اگر به خوبی از آنها مراقبت شود، نسبتاً بزرگ می شوند، خیلی سخت نیستند و برای طراحی داخلی سبز ایده آل هستند: ما در مورد نخل های داخلی باشکوه صحبت می کنیم. این فقط درختان نخل "واقعی" نیستند که اتاق های ما را پر می کنند. برخی از گیاهان مانند یوکا در زبان ما درخت نخل نامیده می شوند، اما متعلق به یک خانواده گیاهی متفاوت هستند. در این مقاله می خواهیم به رایج ترین انواع آن نگاه دقیق تری داشته باشیم تا بتوانید درخت خرمایی را که در منطقه شما رشد می کند شناسایی کنید.
چگونه بفهمم کدام درخت خرما دارم؟
برای تشخیص نوع نخل داخلی خود به ویژگی هایی مانند شکل و ساختار برگ، عادت رشد و تنه توجه کنید. از گونه های رایج آن می توان به نخل میوه طلایی، نخل کوهی، نخل کنفی و نخل کنتیا اشاره کرد. یوکا، نخل ماداگاسکار و درخت اژدها گیاهانی مشابه هستند، اما از خانواده نخل ها نیستند.
چگونه نخل های واقعی را بشناسیم
درختان نخل واقعی را با توجه به عادت رشدی که دارند، با وجود تنوع زیستی بسیار زیاد، بدون شک با ویژگی های زیر می توان شناخت:
- درختان نخل رشد ضخامت ثانویه ندارند. بنابراین آنها در ابتدا فقط از نظر عرض رشد می کنند و سپس فقط از نظر اندازه افزایش می یابند.
- قلبی که برگها از آن جوانه می زنند به سمت بالا حرکت می کند. این باعث ایجاد یک تافت مشخص می شود که به گیاهان جذابیت می بخشد.
- برگ های خشک شده پرتاب می شوند و تنه را تشکیل می دهند.
- برخلاف درختان، نخل ها شاخه نمی شوند.
اما استثنائات حتی در مورد درختان نخل نیز این قاعده را تایید می کنند. به عنوان مثال، گونه های درخت خرما وجود دارد که شاخه های جانبی را تشکیل می دهند که حتی شاخه های آن را می توان قطع کرد. گونه های دیگر دونده های زیرزمینی را تشکیل می دهند و مانند گروه کوچکی از درختان نخل رشد می کنند.
چند درخت نخل که معمولا در اتاق های ما یافت می شود:
- نخل میوه طلا: شاخ و برگ های پر پر و انبوه آن به رنگ سبز سرسبز بسیار جذاب است.
- نخل کوهی: همچنین دارای برگهای بسیار پرپنج است. این نخل با رشد آهسته مکان های روشن تا نیمه سایه دار و آفتابی را ترجیح می دهد.
- نخل کنفی: با محفظه های گسترده و پایداری که دارد، به فضای نسبتاً زیادی نیاز دارد و به دلیل ساختار قوی تنه آن بسیار جذاب به نظر می رسد.
- نخل کنتیا: دارای برگهای پینه‌دار کمی قوسی مانند برگهای نخل کوهستان است.
یوکا، گیاه مارچوبه
احتمالاً شناخته شده ترین نخل داخلی، یوکا (نیلوفر خرما) است که با این حال، عضوی از خانواده نخل ها نیست. این گیاه نسبتاً بی تقاضا است، این گیاه می تواند تا پنج متر ارتفاع حتی در داخل خانه رشد کند و با شاخ و برگ های جذابش بسیار جذاب به نظر می رسد. برخلاف بسیاری از درختان خرما، یوکا به طور منظم شکوفا می شود و گل آذین های بسیار معطری تولید می کند که شبیه زنبق دره است.
نخل ماداگاسکار
این ساکولنت حتی اشتباهات مراقبتی گاه به گاه را می بخشد و بسیار قوی است. این یکی از گیاهان سمی سگ است و بنابراین باید دور از دسترس حیوانات قرار گیرد. مانند درخت خرما، فقط در قسمت بالایی برگ های منفرد درازی را تشکیل می دهد، اما بر خلاف برگ های نخل، نه بادبزنی شکل هستند و نه پینه ای. تنه آن به شدت خاردار است که به شدت جذاب به نظر می رسد.
درخت اژدها
همچنین از خانواده مارچوبه هاست و اگر دقت کنید شباهت زیادی به یوکا دارد. با این حال، شاخ و برگ های ظریف تری دارد که می توان آنها را به رنگ های متفاوتی رنگ آمیزی کرد.
نکته
نخل های داخل خانه زمانی که آنها را در گروه های کوچک قرار می دهید جذاب به نظر می رسند. برگ های با شکل و رنگ متفاوت ظاهری بسیار جذاب و بازی مسحورکننده ای از نور ایجاد می کنند.
