راش های معمولی خیلی سریع رشد می کنند و به همین دلیل به مواد مغذی زیادی نیاز دارند. درختان مسن تر از طریق ریشه های گسترده خود از خود مراقبت می کنند. در کوددهی راش های مسی باید به چه نکاتی توجه کنید.
چگونه باید درخت راش اروپایی را به درستی کود داد؟
راشهای جوان را می توان با کود مخصوص راش یا کود بلند مدت در مرحله رشد از اسفند تا مرداد ماه عرضه کرد. راشهای مسنتر معمولاً به کود اضافی نیاز ندارند زیرا میتوانند خود را تأمین کنند.از آگوست به بعد، برای اطمینان از مقاوم بودن شاخه های زمستانی، نباید کود داده شود.
فقط راشهای جوان نیاز به کود دارند
نیازی به کود دادن به درختان راش قدیمی و جا افتاده ندارید. درختان یک سیستم ریشه ای گسترده ایجاد می کنند که با آن می توانند به راحتی از خود حمایت کنند.
می توانید در چند سال اول درختان راش جوان و تازه کاشته شده را برای تحریک رشد کود دهید.
تامین مواد مغذی هنگام کاشت
هنگامی که چاله کاشت راش معمولی را آماده می کنید، می توانید بهترین پایه را هنگام کاشت راش معمولی بگذارید. این شامل:
- زمین را عمیقاً شل کن
- علفهای هرز را به طور کامل حذف کنید
- در صورت لزوم، زهکشی ایجاد کنید
- بهبود خاک با کمپوست و/یا براده های شاخ
- خاکهای اسیدی آهکی
با آماده سازی چاله کاشت به خوبی می توانید از همان ابتدا از تامین مناسب مواد مغذی اطمینان حاصل کنید. استفاده از کود اضافی اغلب ضروری نیست.
کوددهی راش فقط در فصل رشد
راشهای معمولی معمولاً فقط در طول فصل رشد، یعنی از اسفند تا اوایل مرداد بارور می شوند. یا یک بار در ماه کود مخصوص برای درختان راش بدهید یا کود طولانی مدت (10.00 یورو در آمازون) را انتخاب کنید. این فقط یک بار در بهار باید انجام شود.
دستورالعمل روی بسته بندی را با دقت دنبال کنید. برای درختان راش کود کمتر بهتر از کود زیاد است. مراقب باشید کود مستقیماً روی تنه یا برگها نریزد.
اگر در باغچه کمپوست دارید، در بهار مقدار زیادی از آن را دور درخت بپاشید. پس از آن استفاده بیشتر کود غیر ضروری است.
از مرداد به بعد کود ندهید
راشهای معمولی بلافاصله پس از آخرین جهش رشد در ماه جولای به استراحت پیش از زمستان می روند. تحت هیچ شرایطی نباید از آگوست به بعد آنها را بارور کرد، زیرا ممکن است دوباره جوانه بزنند. با این حال، شاخه های جدید مقاوم نیستند و منجمد می شوند.
نکته
بهترین کود راش مسی برگهایی است که در زمستان یا بهار میریزند. اگر به سادگی آنها را در آنجا رها کنید، نه تنها خاک را از خشک شدن محافظت می کنید. برگها تجزیه می شوند و مواد مغذی مهمی را آزاد می کنند.