انواع بی شماری گندم سیاه وجود دارد - آنقدر زیاد که خلاصه کردن آنها در یک راهنما مطلقاً غیرممکن است. هر کشوری که گندم سیاه در آن کشت می‌شود، انواع خاص خود را دارد که اغلب نمونه‌ای از منطقه مربوطه است. تشخیص انواع گندم سیاه به خصوص گندم سیاه واقعی و گندم سیاه تاتار آسان تر است.
چه انواع و اقسام گندم سیاه وجود دارد؟
واریته‌های گندم سیاه بسته به منطقه رشد متفاوت است و شامل Darja (اسلوونی)، Carinthian Hadn، Billy، Bambi، Pyra (اتریش) و Hruszowska (لهستان) است.مهم ترین گونه ها گندم سیاه معمولی (Fagopyrum esculentum) و گندم سیاه تاتار (Fagopyrum tataricum) هستند که از نظر شکل برگ و رنگ ساقه متفاوت هستند.
هر کشوری انواع گندم سیاه خود را دارد
گندم سیاه در بسیاری از کشورهای اوراسیا و در شرق آفریقا گسترده است. در مناطق مختلف جهان گاهی اوقات شرایط بسیار متفاوتی از نظر آب و هوا و مکان وجود دارد - بنابراین جای تعجب نیست که گونه های مربوطه کاملاً یکسان نیستند.
در اینجا چند نمونه از واریته ها از کشورهای مختلف آورده شده است:
- دارجا در اسلوونی
- (کارنتی) هادن، بیلی، بامبی و پیرا در اتریش
- Hruszowska در لهستان
- لا هارپ در فرانسه
کدام نوع گندم سیاه بهترین است؟
این سوال را نمی توان به طور کلی پاسخ داد. با این حال، به طور کلی توصیه می شود که ارقام با توده هزار دانه بزرگ و در صورت امکان تحمل کاشت دیررس مشخصی را ترجیح دهید.
از سوی دیگر، باید از واریته‌هایی که برای استفاده از گیاهان پوششی تابستانی پرورش داده می‌شوند خودداری کنید - آنها برای تولید غلات در موقعیت محصول اصلی مناسب نیستند.
توجه: هیچ گونه خاصی برای باغ (خودتان) وجود ندارد.
مهمترین انواع گندم سیاه
طبقه بندی و نامگذاری گونه های گندم سیاه بسیار ساده تر از گونه های گندم سیاه است - به خصوص که فقط گندم سیاه واقعی (bot. Fagopyrum esculentum) و گندم سیاه تاتار (bot. Fagopyrum tataricum) در این کشور قابل توجه هستند.
هر دو گونه متعلق به جنس گیاهی گندم سیاه (bot. Fagopyrum) از خانواده گره‌دارها (bot. Polygonaceae) هستند. وجه تمایز اصلی برگها است: در گندم سیاه تاتار، این برگها معمولاً پهن تر از بلند هستند. به علاوه رنگ ساقه ها در زمان باردهی برای گندم سیاه تاتار سبز و برای گندم سیاه قرمز است.
از نظر ترکیبات نیز تفاوت هایی وجود دارد: گندم سیاه تاتار برخلاف گندم سیاه واقعی حاوی سالیسیل آلدئید نیست اما نفتالین دارد. هر دو ماده به ویژه از طریق بو قابل توجه هستند.
اطلاعات تاریخی درباره گندم سیاه
گندم سیاه در اصل از آسیای مرکزی به ویژه مغولستان می آید. گفته می شود از آنجا تاتارها و ساراسین ها آن را از طریق کشورهای اسلامی به اروپا آورده اند.
گندم سیاه طبق گزارشات از قرن سیزدهم در آلمان کشت می شد. در آن زمان در درجه اول به عنوان یک توقف در خاک های باتلاقی و شنی عمل می کرد. همچنین غالباً در تالاب‌های هلندی و به‌عنوان یک گیاه پیشگام پس از کشت و زرع استفاده می‌شد.
