اغلب اشتباهات کوچکی هستند که شما حتی از برخی از آنها آگاه نیستید و باعث می‌شود که انبوهی از پشه‌ها در باغ پرش کنند. می گویند بوی خون انسان در درجه اول حیوانات را جذب می کند. حشرات نیز جذب آب های آزاد می شوند. هنگامی که طاعون پشه را در باغ خود دارید، نکات زیر به شما کمک می کند با آنها به روشی سازگار با محیط زیست مبارزه کنید.
چگونه به طور طبیعی با پشه ها در باغ مبارزه کنیم؟
برای مبارزه با پشه ها در باغ به روشی سازگار با محیط زیست، شکارچیانی مانند پرندگان را جذب کنید، از رایحه های دفع کننده مانند بادرنجبویه یا اسطوخودوس استفاده کنید و گیاهان دافع پشه مانند پرلاگونیا معطر یا درختان گردو بکارید.
اقدامات رزمی
- جذب شکارچیان به باغ
- از رایحه های دفاعی استفاده کنید
- پرورش گیاهان مناسب
جذب شکارچیان به باغ
با آویزان کردن جعبه های تودرتو برای پرندگان در باغ، سودی دوچندان می برید. از یک طرف، شما به حفاظت از گونه ها کمک می کنید، زیرا زیستگاه طبیعی پرندگان به طور فزاینده ای در حال کاهش است. شما همچنین منبع غذایی ارزشمندی را برای آنها فراهم می کنید. در عوض، پرندگان باغ شما را از شر طاعون پشه خلاص می کنند.نگهداری ماهی در حوض نیز بسیار توصیه می شود. از آنجایی که پشه ها اغلب برای تولید مثل به آب سر می زنند، می توانید به روشی کاملا طبیعی با حشرات مبارزه کنید، به عنوان مثال با ماهی کوی.
از رایحه های دفاعی استفاده کنید
برخی رایحه ها برای پشه ها نفرت انگیز هستند. این موارد عبارتند از:
- بادرنجبویه
- اسطوخودوس
- روغن لورل
به عنوان اسانس روی پوست مالیده شود، همیشه دافع پشه خود را روی بدن خود بمالید. در غیر این صورت، گیاهان را در بستر قرار دهید. در تابستان باید از لباس های تیره و عطرهای تند پرهیز کنید.
روش گیاهان مناسب
علاوه بر گیاهانی که در بالا ذکر شد، حشرات مفید دیگری نیز وجود دارند که بوی آنها پشه ها را می راند:
- لیلیبت
- پرلاگونیا معطر
- گوجه فرنگی
- Catnip
- درخت گردو
اتفاقاً، گیاهان ذکر شده نه تنها در برابر پشه ها کمک می کنند، بلکه سایر حشرات ناخواسته را نیز می ترسانند.
شیمی مطرح نیست
همانطور که از روش‌های نشان داده شده در بالا می‌بینید، درمان‌های خانگی متعددی وجود دارند که منشأ صرفاً بیولوژیکی دارند. اجتناب از قارچ کش ها باعث حفظ تعادل اکوسیستم و سلامت گیاهان شما می شود. اگر این درمان ها مؤثر واقع نشوند، طبیعت می داند که چگونه به خود کمک کند. سپس صبر و تحمل بر کنترل شیمیایی اولویت دارد.
