تصمیم برای کاشت کلکویتس قطعا تصمیم درستی است. اما در مرحله دوم همه چیز در مورد جزئیات کوچک است. همچنین می توانید از بین انواع مختلف این گیاه یکی را انتخاب کنید. ما سه مورد را به شما معرفی می کنیم.
کدام انواع کلکویتزی وجود دارد؟
واریته‌های محبوب Kolkwitzie عبارتند از Pink Cloud با گلهای صورتی آن، Rosea با گلهای صورتی و شاخ و برگ‌های مرواریدی و Maradco با شاخ و برگ‌های زرد مایل به سبز طلایی و گلهای سفید یا صورتی.
Kolkwitzie “Pink Cloud”
اگر ابر صورتی از اردیبهشت به بعد در باغ ظاهر شود، انتظار نمی‌رود که باران عادی باشد. ما می توانیم منتظر گل های معطر کلکویتزیا "ابر صورتی" باشیم. این Kolkwitzie به طور مغناطیسی زنبورها را جذب می کند. یک نکته مثبت دیگر برای دوستداران طبیعت! درختچه مقاوم دارای ویژگی های زیر است:
- رشد عمودی در ابتدا، بعداً آویزان
- ارتفاع رشد 2 تا 3 متر
- عرض رشد 1.5 تا 2.5 متر
- نرخ رشد 10 تا 30 سانتی متر در سال
اگر باغ خود را در شهر داشته باشید با این کولویتزیا مشکلی نخواهید داشت چون آب و هوای شهر را به خوبی تحمل می کند. تجربه همچنین نشان می دهد که در سایه جزئی نیز به خوبی رشد می کند.
Kolkwitzie “Rosea”
واریته "Rosea" محبوب است، احتمالاً به این دلیل که بسیار مجلل با گل تزئین شده است.همه اینها صورتی رنگ هستند. درخشش رنگ گل ها نیز یادآور مادر مروارید است، به همین دلیل نام دوم کلکویتزی بوته مروارید مادر است. این گونه قوی فضای زیادی را اشغال می کند و برای باغ های بزرگتر مناسب تر است.
- حداکثر. ارتفاع بین 2 تا 3 متر
- حداکثر. عرض 2 تا 2.5 متر است
- هر سال حدود 30 سانتی متر رشد می کند
- ابتدا عمودی، بعداً شاخه های آویزان
- رنگ شاخ و برگ سبز متوسط
اگر گل رز پس از گلدهی با دقت هرس شود، تعداد گلها در سال بعد افزایش می یابد.
نکته
شما می توانید قلمه های مفیدی را در قلمه های همه گونه های کلکویتزن کشف کنید. با کمک آنها می توانید به راحتی کلکویتزیا را تکثیر کنید.
Kolkwitzie “Maradco”
واریته «مارادکو» با گلهای سفید یا صورتی که گلوی گلبرگ زرد دارند، لذت می برد. علاوه بر این، شاخ و برگ آنها بسیار جذاب است. برگها به رنگ زرد مایل به سبز طلایی هستند و بنابراین دارای لهجه های روشن هستند.
این Kolkwitzia می تواند حداکثر به ارتفاع 1 تا 2 متر برسد و بنابراین کوچکتر از واریته های ارائه شده قبلی است. بنابراین اغلب برای کاشت ظروف انتخاب می شود. "مارادکو" به عنوان یک گیاه منفرد یا برای کاشت گروهی، به عنوان مثال به عنوان پرچین کلکویتزیا نیز مناسب است.
این بوته مادر مروارید از نظر موقعیت مکانی و مراقبت هیچ تفاوتی با کلکویتزیاها ندارد. یعنی: فصل رشد آفتابی، کود فقط زمانی که کمبود مطلق مواد مغذی وجود دارد و آبیاری در فضای باز مانده به باران.
نکته:اگر پوست شاخه های قدیمی «مارادکو» کنده شود، نگران بیماری نباشید. این یک روند طبیعی برای این گیاه است.
