به‌خصوص در کرانه‌های آب، خاک مرطوب تا خیس است و گیاهانی که در آنجا رشد می‌کنند گاهی حتی ممکن است پاهایشان در آب باشد. فقط تعداد کمی از درختان می توانند چنین شرایط خاکی را تحمل کنند: برخی از گونه های توسکا و بید برای باغچه خانه مناسب هستند. هر دو گونه درخت به خوبی با غرقاب کنار می آیند.
کدام درختان برای غرقابی مناسب هستند؟
برای مناطق باغ با غرقابی، گونه های توسکا و بید ایده آل هستند زیرا شرایط خاک مرطوب تا مرطوب را تحمل می کنند.گونه های توصیه شده عبارتند از: Salix caprea، Salix integra 'Hakuro Nishiki'، Salix matsudana 'Tortuosa'، Alnus glutinosa 'Imperialis'، Alnus cordata و Alnus incana 'Aurea'.
بیدها رطوبت پاهای دائمی را تحمل می کنند
بیدها عملاً در همه جا و ترجیحاً در جاهایی که آب زیاد است رشد می کنند. این درختان بدون عارضه همچنین این مزیت را دارند که مصرف آب زیاد آنها باعث می شود خاک کمی خشک شود: در اصل، آنها مانند یک سیستم زهکشی زنده عمل می کنند. به همین دلیل، مراتع اغلب در کنار مزارع یا مسیرهای مزرعه یافت می شود. گونه های بید زیر برای کاشت در باغ مناسب هستند:
سالیکس کاپریا، بید سال:
این گونه بومی گسترده با تنه کوتاه بین پنج تا ده متر ارتفاع و شاخه های نسبتاً ضخیم است. اشکال آویزان ساقه بلند این گونه اغلب کشت می شود. شاخه هایی که به صورت قوس به سمت پایین رشد می کنند تاج های زنگوله ای شکل می دهند.
Salix integra 'Hakuro Nishiki'، بید ژاپنی
این گونه محبوب بید به دلیل شاخ و برگ های غیرمعمولش به ویژه قابل توجه است. برگها هنگام جوانه زدن قرمز فلامینگو هستند، بعداً خاکستری مایل به سبز و بسیار متراکم با نقاط و لکه های سفید و گاهی صورتی پوشیده می شوند.
Salix matsudana ‘Tortuosa’، بید چوب پنبه ای
این گونه همچنین با شاخ و برگ های چشمگیر و پیچی شکل آن مشخص می شود.
Salix x sepulcralis ‘Erythroflexuosa’، بید مجعد
شاخه‌ها و سرشاخه‌های این درخت کوچک و تاجی پهن در طاق‌های پهن و شل آویزان است. آنها به رنگ زرد طلایی تا نارنجی هستند و گاهی اوقات مانند یک چوب پنبه پیچ می شوند.
در صورت کم بودن جا می توان بیدهای کوتوله را نیز کاشت که فقط به ارتفاع یک متر و عرض آن تا یک و نیم متر می رسد. به عنوان مثال، Salix hastata "Wehrhanii" ، Salix lanata (" بید پشمی") یا Salix helvetica (" بید سوئیسی") مناسب هستند.
توسکا برای غرقابی ایده آل است
توسکا سیاه بومی اغلب در سواحل آبهای ایستاده و جاری یافت می شود. علاوه بر این نوع، موارد زیر به ویژه برای باغ مناسب هستند:
- Alnus glutinosa 'Imperialis'، توسکا شاهنشاهی: بین هشت تا ده متر ارتفاع، درخت کوچک با ساختار آزاد با شاخه های آویزان
- Alnus cordata، توسکا برگ دل: ارتفاع بین 15 تا 20 متر، درخت بسیار سالم و مقاوم
- Alnus incana 'Aurea'، توسکا طلایی: ارتفاع تا ده متر، درخت اغلب چند ساقه با شاخه های زرد و شاخ و برگ زرد-سبز
- Alnus x spaethii، توسکا بنفش (همچنین «توسکا اسپات»): درختی به ارتفاع بین 10 تا 15 متر با تاجی مخروطی شکل گسترده، برگها در هنگام جوانه زدن قهوه‌ای تا بنفش تیره و هنگامی که رنگ پاییز شروع می‌شود بنفش قرمز است. دیر
نکته
سایر درختان برگریز بومی اغلب به آب زیادی نیاز دارند (مخصوصاً گونه های برگی مانند درختان نمدار، شاه بلوط و غیره)، اما نمی توانند غرقابی را تحمل کنند.
