اگر یک موز هندی (bot. Asimina triloba) بکارید، مطمئناً نه تنها می خواهید از گل های جذاب و شاخ و برگ های تزئینی آن لذت ببرید، بلکه از میوه های خوش طعم نیز لذت خواهید برد. با این حال، این نیاز به گرده افشانی دارد و متأسفانه این امر برای موز هندی داده نشده است.
گرده افشانی موز هندی چگونه عمل می کند؟
بسیاری از انواع موز هندی خود بارور نیستند.آنها فقط در صورتی میوه می دهند که موز هندی دیگری در این نزدیکی وجود داشته باشد. اگرچه تنها چند حشره در اروپای مرکزی وجود دارد که موز هندی را گرده افشانی می کند، گرده افشانی دستی هنوز به ندرت ضروری است.
آیا همیشه برای گرده افشانی به یک موز هندی دوم نیاز دارم؟
دومین موز هندی برای لقاح استهمیشه لازم نیست، گونه های کم و بیش خود گرده افشانی وجود دارد. گاهی اوقات حتی انواعی که در واقع خود نابارور در نظر گرفته می شوند میوه می دهند. اما این یک استثناست. این شانس شما را برای برداشت غنی حتی با گونه های خود گرده افشان افزایش می دهد.
کدام انواع موز هندی خودبارور هستند؟
تاکنون تنها دو نوعموز هندی خود بارور در نظر گرفته شده است. واریته «پریما 1216» میوه‌های نسبتاً بزرگی با طعم ملایم دارد.دومین گونه‌ای که خودبارور در نظر گرفته می‌شود، گونه «آفتابگردان» است. بسیار معطر است. گل های زنگوله مانند قهوه ای مایل به قرمز، منظره ای منحصر به فرد و عجیب را در بهار ارائه می دهند.
چه زمانی می توانم از موز هندی خود انتظار میوه داشته باشم؟
تا ده سال طول می کشد تا یک موز هندی به طور کامل رشد کند و در صورت کاشت نهال میوه دهد. برای گیاهان جوان، این زمان به اندازه گیاه بستگی دارد. با این حال، شما باید حدود سه تا چهار سال انتظار داشته باشید.
نکته
محل مناسب برای موز هندی
برداشت خوب نه تنها به خود گیاه، بلکه به محل موز هندی شما نیز بستگی دارد. به عنوان یک گیاه جوان، سایه جزئی را ترجیح می دهد، اما بعداً یک نقطه در آفتاب کامل را ترجیح می دهد. او به این نیاز دارد تا میوه ها بتوانند رسیده و عطر کامل خود را توسعه دهند. از آنجایی که گیاهان جوان هنوز مقاوم نیستند، کاشت آنها در ظرف در چهار سال اول توصیه می شود.
