بید چوب پنبه‌باز با شاخه‌های در حال رشد و پیچ‌خوردگی‌اش، ارزش تزئینی زیادی دارد و لهجه‌های جالبی به‌ویژه در باغ‌های بزرگ ایجاد می‌کند. گربه ها نیز در اینجا با گیاه تماس می گیرند، ممکن است برگ ها را بخورند و پنجه های خود را روی چوب بید تیز کنند. اگر درخت حاوی سموم سمی باشد، می تواند برای حیوانات خطرناک باشد.
آیا بید چوب پنبه برای گربه ها سمی است؟
بید چوب پنبه ای به طور کلی برای گربه ها سمی نیست، اما مقادیر بیشتر اسید سالیسیلیک که در پوست و برگ ها وجود دارد، می تواند باعث مشکلات سلامتی شود. بنابراین گربه ها را باید از مرتع دور نگه داشت و مصرف آنها را محدود کرد.
پوست بید یک داروی طبیعی است
پوست بید قبلاً به عنوان یک مسکن مؤثر در دوران باستان مورد استفاده قرار می گرفت. بسته به نوع و مکان، می تواند تا یازده درصد سالیسیلات داشته باشد که اثری مشابه با فرآورده شیمیایی تولید شده ASS دارد. پوست آن نیز سرشار از تانن است. ردپایی از این مواد فعال را می‌توان در گربه‌های مخملی، برگ‌ها و سایر قسمت‌های گیاهان که در بین زنبورها بسیار محبوب هستند، شناسایی کرد.
سالیسیلیک اسید برای گربه ها کاملا بی خطر نیست
گربه‌ها نیز توسط دامپزشک در دوزهای بسیار کم، اغلب با فاصله چند روز، ASA تجویز می‌کنند. با این حال، دوز بسیار کم انتخاب شده است.
دلیل:
گربه ها به طور طبیعی کمبود گلوکورونیداسیون دارند، به این معنی که کبد حیوان به زمان زیادی برای متابولیسم این ماده نیاز دارد. بنابراین، اسید سالیسیلیک جذب شده از بید چوب پنبه ای در بدن پنجه های مخملی ما بیشتر از آنچه در مورد انسان است باقی می ماند.
- در صورت امکان از خوردن مقادیر زیاد برگ بید یا جویدن پوست حیوانات در فضای باز جلوگیری کنید.
- اگر حیوانات تنه را خراش دهند، مواد فعال روی پنجه ها آنقدر کوچک هستند که بعید است خطری ایجاد کنند.
آیا گربه ها به طور غریزی می توانند گیاهان سمی را تشخیص دهند؟
گیاهان سمی به دلیل کمبود گلوکورونیداسیون فوق می توانند برای گربه ها بسیار خطرناک باشند. این امر در مورد گیاهان زینتی در باغ ها و پارک ها نیز صدق می کند. با این حال، حیوانات در اینجا به علف‌های سرسبز دسترسی دارند، که بیشتر ترجیح می‌دهند آن را بخورند تا مثلاً برگهای بید زیگزاگ.بنابراین نباید از مسمومیت ترسید.
نکته
شاخه های بید حاوی هورمون ایندول-3-بوتیریک اسید نیز هستند. این برای گربه ها کاملا بی ضرر است، اما ریشه زایی قلمه ها را تحریک می کند. اگر شاخه های تازه بریده شده را برای یک شب در آب بید قرار دهید، می توانید ببینید که چگونه اولین اندام های ذخیره پس از مدت کوتاهی رشد می کنند.
