تمشک گیاهی محبوب است که در بسیاری از باغ‌های خانه یافت می‌شود. با این وجود، این گیاه باید با بیماری ها نیز مبارزه کند. آفت مخصوصاً سرسخت و موذی به اصطلاح سفیدک پودری است که می تواند برای تمشک خطرناک باشد.
چگونه سفیدک پودری تمشک را درمان کنیم؟
برای مبارزه با کپک پودری روی تمشک از داروهای طبیعی مانند جوشانده گزنه یا دم اسب استفاده کنید.معاینات منظم، بررسی رطوبت خاک و کاشت مجدد احتمالی از آلودگی مجدد جلوگیری می کند. نسبت یک به شش شیر رقیق شده نیز می تواند کمک کننده باشد.
کپک پودری چگونه روی تمشک ظاهر می شود؟
کپک زدگی در تمشک را می توان به راحتی و بدون هیچ شکی تشخیص داد. در این حالت برگها دارای تغییرهایزرد مایل بههستند که در امتداد رگبرگهای برگ قرار دارند. با گذشت زمان، این تغییر رنگ به قهوه ای مایل به قرمز تیره تغییر می کند. تمشک در اثر بیماری به تدریج برگ های خود را از دست می دهد. هر چه میزان آلودگی بیشتر باشد، ریزش برگ بیشتر می شود. این فرآیند به دلیل از دست دادن شدید آب ناشی از کپک است.
چگونه می توان تمشک را برای همیشه از کپک پاک کرد؟
اگر کپک پودری به عنوان عامل ریزش برگ شناخته شده است، چند درمان ساده اما موثر در برابر آلودگی می تواند کمک کند.پاشی با جوشانده گزنه یا دم اسب برای این کار مناسب است. برای این کار، برگ یا دم اسب گزنه را به یک قابلمه آب اضافه کنید. این آبگوشت باید 24 ساعت بماند و سپس بجوشد. پس از چند روز، این مخلوط در نهایت شروع به تخمیر می کند و سپس می تواند به عنوان یک عامل کنترل طبیعی استفاده شود.
چگونه می توان تمشک را در برابر بیماری های مزاحم محافظت کرد؟
برای جلوگیری از ابتلا به بیماریهای آزاردهنده مانند سفیدک، تمشک باید تحت معاینه و مراقبت منظمقرار گیرد. این بدان معناست که بیماری ها در مراحل اولیه قابل تشخیص و درمان هستند. علاوه بر این، کنترل رطوبت خاک برای حفظ تمشک اهمیت ویژه ای دارد. اگر گیاه قبلاً تحت تأثیر سفیدک پودری قرار گرفته باشد، پیوند تمشک باید در نظر گرفته شود. هاگ های کپک می توانند در محیط مرطوب تا 15 سال زنده بمانند.
نکته
یک لیوان شیر به عنوان قارچ کش طبیعی
اگر تمشک به کپک موذی آلوده شده باشد، یک درمان خانگی ساده می تواند یک درمان سریع و موثر ارائه دهد. شیر گاو که به صورت تجاری در دسترس است به عنوان یک معجزه کننده واقعی برای این بیماری در نظر گرفته می شود. برای انجام این کار، مقداری میلف را با آب رقیق کرده و روی نواحی آسیب دیده اسپری می کنند. یک عامل کنترل طبیعی را می توان در نسبت اختلاط یک به شش تولید کرد.
