پروانه طاووس یکی از زیباترین گونه های پروانه ای است که می توانیم در باغ ببینیم. در خوشحالی ما کاملاً فراموش می کنیم که شامل کاترپیلارهای درنده نیز می شود. درباره پروانه سال 2009 بیشتر بدانید.
نمایه پروانه طاووس چگونه طراحی شده است؟
پروانه طاووسی (Aglais io) پروانه ای چشمگیر از خانواده پروانه های نجیب است. مراحل رشد از تخم، کاترپیلار، شفیره تا پروانه بالغ را طی می کند.الگوی متمایز روی بال‌های قرمز زنگ زده آن، چشم‌ها را روی نوک بالها نشان می‌دهد. این زیستگاه در سراسر اروپا و آسیا گسترش می یابد و غذا از طیف گسترده ای از گل های بنفش به دست می آید.
نام و خانواده
پروانه طاووسی نام علمی Aglais io دارد. پروانه از خانواده پروانه های اصیل می آید.
مراحل مختلف توسعه
پروانه طاووس مراحل مختلف رشد را طی می کند. یک کاترپیلار از یک تخم بیرون می آید که بعد از چند هفته شفیره می شود و به پروانه تبدیل می شود. این زمستان در یک مخفیگاه می گذرد و در بهار بعد جفت می شود. اینجوری چرخه بسته میشه.
ظاهر تخم مرغ
- هر پروانه 50 تا 150 تخم می گذارد
- قبلا فقط در اردیبهشت یا ژوئن، بار دوم در سپتامبر
- محل نگهداری قسمت زیرین برگ گزنه است
- هر تخم مرغ حدود 1 میلی متر کوچک و به رنگ سبز است
- با هشت دنده طولی سفید
- بعد از دو هفته کاترپیلارها از تخم بیرون می آیند
کاترپیلارها
- در ابتدا فقط 3 میلی متر طول دارند
- سفید مایل به سبز، سر سیاه دارند
- تغذیه از برگ گزنه
- زندگی مشترک
- پولک پس از چند روز
- سپس خاکستری-قهوه ای شوید
- پولک های بیشتری دنبال می شود
- بعد از 3-4 هفته کاملاً رشد می کنند
- پس تا 42 متر طول دارند
- تن سیاه با خالهای سفید و خارهای سیاه
- شفیره به زودی دنبال می شود
پروانه بالغ
پروانه بعد از حدود دو هفته از تخم بیرون می آید. بال‌هایش را با هوا و خون بالا می‌برد تا سخت شوند و او بتواند پرواز کند. بال ها الگوی چشمگیری دارند که پروانه را غیرقابل انکار می کند.
- رنگ قرمز زنگ زده داشته باشید
- در هر نوک بال یک چشم رنگارنگ وجود دارد
- قسمت زیر بال خاکستری با سنگ مرمر مشکی
- طول بالها 50 تا 55 میلی متر است
توجه:اگر بالها بسته باشند، پروانه طاووس را می توان با برگ پژمرده اشتباه گرفت. از سوی دیگر، باز کردن بالها می‌تواند شکارچیان بالقوه را از خود دور کند، زیرا الگوها به عنوان چشم‌های یک حیوان بزرگ‌تر در نظر گرفته می‌شوند.
طول عمر
پروانه بالغ یک سال و اغلب دو سال زندگی می کند. شرایط آب و هوایی و اینکه پروانه چگونه می تواند زمستان گذرانی کند برای طول عمر آن بسیار مهم است. او برای این کار از غارها یا خانه های انسانی و از جمله موارد دیگر بازدید می کند. محل باید عاری از یخبندان اما کمتر از 12 درجه سانتیگراد باشد. سپس به خواب زمستانی می روید.
زیستگاه
پروانه بومی اروپا و آسیاست، به استثنای یونان، بخشهایی از جزایر ایبری و مناطقی که از قطب شمال دور نیستند، مانند. ب. اسکاندیناوی شمالی. تا ارتفاع 2500 متری زندگی می کند.
پروانه طاووس را می توان در جنگل های روشن و آفتابی یا چمنزارهای رنگارنگ یافت. اما در مناطق پرجمعیت نیز زیستگاه های مناسبی پیدا می کند. این پروانه در پارک ها، گورستان ها و باغ های خصوصی دیده می شود.
غذا
در حالی که کاترپیلارها منحصراً از گیاه گزنه تغذیه می‌کنند، پروانه‌های بالغ می‌توانند به سمت گل‌های مختلف پرواز کنند و شهد آنها را بمکند، اگرچه به نظر می‌رسد که آنها ترجیحی برای گل‌های بنفش دارند. گزینه های محبوب عبارتند از خار، کوسن آبی، بودلیا، گل محمدی، نخود شیرین و آویشن. در فصل بهار اولین چیزی که جلب توجه می کند بید است که به آن بید بیدمشک نیز می گویند.
شارتگران
پروانه طاووس شکارچی هم دارد. اینها حشرات دیگر و برخی از گونه های پرندگان هستند.
