اگر درختچه ها و درختان شما در باغ به خوبی رشد می کنند، کامبیوم کار خوبی انجام داده است. این مقاله پس زمینه شما را با مهمترین عملکردهای کامبیوم برای رشد و مراقبت از درختان زینتی و میوه خود آشنا می کند.
کامبیوم چیست و چه وظایفی دارد؟
کامبیوم یک بافت جداکننده بین پایه و چوب است که مسئول رشد ضخامت و ترمیم زخم در درختچه‌ها و درختان است. با ریختن سلول ها در داخل و خارج، چوب و پایه جدید را تشکیل می دهد و پس از آسیب بافت زخم را برای محافظت از زخم های باز ایجاد می کند.
مسئول رشد ضخامت و ترمیم زخم
گیاه شناسان کامبیوم را به عنوان یک بافت تقسیم کننده متشکل از سلول های جنینی تعریف می کنند. پشت تعریف علمی و هوشیارانه یکی از مراکز کنترل رشد درختچه ها و درختان نهفته است. همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، کامبیوم درست در زیر پوست بین پایه و چوب قرار دارد. حلقه کامبیوم این وظایف را انجام می دهد:
- تقسیم سلولی شدید در دو جهت در طول فصل رشد
- تشکیل چوب جدید در داخل و رافیای تازه در خارج
- تولید بافت زخم پس از آسیب به تنه یا شاخه
حلقه کامبیوم تنها لایه ای در تنه و شاخه است که بافت جدیدی را تشکیل می دهد. چوب صنوبر با عروق کشیده از سلول های آزاد شده به سمت داخل ایجاد می شود. آب و مواد مغذی از طریق این مسیرها از ریشه به برگ ها منتقل می شود.با گذشت زمان، تانن‌ها رسوب می‌کنند به طوری که چوب صنوبر سخت شده و تبدیل به چوب دل می‌شود و عملکرد داربست را به خود می‌گیرد. باست ارزشمند، که دارای مسیرهای رسانا نیز می باشد، از سلول های آزاد شده به خارج ایجاد می شود. در اینجا مواد ذخیره شده از برگ ها به ریشه ها سرازیر می شوند. لایه بیرونی و قدیمی به پوسته قابل مشاهده تبدیل می شود.
کامبیوم در بریدگی به پینه تبدیل می شود
به عنوان یکی دیگر از عملکردهای کلیدی در رشد گیاهان چوبی، کامبیوم جراحات کوچک و بزرگ مانند پس از هرس یا آسیب طوفان را التیام می بخشد. این فرآیند را می توان با بافت برآمده ای که در امتداد لبه های زخم تشکیل می شود، تشخیص داد. بافت زخم خاصی به نام کالوس به تدریج از کامبیوم در معرض دید ایجاد می شود. با گذشت زمان، بافت پینه تازه تشکیل شده، زخم باز را می پوشاند تا از عوامل بیماری زا و تأثیرات آب و هوایی محافظت کند.
بافت جدید منحصراً در کامبیوم تشکیل می شود. لایه نازک بین پایه و چوب مسئول رشد ضخامت درخت است.
نکته
هرچه لبه های زخم صاف تر باشد، پس از هرس روند بهبودی بهتری خواهد داشت. برای اینکه بافت کامبیوم به پینه تبدیل شود و زخم باز سرریز شود، بریدگی ها با یک چاقوی تیز و ضدعفونی شده صاف می شوند. پس از هرس زمستانی، یک لایه نازک از موم درخت را به لبه های زخم بمالید تا از حلقه کامبیوم در برابر آسیب سرما محافظت کند. درمان زخم در بقیه سال غیر ضروری است.
