پرورش گیاهان گوشتخوار سرگرمی جالبی است که هر چه بیشتر علاقه مندان به باغبانی را تشویق می کند. گونه های متعددی وجود دارند که برای رشد به شرایط بسیار متفاوتی نیاز دارند. دنده های ایمنی نیز بسیار متفاوت هستند. یک پروفایل.
گیاهان گوشتخوار چه ویژگی هایی دارند؟
گیاهان گوشتخوار شامل بیش از 700 گونه مختلف در 19 جنس مختلف، چند ساله هستند و در مکان های مرطوب و باتلاقی رشد می کنند.از گونه های شناخته شده آن می توان به کره گل، گیاه پارچ، مگس خوار ناهید و گیاه پارچ اشاره کرد. آنها مکانیسم های مختلفی برای به دام انداختن دارند تا از حشرات برای تامین مواد مغذی استفاده کنند.
گیاهان گوشتخوار – نمایه
- نام گیاه شناسی: بسته به گونه
- گونه: بیش از ۷۰۰ گونه
- جنس: 19 تا کنون شناخته شده
- وقوع: در تمام قاره ها
- تجهیزات ایمنی: بسته به گونه متفاوت است
- مکان: مرطوب، باتلاقی، گاهی در آب
- چند ساله: بله
- سختی: گونه های بومی بله، گونه های دیگر نه
- گل: اشکال مختلف گل
- تکثیر: بذر، تقسیم، قلمه
- مصرف: گیاه آپارتمانی، گیاه اریکاسه
گونه های شناخته شده از گونه های گوشتخوار
- Fedwort (Pinguicula)
- Sundew (Drosera)
- گیاهان پیچ (Sarracenia)
- تله مگس زهره (Dionaea muscipula)
- گیاه پارچ (Nepenthes)
به استثنای مگس گیر ناهید، همه گوشتخواران در گونه های مختلف نشان داده می شوند. مگس انداز ناهید گونه ای یکنواخت است که زیرگونه ندارد.
گیاهان گوشتخوار کجا یافت می شوند؟
گیاهان گوشتخوار در سراسر جهان یافت می شوند. برخی از آنها به طور مکرر رشد می کنند، برخی دیگر مانند تله مگس زهره یا پارچ کوتوله فقط در مناطق خاص و بسیار محدودی رخ می دهند.
پنج گونه بومی آلمان هستند:
- شلنگ آب (Utricularia)
- Fedwort (Pinguicula)
- Sundew (Drosera)
- آبشار (آلدرواندا)
- گیاه پیچ (Sarracenia)
گیاهان گوشتخواری که در آلمان یافت می شوند مقاوم هستند و می توان از آنها در فضای باز نگهداری کرد. تقریباً همه گونه های دیگر از جنگل های بارانی، مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری می آیند. آنها منحصراً در داخل خانه کشت می شوند.
آیا گوشتخواران واقعاً گوشت می خورند؟
گیاهان گوشتخوار عمدتاً در مکانهایی رشد میکنند که به سختی مواد مغذی ارائه میدهند. بنابراین گیاهان دستگاه های ماهیگیری ساخته اند که با آن می توانند حشرات و عنکبوت های کوچک را صید کنند. سپس این مواد تجزیه می شوند و مواد مغذی آزاد می شوند.
دنده های ایمنی می توانند بسیار متفاوت به نظر برسند. در آفتابگردان و کره از برگهایی تشکیل شده اند که با مایع چسبنده پوشانده شده اند. حشرات به آن می چسبند و سپس تجزیه می شوند.
تله مگس زهره یک تله تاشو دارد که حیوان را به دام می اندازد. گیاهان پارچ کوزه هایی را تشکیل می دهند که پر از ترشح هستند.مگس ها و سایر حشرات به داخل می افتند و هضم می شوند. در گیاهان پارچ برگها قیف هایی تشکیل می دهند که حشرات را جذب و به دام می اندازند.
نکته
اگرچه گوشتخواران مگس میوه، پشه، مورچه، عنکبوت، مگس و زنبور را مصرف می کنند، اما در مبارزه با حشرات کاربرد محدودی دارند.