تقریباً همه گونه‌های بید روغنی از گل‌های خود میوه تولید می‌کنند. برخی از آنها خوراکی نیستند، اما سمی هم نیستند. برخی دیگر خوراکی هستند و نه تنها توسط پرندگان به دلیل محتوای بالای ویتامین C آنها ارزش دارد.
کدام میوه های بید زیتون خوراکی است؟
میوه بید زیتون در برخی گونه ها خوراکی و سرشار از ویتامین C است، به عنوان مثال. ب. در بید روغنی پرگل (Elaeagnus multiflora)، بید روغنی مرجانی (Elaeagnus umbellata) و بید روغنی برگ باریک (Elaeagnus angustifolia).گونه های دیگر میوه های غیرقابل خوردن اما غیر سمی دارند.
جنس بیدهای زیتون (Elaeagnus) از تعداد زیادی گونه تشکیل شده است که از نظر رنگ آمیزی برگ و گل، زمان گلدهی و تولید میوه با یکدیگر تفاوت دارند. اینجوری میشی مثلا به عنوان مثال، میوه‌های بید سبز زیتون (Eleagnus ebbingei) به دلیل دیر گلدهی به ندرت در عرض جغرافیایی ما دیده می‌شوند. اینها هم خوراکی نیستند.
سایر گونه های بید روغنی نه تنها به عنوان درختان زینتی، بلکه به دلیل میوه دهی در مناطق معتدل زمستانی نیز به عنوان گیاهان مفید کشت می شوند. انواع توت های سنجد زیر به ویژه برای مصرف مناسب هستند و اغلب به صورت ژله و مربا درست می شوند:
- بید زیتون پرگل (Elaeagnus multiflora)،
- بید روغنی مرجانی (Elaeagnus umbelata),
- بید زیتون برگ باریک (Elaeagnus angustifolia).
انواع برگ و گل و میوه در بید زیتون
درختان مختلف زیتون عمدتاً در برگ‌هایشان متفاوت هستند. سایه های بی شماری از سبز تیره تا سبز زرد نشان داده شده است. گل‌های بید زیتون معمولاً سفید رنگ، بوی مطبوعی دارند و به دلیل شهد شیرینی که دارند مورد علاقه زنبورها هستند. برخی از گونه های سنجد فقط به خاطر میوه های تزئینی خود در باغ های زینتی کاشته می شوند. توت ها نیز رنگ های مختلفی دارند، از قرمز روشن تا قهوه ای مایل به قرمز. آنها کوچک، گرد یا بیضی هستند.
اگر بازدهی نباشد
اصولاً آب و هوای بسیاری از مناطق اروپای مرکزی برای رسیدن میوه های بید روغنی به اندازه کافی گرم نیست. کمبود میوه می تواند دلایل دیگری نیز داشته باشد. بسیاری از گونه‌های بید روغنی خود بارور هستند، اما می‌توانید یک نمونه خود عقیم‌کننده نیز تهیه کنید. با این حال، با یک گیاه دوم، کوددهی معمولا باید موثر باشد.
نکته
سایر درختان میوه از مجاورت مرتع زیتون سود می برند، محصول بیشتری دارند. این به دلیل توانایی بید روغنی برای تبدیل نیتروژن جو در ریشه هایش و در نتیجه تولید کود مخصوص به خود است.
