نوع صنوبر از خانواده کاج به سرعت رشد می کنند و زمانی که به تنهایی یا به صورت گروهی کاشته شوند بهترین ظاهر را دارند. در باغ های خانگی کوچکتر، شوکران مقاوم در برابر هرس را می توان به عنوان پرچین همیشه سبز کشت کرد.
چگونه پرچین شوکران را کاشت و از آن مراقبت می کنی؟
برای کاشت و مراقبت از پرچین شوکران، باید گونه‌های بوته‌مانند را انتخاب کنید، آنها را در نیمه‌سایه مرطوب و مناطق محافظت‌شده از باد قرار دهید و از خاک غنی از هوموس و کمی اسیدی استفاده کنید.هر سال پرچین را در بهار یا پاییز کوتاه کنید تا شاخه‌ها را تشویق کنید.
صنوبرهای شوکران کانادایی (Tsuga canadensis) با رشد باریک، شاخه های نامنظم و شاخه هایی که به صورت افقی یا کمی آویزان رشد می کنند، چشم نوازی برای هر باغی است. گیاهان کاج که از آمریکای شمالی می آیند، به صورت درختان بلند رشد می کنند و اغلب برای کاشت گروهی در پارک ها و باغ های بزرگ استفاده می شوند. گونه های کوتوله و دنباله دار را می توان در باغ های کوچکتر نیز کاشت. برای دوستداران پرچین های همیشه سبز، شوکران جایگزین خوبی برای سرخدار سمی و توجاس است.
در کاشت پرچین شوکران به چه نکاتی توجه کنیم
گونه های بوته مانند به ویژه برای کاشت پرچین مناسب هستند. آنها فقط به ارتفاع 1.5 متر می رسند، اما خرید آنها کمی گرانتر از درختان سریع رشد است. بسته به اندازه گیاه (60-100 سانتی متر) می توان 2 یا 3 عدد از آنها را در طول یک متر کاشت.قد صنوبر جوان شوکران می تواند هر سال حدود 50 سانتی متر رشد کند، در صورتی که مکان و دستورالعمل های مراقبت زیر رعایت شود:
- Tsuga canadensis مکان های خیلی خشک و آفتابی را دوست ندارد،
- او کمی سایه مرطوب را ترجیح می دهد،
- مناطق حفاظت شده در برابر باد توصیه می شود،
- خاک هوموس و کمی اسیدی بهینه است.
چگونه پرچین شوکران را کوتاه کنیم
شوکرها به تحمل هرس معروف هستند. درخت مقاوم اغلب با ساقه های متعدد رشد می کند؛ شاخه های چوبی یک ساله پس از هرس بسیار خوب منشعب می شود. هرس در بهار و در صورت لزوم در پاییز انجام می شود. شاخه‌های کناری و نوک آنها به گونه‌ای کوتاه می‌شوند که گیاهان تشویق به شاخه شدن شوند.
نکته
در بومی خود آمریکای شمالی، شوکران تا 30 متر ارتفاع دارد و می تواند 1000 سال زندگی کند. نمونه های بسیار قدرتمند دارای قطر تنه تا 2 متر هستند.
