بادمجان ها در اصل از مناطق نیمه گرمسیری در هند می آیند و در آلمان به سختی کشت می شوند زیرا معمولاً برای آن ها خیلی سرد است. علاوه بر این، بادمجان با همه گیاهان سبزی سازگار نیست. مثلاً کدو تنبل را مستقیماً در کنار بادمجان ها نباید کاشت.
چرا نباید کدو و بادمجان را با هم بکارید؟
بادمجان و کدو را نباید کنار هم در بستر کاشت، زیراهر دو دانخوری سنگین هستندو نیاز به مواد مغذی زیادی دارند.اگر خیلی نزدیک به هم بایستید، با هم رقابت می کنند ومحدودیت رشد رخ می دهد علاوه بر این، کدو تنبل بیش از حد رشد کرده، فضا را برای بادمجان ها اشغال می کند.
چگونه می توان بادمجان و کدو تنبل را در کنار یکدیگر پرورش داد؟
اگر می خواهید هر دو گیاه را با هم در بستر قرار دهید، باید حداقلفاصلهاز گیاهی به گیاه دیگر 60 سانتی متر یا ترجیحاً بیشتر از آن را حفظ کنید تا هر کدام فضای کافی. هر دو همچنین به مقدار زیادی مواد مغذی اضافی نیاز دارند که برای برداشت محصول ضروری هستند. هنگام کاشت گیاهان جوان برای بهبود خاک کمپوست اضافه کنید باید هفتگی کود دهید. در تمام مرحله رشد، مطمئن شوید که کدو تنبل با دونده های سریع رشد خود، بادمجان را بیش از حد رشد نکند.
کدام گیاهان دیگر با بادمجان بهتر از کدو تنبل می شوند؟
گیاهان شریک بهینه برای بادمجانتغذیه ضعیفمانند تربچه، کاهو بره، اسفناج یا لوبیا هستند.آنها با بادمجان ها رقابت نمی کنند و مواد مغذی ضروری یا فضا را از آنها نمی گیرند. کشت صحیح مخلوط به ویژه در تخت های کوچک در فضای باز، در تخت های مرتفع یا در گلخانه مهم است. سایر تغذیه کننده های سنگین که به سرعت کدو تنبل رشد می کنند نیز در کنار بادمجان ها ضعیف عمل می کنند (مانند کدو سبز، خیار و خربزه). فلفل و سیب زمینی
کدام گیاهان با کدو تنبل بهتر از بادمجان کنار می آیند؟
یک فرهنگ ترکیبی بسیار محبوب با کدو حلواییکدو، ذرت و لوبیا است گیاهان کاملا مکمل یکدیگر هستند. ذرت یک کمک طبیعی برای بالا رفتن از لوبیا است. برگ های کدو تنبل سایه خوبی برای خاک ایجاد می کند تا بهتر از خشک شدن محافظت شود. لوبیاها به نوبه خود ذرت و کدو تنبل را با نیتروژن تامین می کنند تا بتوانند به خوبی رشد کنند.اگرچه ذرت به اندازه کدو تنبل تغذیه کننده سنگینی است، اما ریشه های آن عمیق تر است تا این دو برای مواد مغذی رقابت نکنند.
نکته
به تناوب کشت در فصل آینده هم توجه کنید
فیدرهای سنگین خاک را زیاد شسته می کنند. بنابراین، محصولات با تغذیه متوسط (مانند هویج، سرمه) ابتدا باید در سال های بعد در همان مکان کشت شوند. در سال سوم، فیدرهای ضعیف (مانند تربچه، لوبیا) باید در آنجا کاشته شوند. در سال چهارم، بستر برای بهبودی در آیش قرار می‌گیرد.
