بر خلاف بسیاری از درختان که تاج آنها معمولاً پس از چند سال رشد دیگر نیازی به هرس ندارد، بسیاری از درختچه ها نیاز به هرس منظم دارند. ساختار طبیعی باید تا حد امکان حفظ شود، اگرچه برش های هدفمند می توانند به طور قابل توجهی بر گلدهی و عملکرد میوه تأثیر بگذارند. نحوه و زمان انجام چنین برش نگهداری را می توانید در این مقاله بیابید.
هنگام قطع درختان و درختچه ها چه گروه های برشی وجود دارد؟
هنگام قطع درختان و بوته ها، درختان را به گروه های برش تقسیم می کنند: 1) هرس نگهداری نمی شود، 2) نازک شدن منظم، 3) هرس سنگین در بهار، 4) هرس پس از گلدهی و 5) هرس برای گیاهان پرچین. بسته به گروه قلمه، روش برش و زمان هرس متفاوت است.
تقسیم درختان به گروه های برش
اجرای برش نگهداری به ساختار و رفتار گلدهی درخت مربوطه بستگی دارد. به دلایل عملی درختان و درختچه ها به گروه های مختلف قلمه اختصاص داده می شوند که در ادامه بیشتر توضیح خواهیم داد.
گروه 1 هرس: بدون نیاز به هرس نگهداری
همه گونه های درختی شکل متعلق به این گروه هستند. برای آنها، هرس آموزشی و توسعه ای معمولاً قبلاً در نهالستان های درخت انجام شده است و فقط در چند سال اول رشد ضروری است. گیاهان چوبی این گروه اغلب حتی بدون هرس به طور هماهنگ رشد می کنند، به طوری که ممکن است فقط نازک شدن و حذف چوب های مرده و شکسته ضروری باشد.علاوه بر بسیاری از درختان برگریز تابستانی و همیشه سبز، تمام درختان سوزنی برگ نیز از این گروه هستند.
گروه برش 2: نازک کردن منظم لازم است
بسیاری از درختچه های خزان کننده ابتدا سال به سال شاخه های بلند بدون انشعاب در نزدیکی زمین ایجاد می کنند که منشعب می شوند و سال بعد شروع به شکوفه دادن می کنند. انشعاب در سالهای بعد ادامه می یابد و شاخه ها کوتاه تر و کوتاه تر می شوند و تعداد و اندازه گل ها به آرامی کاهش می یابد. به طور معمول، بخش هایی از شاخه ها یا حتی کل گیاهان پیر می شوند. برای جلوگیری از این امر، برخی از قدیمی ترین شاخه ها را باید هر دو تا سه سال یکبار به زمین برید. برش رادیکال به کنده های کوتاه اغلب امکان پذیر است.
گروه 3 هرس: هرس سنگین در بهار
این گروه شامل گونه‌های درختچه‌ای است که گل‌های خود را از اوایل تابستان تا پاییز در انتهای شاخه‌های بلند امسال تولید می‌کنند. در اینجا شما تمام شاخه های سال گذشته را به کوتاه ترین شاخه های ممکن کاهش می دهید.
گروه 4 هرس: هرس بعد از گلدهی
گونه‌های درختی و درختچه‌ای هستند که گل‌های آنها روی شاخه‌های بلند سال قبل کاشته شده و در بهار شکوفا می‌شوند. با هرس منظم بلافاصله پس از گل دهی، می توانید از نمایش غنی گل ها در سال آینده اطمینان حاصل کنید.
گروه 5 هرس: هرس گیاهان پرچین
کشت پرچین با گیاهان جوان آغاز می شود. آنها باید به طور منظم به شدت هرس شوند و هرس اصلی در زمستان انجام می شود. از طرف دیگر، قطع تابستانه فقط باید از اواخر تیرماه انجام شود تا مزاحمتی برای پرندگان مولد ایجاد نشود. اگر دیوارهای جانبی به صورت عمودی بریده نشوند، اما به شکل ذوزنقه ای بریده شوند، پرچین به بهترین وجه توسعه می یابد.
نکته
گروه قلمه مربوطه و در نتیجه دستورالعمل‌های هرس صحیح اغلب بر روی برچسب گیاه نشان داده می‌شود.
