در نگاه اول، لزوماً متوجه نمی‌شوید که سلندین مربوط به خشخاش است. ساده ترین راه برای یافتن این گیاه علفی و چند ساله در دوره گلدهی است، زمانی که گل های زرد ظریف به برگ های پینه ای و ساقه های پر از لاتکس زرد می پیوندند.
سلادین کجا پیدا میشه؟
Celandine را می توان در مکان های گرم، غنی از نیتروژن و مرطوب مانند سواحل نهرها، حوضچه ها، دیوارهای سنگی طبیعی، لبه های جنگل و جنگل های برگریز کم پیدا کرد. در مسیرهای اسکان انسان رشد می کند و مورچه ها به گسترش آن کمک می کنند.
مکان های معمولی سلندین
سلاندین عاشق مکانهایی است که معیارهای زیر را دارند:
- نسبتا گرم
- خاک غنی از نیتروژن
- به اندازه کافی مرطوب
این واقعیت که سلندین از یک طرف نیاز به رطوبت معینی دارد، اما از طرف دیگر در قلوه سنگ و زمین های آیش نیز رشد می کند، لزوماً تناقضی نیست: به هر حال، این گیاه دارای یک ریشه مستحکمی که با آن می توان به ذخایر آب در خاک زیر لایه های سطحی سنگ و شن دست یافت. سلندین می تواند نه تنها در سواحل رودخانه ها و حوضچه ها، بلکه در امتداد دیوارهای سنگی طبیعی جنوبی، در لبه های جنگل ها و در جنگل های برگریز کم رشد کند. از آنجایی که سلندین حتی با کمی مراقبت به خوبی تکثیر می شود، باید آن را در باغچه در مکانی با پتانسیل انتشار بکارید. هنگام جمع آوری سلندین در طبیعت، باید توجه داشته باشید که در صورت مصرف سمی است.
گسترش در طول مسیرهای اسکان انسان
سلاندین نه تنها یک شاخص نیتروژن محسوب می شود، بلکه به اصطلاح پیرو فرهنگی است. از این گذشته، قبلاً در مناطق مختلف اروپا و حتی در آمریکای شمالی در امتداد مسیرهای سکونت انسانی گسترش یافت. این در درجه اول به دلیل استفاده قبلی از آن به عنوان گیاه زگیل و همچنین به دلیل عدم استفاده داخلی به دلیل خطر آن است. جمعیت های بزرگ تری از celandine را اغلب می توان در کنار جاده ها و اطراف شهرک ها یافت.
مورچه ها به عنوان کمک کننده باروری
بذر سلندین گاهی اوقات به عنوان نان مورچه نامیده می شود. دانه‌های سیاه و براق موجود در کپسول‌های بذر دراز و غلافی شکل، بدنه‌ای روغنی نرم دارند که منبع غذایی جذابی برای مورچه‌ها است. پس از مصرف این بدنه روغنی در گودال، باقیمانده غیرقابل خوردن دانه ها توسط مورچه ها به خارج از لانه منتقل شده و به این ترتیب در سراسر منظره توزیع می شود.هنگامی که به دنبال سلندین هستید، به تپه‌های مورچه‌ها و جاده‌های مورچه توجه کنید، زیرا این جاده‌ها اغلب می‌توانند محورهایی برای گسترش سلندین باشند.
نکته
اگر می‌خواهید با کندن ریشه‌های آن در پاییز، جمعیت‌های پراکنده سلندین را مهار کنید، مطمئن شوید که سموم ناشی از سلندین به‌ویژه به‌شدت در ریشه‌های پاییز جمع می‌شوند.
