متر است. این زنبورها به عنوان زنبورهای کمر یا زنبورهای گیاهی طبقه بندی می شوند. گونه های بزرگتر معمولاً به سایر گروه های خانواده تعلق دارند. آنها را می توان در زیستگاه های غنی از گونه ها مشاهده کرد و اغلب نزدیک به انسان یافت می شود.
شناسایی زنبورهای سیاه نیازمند آگاهی از خصوصیات خانواده های متعدد است.
شناسایی زنبور سیاه کوچک
در آلمان تعداد زیادی گونه زنبور وجود دارد که به سختی بزرگتر از یک سانتی متر هستند. بیشتر گونه ها زیستگاه های باز و شنی را ترجیح می دهند زیرا لانه های خود را در بستر می سازند. پوشش گیاهی متنوع به حشرات پناهگاه و محافظت ارزشمندی در طول زمستان می دهد. مناطق خشک و شنی باغ مانند شکاف در دیوارها یا درزهای بین سنگ فرش نیز کلونیزه می شوند. گونه‌های دیگر در زیستگاه‌های مرطوب‌تر مانند چمن‌زارها و جنگل‌ها یا استعمار چوب‌های مرده تخصص یافته‌اند.
زنبورهای حفار: پمفردونینای
در این زیرخانواده گونه های سیاه رنگ متعددی وجود دارد که تشخیص آنها از یکدیگر دشوار است.آنها در زیستگاه های مشابهی زندگی می کنند و از نظر اندازه کوچک تا متوسط هستند. این زیر خانواده یکی از توسعه یافته ترین زنبورهای حفار است. برخی از گونه ها رفتاری مشابه رفتار زنبورها از خود نشان می دهند. زیستگاه های ترجیحی به سختی بین گونه های رایجی که در مناطق سکونت انسانی یافت می شوند متفاوت است:
- Diodontus minutus: زیستگاه های شنی و کنار جاده ها را ترجیح می دهد
- Passaloecus corniger: سازگار، آشیانه در تونل های تغذیه، ساقه مغزی، بافت گیاهی و نیزارهای سقفی
- پمفردون لتیفر: لانه در تونل های تغذیه، چوب پوسیده، بافت گیاهی یا ساقه مغزی
- Stigmus solskyi: از گمانه های متروک سوسک استفاده می کند
- Mimumesa atratina: دوست دارد بین سنگفرش ها لانه کند
زنبورهای حفار: Crossocerus
این جنس شامل حدود 200 گونه است که 37 گونه آن در اروپای مرکزی وجود دارد.این حشرات آب و هوای خنک تری را ترجیح می دهند و در جنوب کمتر دیده می شوند. آنها کوچک تا متوسط هستند و اغلب سیاه رنگ هستند. ساختار ریز نقطه مانند معمولی است، اگرچه بدن نیز دارای مناطق صاف و براق است. شناسایی دقیق گونه دشوار است زیرا بسیاری از گونه ها بسیار شبیه هستند. ماده ها لانه های خود را در زمین یا قسمتی از چوب و ساقه های توخالی گیاهان می سازند.
گونه سیاه رنگ:
- Crossocerus elongatulus: روی گیاهان چتری و پیچک; لانه بین سنگ فرش، در چوب و شکاف در دیوارها
- Crossocerus distinguendus: رایج در زیستگاه های مختلف، اغلب در چوب مرده و شکاف دیوارها
- Crossocerus quadrimaculatus: ساکن زیستگاه های شنی گرم
زنبورهای انگلی
این خانواده نشان دهنده غنی ترین گروه پربیننده از گونه های موجود در اروپای مرکزی است.لارو زنبورهای انگلی به صورت انگلی زندگی می کنند و از پروانه ها، سوسک ها، زنبورهای گیاهی، عنکبوت ها و سایر حشرات و لارو آنها تغذیه می کنند.زیستگاه های مورد علاقه آنها دارای شرایط مرطوب است. آنها در چمنزارهای مرطوب یا پارک های پرپشت زندگی می کنند.
زنبور انگلی سیاه (Pimpla rufipes) اغلب در لبه‌های جنگل‌ها و پاک‌سازی‌ها یا در پرچین‌ها دیده می‌شود. بدنه ای باریک به طول ده تا 15 میلی متر دارد. بدن او سیاه رنگ است و پاهای نارنجی روشن به وضوح برجسته است.
گریه
گونه های این خانواده در هوای آفتابی و گرم به راحتی از Hymenoptera مشابه تشخیص داده می شوند زیرا شیوه زندگی خاصی دارند. ماده ها برای جستجوی طعمه به طور فعال روی پوشش گیاهی یا زمین می خزند. آنها طعمه هایی با سبک زندگی مشابه را ترجیح می دهند و عمدتاً عنکبوت ها را شکار می کنند. 100 گونه در اروپای مرکزی وجود دارد که این زنبورهای سیاه رنگ رایج ترند:
- Cryptocheilus versicolor: در زیستگاه‌های غنی از نظر ساختاری، در مراتع نیمه خشک و توده‌های باطله نادر است
- زنبور Tönnchen: یکی از رایج ترین زنبورها در مناطق مسکونی، دوست دارد در مکان های آفتابی و گرم زندگی کند
- Anoplius concinnus: ساکن زیستگاه های شنی، کرانه های آب و مناطق سکونتگاهی
زنبورهای ساقه
زنبورهای ساقه فقط شباهت مبهمی به زنبورهای واقعی دارند
بیشتر گونه‌های این زنبورهای گیاهی سیاه هستند، اگرچه برخی نیز با علامت‌های زرد وجود دارند. بدن برازنده و کشیده معمولی است. شکم آنها استوانه ای شکل است. طول آنها بین چهار تا 18 میلی متر است و سر متحرکی دارند که به وضوح از بدن جدا می شود. 19 گونه در آلمان توصیف شده است که یکی از آنها منقرض شده و دیگری گم شده است.
| جنس | گونه بومی آلمان | زیستگاه |
|---|---|---|
| Caenocephus | 1 | ناشناس، فقط یک بار در براندنبورگ پیدا شد |
| Calameuta | 2 (منقرض دیگر) | چمنزار با علف های توخالی |
| قیفوس | 7 | چمنزار با علف های توخالی |
| هارتژیا | 3 | گیاهان رز چوبی و علفی |
| ژانوس | 3 | درختان برگریز |
| تراخلوس | 2 | چمنزار با علف های توخالی |
زنبور سیاه بزرگ؟
یک زنبور سیاه بزرگ فرضی در آلمان باعث ناراحتی برخی از ناظران شده است.زنبور نجار بزرگ (Xylocopa violacea) اندازه ای بین 20 تا 28 میلی متر دارد و یکی از بزرگترین زنبورهای اروپای مرکزی است.گونه‌های سیاه‌رنگ عمیق با ظاهری شبیه زنبور عسل گاهی با هورنت سیاه اشتباه گرفته می‌شوند. بال های تیره که دارای درخشندگی آبی هستند، چشمگیر هستند. در زیستگاه های گرمتر شایع تر است.
گردشگری
Megalara Garuda – زنبور غول پیکر آسیایی
نرهای این گونه هنوز تا حد زیادی ناشناخته می توانند تا شش سانتی متر رشد کنند، در حالی که ماده ها تا حدودی کوچکتر می مانند. آنها به زنبورهای حفار تعلق دارند و به رنگ مشکی هستند. قسمت های دهان بلندتر از پاهای جلویی هستند و ترسناک هستند. شکل آنها داسی مانند است. ماده ها نیش دارند که می توانند از آن برای فلج کردن طعمه خود استفاده کنند. لین کیمسی، دانشمند کالیفرنیایی، نمونه های زنده ای از این گونه را در جزیره سولاوسی اندونزی کشف کرد. هنوز در طبیعت مشاهده نشده است.
شکارچی کریکت آبی فولادی
این زنبور حفاری با نام علمی Isodontia mexicana تا دو سانتی متر می رسد و نرها کمی کوچکتر از ماده ها هستند.آنها سیاه و سفید به نظر می رسند و دارای بال هایی مایل به سیاه هستند که در نور خورشید مایل به آبی می درخشند. حشرات بالغ بازدیدکنندگان گل هستند و اغلب روی میله های طلایی یا بستر انسان مشاهده می شوند.
große schwarze Wespe
گونه خطرناک، بی ضرر و مفید
از آنجایی که طیف گونه‌ای زنبورهای سیاه بسیار گسترده است، رفتارها نیز بین گونه‌ها متفاوت است. بنابراین، هر دو گونه مفید و مضر وجود دارد. زنبورهای سیاه معمولاً برای انسان خطری ندارند.
نکته
زنبورهای گیاهی بی ضرر هستند. با این حال، بسیاری از گونه ها می توانند به گیاهان شما آسیب برسانند. آفات زنبور سیاه دانه متعلق به زنبورهای ساقه هستند. اما آفات رنگی آشکاری مانند مگس اره کلزا نیز وجود دارد.
رفتار دفاعی
اینکه زنبور سیاه بتواند نیش بزند به گونه آن بستگی دارد. اصولاً حشرات گزنده که شامل زنبورها و زنبورهای حفار می شوند می توانند برای انسان خطرناک باشند.این گونه ها دارای ستون فقرات دفاعی هستند که با آن از خود در برابر شکارچیان بالقوه محافظت می کنند. اگر از سوی انسان احساس خطر کنند، ممکن است گاز گرفته شوند. این کم و بیش دردناک است و در اکثر افراد خود به خود بهبود می یابد. افراد حساس و مبتلایان به آلرژی ممکن است علائمی مشابه علائم نیش زنبور یا زنبور را تجربه کنند.
آیا زنبور سیاه سمی است؟
در قلمرو حشرات، گونه‌ها با ایجاد رنگ‌های هشداردهنده توجه را به سمیت خود جلب می‌کنند. نمونه بارز این به اصطلاح آپوسماتیسم، زنبور آلمانی با الگوی سیگنال سیاه و زرد مشخصه آن است. این به شکارچیان بالقوه در مورد توانایی های دفاعی خود هشدار می دهد.
محققان گرانادا دریافته اند که میزان سم با درخشندگی رنگ های هشدار دهنده مرتبط است. هر چه رنگ زرد و سیاه زنبورهای جمع آوری شده شدیدتر باشد، این حشرات سم بیشتری در نیش خود داشتند.از طرف دیگر زنبورهای سیاه در آلمان غیر سمی هستند.
گونه بی ضرر
زنبورهای انگلی نیش دارند اما مردم را با آن نیش نمی زنند
لگیمن که شامل زنبورهای انگلی می شود دارای نیش تخمگذار است. ماده ها از آن برای تلقیح تخم های خود به بستر مناسب استفاده می کنند. آنها مانند زنبورهای گیاهی نمی توانند با این نیش نیش بزنند. همچنین گونه‌هایی با تخمگذار در میان این پربیننده‌ها وجود دارد. زنبورهای سیاه ماده می توانند با تخمگذار خود ترسناک به نظر برسند، زیرا به طور قابل توجهی از نوک شکم آنها بیرون زده است.
مفید
زنبورهای سیاه متعدد موجودات مفیدی در طبیعت هستند. زنبورهای حفار از شهد گل و گرده تغذیه می کنند. فرزندان آنها از عنکبوت و سایر حشرات تغذیه می شوند. برخی از گونه ها تخم های خود را در گال گیاهان ایجاد شده توسط مگس های ساقه می گذارند.زنبورها عنکبوت هایی را شکار می کنند که سبک زندگی مشابهی دارند. رژیم غذایی آنها شامل عنکبوت های قیفی تار و گوی است. آنها روی عنکبوت های خرچنگ یا کیسه ای متوقف نمی شوند و می توانند عنکبوت خانگی معمولی را بکشند.
- لاروهای کراسوسروس مگس های کوچک، شپش گرد و غبار یا پسیل را می خورند
- موجودات انگلی زنبورهای گیاهی، سوسک‌های مضر یا شب پره را شکار می‌کنند
- زنبور نجار بزرگ گیاهان نعناع، گیاهان برگ زبر، بابونه و پروانه ها را گرده افشانی می کند
نکته
برای تشویق گونه های مفید در باغ خود، باید به آن تنوع بدهید. زنبورها وقتی غذای مناسب پیدا می کنند به طور خودکار می آیند.
سوالات متداول
آیا زنبورهایی هستند که بالهای آبی داشته باشند؟
یک گونه اغلب با زنبورها، هورنت ها یا بامبل ها اشتباه گرفته می شود. زنبور نجار بزرگ از خانواده زنبورهای واقعی است که همراه با زنبورهای سیاه متعدد زیررده زنبورهای کمر را تشکیل می دهند.به دلیل رنگ چشمگیر بال آن زنبور نجار آبی-سیاه یا بنفش بال نیز نامیده می شود. زنبورهای نجار برای لانه سازی به چوب پوسیده نیاز دارند و نیاز به حرارت بالایی دارند. از آنجایی که زیستگاه های مناسب در حال ناپدید شدن هستند، این گونه در لیست هشدار گونه های در حال انقراض در آلمان قرار گرفته است.
کدام زنبور سیاه لانه های آویزان کیسه ای شکل می سازد؟
گونه های سلیفرون عمدتا بومی مناطق گرمسیری آفریقا هستند و به خاطر لانه های غیرمعمول خود شناخته شده اند. ماده ها خاک مرطوب و خاک رس را برای ساختن لانه جمع آوری می کنند. آنها از این ماده برای ایجاد لانه ای به اندازه مشت استفاده می کنند که از چندین سلول تشکیل شده است. اینها روی گیاهان، سنگ ها یا دیوارها آویزان می شوند و یادآور کیسه های کاغذی قهوه ای هستند. اگر این لانه ها روی کالا پیدا شوند، غیرمعمول نیست که توسط انسان ها به سایر نقاط جهان منتقل شوند. این باعث شد تا برخی از گونه ها در منطقه مدیترانه گسترش یابند.
آیا زنبورهای سیاه کلونی تشکیل می دهند؟
حشراتی که جوامع را تشکیل می دهند بسیار توسعه یافته اند.برخی از خانواده های زنبورهای کمر با این شیوه زندگی وجود دارند. اینها شامل مورچه ها، زنبورها و زنبورها هستند. زنبورهای کلنی را می توان با رنگ چشمگیر آنها تشخیص داد. همه زنبورهای سیاه زندگی انفرادی دارند. آنها از شیوه زندگی درنده یا انگلی پیروی می کنند و از پشه ها، شته ها، عنکبوت ها و مگس ها تغذیه می کنند. گونه های دیگر در رژیم غذایی گیاهی تخصص یافته اند.
آیا زنبورهای سیاه ریز شبیه مگس هستند؟
زنبورهای صفراوی معمولاً یک تا سه میلی متر و به ندرت هشت میلی متر طول دارند. با این اندازه بدن، زنبورهای دور کمر عمدتاً سیاه را می توان به راحتی با مگس های کوچک اشتباه گرفت. این حبوبات تخم های خود را در بافت گیاه قرار می دهند. لاروها باعث رشد معمولی در بافت برگ می شوند که به صورت گال گیاه قابل مشاهده می شوند. با این شیوه زندگی، حشرات یک استثنا در داخل لگن هستند.زنبورهای صفراوی اغلب روی درختان بلوط، افرا یا گل رز زندگی می کنند.
