میموزا که از مناطق گرمسیری و گرمسیری آمریکای جنوبی می آید، به ندرت به عنوان گیاه آپارتمانی در این کشور کشت می شود، اگرچه بی دلیل به آن «گیاه حسی شرم آور» نمی گویند و حتی نام گیاه آن مترادف شده است. برای "حساس".. مراقبت از این گیاه زیبا در تابستان آسان است، اما زمستان گذرانی آن دشوار است.
میموزا چیست؟
میموزا گیاهی از آمریکای جنوبی است که در اینجا به عنوان گیاه آپارتمانی شناخته می شود.این نام خود را از واکنش حساس خود به لمس گرفته است. با کوچکترین محرکی، برگه ها روی هم جمع می شوند. میموزا مقاوم نیست و تا ارتفاع 30-50 سانتی متر رشد می کند.
منشا و توزیع
با اصطلاح «میموزا»، باغبان معمولاً به معنای Mimosa pudica است که تنها گونه از حدود 500 گونه خانواده میموزا (Mimosoideae) است که به عنوان گیاه آپارتمانی کشت می شود. این گیاه زیبا بومی مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکای جنوبی است، اما به طور تهاجمی در سایر نقاط جهان نیز گسترش یافته است. به عنوان مثال، میموزا اغلب در کشورهای جنوب اروپا یافت می شود. جنس از خانواده Leguminosae (گل پروانه یا حبوبات) است.
ویژگی
میموزا به دلیل واکنش عجیبش به لمس معروف است، به همین دلیل است که از افراد حساس تا به امروز به عنوان "میموزا" یاد می شود.برگهای پنجه‌ای ظریف گیاه با کوچکترین محرکی در عرض چند ثانیه تا می‌شوند و حتی دمبرگ نیز به سمت پایین پایین می‌آید. گاهی اوقات زمانی که چندین برگ و شاخه به این شکل واکنش نشان می دهند، گیاه نوعی واکنش زنجیره ای انجام می دهد. برگها فقط بعد از نیم ساعت دوباره باز می شوند.
جالب است که میموزاها فقط در صورت لمس یک جسم خارجی، انگشت انسان یا حتی گرما به روشی که توضیح داده شده است واکنش نشان می دهند، اما نه به بادکش، باد یا حرکت ساقه و برگ خود. البته بازی کردن با این گیاه «ترسناک» برای بچه‌ها بسیار لذت بخش است، مثلاً آن را لمس کنند یا حتی یک کبریت روشن را زیر برگها نگه دارند و سپس واکنش را مشاهده کنند. با این حال، از آنجایی که این کار به انرژی زیادی از میموزا نیاز دارد، نباید تست لمس را اغلب انجام دهید. پس از مدتی، هر گیاهی به شدت از استرس رنج می برد و برخی از گونه ها به این سرعت واکنش نشان نمی دهند و به آرامی بهبود می یابند.
استفاده
میموزا مقاوم نیست و به همین دلیل فقط به عنوان گیاه آپارتمانی استفاده می شود. از طرف دیگر، به اصطلاح میموزای باغبان یا میموزای کاذب، اقاقیا نقره ای (Acacia dealbata) است که یک درخت برگریز حساس به سرماست که از استرالیا می آید. هر دو گونه متعلق به حبوبات هستند و به همین دلیل به یکدیگر مربوط هستند.
ظاهر و رشد
Mimosa pudica که در داخل خانه نگهداری می شود، درختچه ای کوچک و چوبی است که ارتفاع آن حدود 30 تا 50 سانتی متر است. به طور معمول، این گیاه علفی دارای تنه ای است که اغلب برهنه و گاهی اوقات پرزدار است که کم و بیش منشعب است و گاهی اوقات دارای خار است. رشد زودرس و کم و زمستان گذرانی دشوار تضمین می کند که این گیاه چند ساله بیشتر به صورت یکساله کشت می شود.
برگ
میموزا به دلیل داشتن برگ های ساقه بلند و دوپه ای که هر کدام بین ده تا ۲۶ برگچه دارد، جذابیت خاصی دارد. اینها به نوبه خود بی حرکت، کشیده و نوک تیز تا گرد هستند. قلمه هایی که حدود هفت تا هشت میلی متر طول دارند نیز روی گیاه رشد می کنند. به طور معمول همه برگ ها و برگچه ها کمی موز هستند. حرکات مشخصه برگ ها که گیاه شناس آن را ناستیا می نامد، توسط محرک های مختلفی ایجاد می شود و از آنها برای محافظت از گیاه استفاده می شود. میموزا به شوک ها و تغییر دمای محیط و همچنین به تغییر شدت نور واکنش نشان می دهد. حرکات برگ معمولاً در دمای کمتر از 18 درجه سانتیگراد یا در شب دیگر وجود ندارد، به خصوص که میموزا در تاریکی به اصطلاح به حالت خواب می رود.
گل و زمان گلدهی
بین جولای تا اکتبر، میموزا به طور مداوم سر گل های کروی، صورتی تا بنفش تولید می کند که بیننده را به یاد قاصدک می اندازد.گل های زیبا همیشه در انتهای شاخه ها قرار دارند و حداکثر پس از دو روز محو می شوند. با این حال، گیاه دائماً گلهای جدیدی تولید می کند.
میوه
پس از گلدهی، حبوبات مسطح و مفصلی به طول دو سانتی متر و عرض پنج سانتی متر تشکیل می شوند. اینها در هنگام رسیدن به رنگ سبز روشن هستند و همچنین دارای سطحی خاردار و خاردار هستند تا از آنها در برابر شکارچیان محافظت کند. میوه ها حاوی دانه های مسطح، سفت و قهوه ای رنگ هستند که اندازه آنها تنها سه تا چهار میلی متر است. میموزا را فقط با استفاده از این دانه ها می توان تکثیر کرد.
مسمومیت
میموزا مستقیماً جزو گیاهان سمی طبقه‌بندی نمی‌شود، زیرا فقط حاوی مقدار کمی سم است. با این حال، شما باید گیاه آپارتمانی را در مکانی قرار دهید که کودکان کنجکاو و حیوانات خانگی نتوانند بدون مراقبت به آن دسترسی داشته باشند. ترکیبات کمی سمی هیچ آسیبی به سلامتی وارد نمی کند، اما همچنان می تواند منجر به ناراحتی و حالت تهوع شود.
کدام مکان مناسب است؟
میموزا در یک نقطه روشن و بدون تابش مستقیم خورشید بیشترین احساس را دارد. دمای بین 18 تا 20 درجه سانتیگراد نیز مطلوب است. در طول ماه های تابستان نیز می توانید گیاه را در فضای باز و در مکانی سرپوشیده قرار دهید، اما نه در آفتاب کامل. چه در داخل خانه و چه در خارج از منزل: فضا باید عاری از تراوش باشد، دما باید ثابت باشد و ترافیک کمی وجود داشته باشد، مثلاً به این دلیل که شخصی دائماً در آنجا راه می‌رود. چنین مکانی از ابتدا از تا شدن دائمی برگ ها جلوگیری می کند و در نتیجه از ذخایر انرژی گیاه محافظت می کند. با این حال، میموزا برای رشد در نقاط سایه مناسب نیست.ادامه مطلب
زیرلایه
از آنجایی که میموزا معمولاً فقط به صورت یکساله کشت می شود، معمولاً یک خاک به اصطلاح استاندارد کافی است. با این وجود، به کیفیت توجه کنید: خاک گلدانی یا کاشت مبتنی بر کمپوست نه تنها برای محیط زیست سالم تر از یک بستر ارزان و مبتنی بر ذغال سنگ نارس است (در هر حال، ذغال سنگ نارس با از بین رفتن زیستگاه های ارزشمند نباید استخراج شود). همچنین تعادل آب بهتر در گلدان خاک را تضمین می کند.ذغال سنگ نارس به سرعت سفت می شود و دیگر قادر به جذب آب نیست. از سوی دیگر، کمپوست هم مخزن آب خوبی است و هم به اندازه کافی نفوذپذیر است تا آب اضافی آبیاری از آن عبور کند.
پیشرفت
از اسفند ماه می توانید خودتان میموزاهای زیبا درست کنید. می توانید بذرهای مورد نیاز خود را از فروشگاه ها تهیه کنید یا از برداشت سال گذشته خود تهیه کنید. با این حال، برای اینکه برخی از گل های میموزا میوه دهند، باید گیاه را در ماه های تابستان بیرون بگذارید. فقط در اینجا حشرات در جستجوی غذا می توانند گرده افشانی لازم را انجام دهند. سپس شاخه های پژمرده را قطع نکنید، بلکه آنها را رها کنید. حبوبات کوچک تا پاییز اینجا شکل می گیرند و در نهایت آنها را می چینید. دانه های داخل آن را خارج کرده و در زمستان خشک، خنک و محکم بسته نگه دارید.
اگر بالاخره می خواهید بذرهای سفت را بکارید، بگذارید حداقل دوازده ساعت در جای گرم خیس بخورد.در همین حال، یک سینی در حال رشد کم عمق یا گلدان های کوچک را با یک بستر رشد ضعیف یا کوکووم پر کنید، زیرا قبلاً بسترها را در مایکروویو یا اجاق استریل کرده اید. این مهم است زیرا در غیر این صورت دانه های حساس کپک می زنند. بذرها را بکارید و آنها را با خاک نپوشانید، زیرا میموزاها جوانه زن های سبکی هستند. زیرلایه را کمی مرطوب نگه دارید و ظروف کشت را با یک پوشش نیمه شفاف، مانند فیلم چسبناک یا بطری PET که قسمت بالایی را با گردن بطری از آن جدا کرده اید، بپوشانید.
گلدان‌ها را باید در دمای بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد گرم و در مکانی روشن و دور از تابش مستقیم آفتاب نگهداری کرد. روزانه تهویه کنید تا از تشکیل کپک در زیر پوشش جلوگیری کنید. هنگامی که نهال ها سه تا چهار جفت برگ ایجاد کردند، آنها را به گلدان های جداگانه پیوند بزنید. مهم است، به خصوص در هنگام رشد در کوکوم، کوددهی زودهنگام شروع شود.
کاشت و گلکاری مجدد
نیازی نیست میموزاهایی که فقط به صورت یکساله کشت شده اند را دوباره گلکاری کنید، مگر اینکه نهال های جوان را برای اولین بار در گلدان گل با خاک واقعی گلدان قرار دهید. همچنین باید گیاهان تازه خریداری شده را فوراً جابه‌جا کنید، زیرا در بسیاری از موارد گلدان‌ها خیلی کوچک هستند و/یا بستر مرطوب یا از قبل خسته شده است. در غیر این صورت، تنها نمونه های چندساله نیاز به خاک تازه و کاشت جدید دارند. در حالت ایده آل، شما باید در بهار دوباره گلکاری کنید.
زمانی که ریشه های میموزا از گلدان بیرون می آیند و/یا گلوله ریشه کاملاً گلدان را پر می کند، زمان گلکاری مجدد است. ریشه های گیاه برای رشد نیاز به فضا دارند، اما نباید گلدان را خیلی سخاوتمندانه کنید. در یک گلدان کوچکتر، گیاه تزئینی تر به نظر می رسد و اغلب شکوفاتر می شود. مهمتر از آن سوراخ زهکشی بزرگ در پایین گلدان است که از طریق آن آب اضافی آبیاری می تواند تخلیه شود.به این ترتیب در وهله اول از غرقابی جلوگیری می کنید.نحوه کاشت میموزا:
- با احتیاط گیاه را از گلدان قدیمی بیرون بیاورید.
- خاک چسبیده را به آرامی تکان دهید.
- ریشه ها را بررسی کنید.
- ریشه های پوسیده و بیمار را قطع کنید.
- گلدان تازه را با یک لایه زهکشی و مقداری بستر پر کنید.
- خشت منبسط شده یا مقداری خرده خاک رس برای زهکشی مناسب است.
- میموزا را در گلدان قرار دهید و اطراف آن را با خاک پر کنید.
- زیر را به آرامی فشار دهید.
- میموزا بریزید.
اگر از خاک استاندارد از پیش کوددهی شده استفاده کرده اید، در چهار تا شش هفته اول نیازی به کود دادن به میموزا ندارید. با این حال گیاه را در مکانی گرم و روشن و بدون نور مستقیم خورشید قرار دهید.
تعجب نکنید اگر میموزا بعد از گلدان مجدد کمی پاره به نظر برسد. این روند همیشه به معنای استرس برای گیاه است، به همین دلیل است که بعد از آن کمی فرسوده به نظر می رسد. با این حال، با مراقبت خوب و استراحت زیاد، معمولاً به سرعت بهبود می یابد.
میموسای آبیاری
دقیقا دو چیز وجود دارد که میموزه ها در آبیاری دوست ندارند: رطوبت و خشکی. گیاهان حساس نمی توانند غرقابی یا گلوله های ریشه خشک را تحمل کنند، به همین دلیل است که همیشه باید بستر را با حساسیت زیاد مرطوب نگه دارید. قبل از آبیاری مجدد، همیشه یک تست انگشت انجام دهید و فقط زمانی میموزا را آبیاری کنید که سطح بستر قبلاً خشک شده باشد. برای جلوگیری از غرق شدن آب، هر گونه آب اضافی که داخل نعلبکی یا گلدان ریخته شده است باید فوراً حذف شود.
میموزا خیلی مقاوم به آهک نیست و بنابراین باید با آب نرم آبیاری شود - ترجیحاً آب باران یا آب لوله کشی که به خوبی راکد است.چیزی که مهمتر از آن است رطوبت مناسب است: گیاهان گرمسیری به رطوبت بالایی نیاز دارند که به بهترین وجه با نصب کاسه های آب به دست می آید. اتفاقاً رطوبت کم در هوای محیط برای گیاهان به خصوص در فصل زمستان مضر است، به ویژه اینکه در شرایط خشک خطر آلودگی به کنه عنکبوتی وجود دارد.ادامه مطلب
میموزا را به درستی کود دهید
بعد از گلدان مجدد در بهار، نیازی به کود دهی فوری میموزا ندارید. فقط گیاهان مسن تر از کاربردهای گاه به گاه کود خوشحال هستند، اگرچه آنها فقط نیاز کمی به مواد مغذی دارند و بنابراین به کود کمی نیاز دارند. کافی است ماهی یک بار کود گیاهی سبز مایع را به گیاهان بدهید که همراه با آب آبیاری مصرف کنید و فقط با نصف دوز توصیه شده سازنده مخلوط کنید.
میموزا را درست برش بزنید
از آنجایی که میموزاها به خوبی هرس را تحمل نمی کنند، باید از هرس گیاه خودداری کنید.او اغلب با توهین واکنش نشان می دهد و سپس دیگر عمل نمی کند. این نیز یکی از دلایلی است که میموزاها معمولاً فقط به صورت یکساله نگهداری می شوند: به ویژه گیاهان مسن تر بسیار پراکنده رشد می کنند که همیشه جذاب به نظر نمی رسند. در عین حال به کمک قیچی نمی توان آنها را شکل داد.ادامه مطلب
تکثیر میموزا
بهتر است میموزا را هر سال دوباره بذر کنید. ضمناً کاشت نیز تنها راه تکثیر این گیاه آپارتمانی جالب است. در اصل، تکثیر از طریق قلمه امکان پذیر است، اما مملو از مشکلات مختلفی است: از یک طرف، گیاه مادر هرس را ضعیف تحمل می کند و با کمی بدشانسی، متعاقباً می میرد. ثانیا، شاخه های بریده شده ریشه بسیار ضعیفی دارند و سپس باید در زمستان زنده بمانند. اگر همچنان می خواهید آن را امتحان کنید، نکات زیر بهترین شانس را به شما می دهد:
- قله ها را فقط قبل از گلدهی در بهار یا اوایل تابستان قطع کنید.
- ممکن است هنوز گلها یا فقط غنچه های گل دیده شوند.
- بعد از شروع گلدهی دوباره میزان ریشه دهی به شدت کاهش می یابد.
- اگر گل ها و جوانه ها را از قلمه جدا کنید این نیز صدق می کند.
- پایین ترین برگها را بچینید.
- شاخه را در یک لیوان آب قرار دهید.
- این را در جای گرم و روشن قرار دهید.
- این باید ساکت و بدون پیش نویس باشد.
قلمه را به محض ظاهر شدن اولین ریشه ها بکارید. اگر خیلی صبر کنید، گیاه به سرعت می میرد - معمولاً برای آن خیلی مرطوب است. برای بهبود رشد ریشه، می توانید آنها را قبل از کاشت در بستر ریشه زایی فرو کنید.ادامه مطلب
زمستان
از آنجایی که میموزاها با افزایش سن دیگر خیلی زیبا به نظر نمی رسند و مراقبت از آنها در فصل زمستان بسیار مشکل است، باید از زمستان گذرانی آنها خودداری کنید. بهتر است در بهار گیاهان جدید را از بذرها پرورش دهید. اگر هنوز می خواهید آن را امتحان کنید، باید گیاهان را در مکانی روشن، اما نسبتا خنک در حدود 18 تا 20 درجه سانتیگراد قرار دهید - طاقچه در اتاق نشیمن با بخاری در زیر آن مکان نامناسبی است، به خصوص که هوای گرم کننده نیز وجود دارد. رطوبت بالای لازم را از بین می برد. در ماه های زمستان گیاه را کم آبیاری کنید، اما رطوبت را بالا نگه دارید. تا بهار آینده کود دهی را کاملا متوقف کنید.
در زمستان، گیاهان اغلب برگهای خود را می‌ریزند، زیرا هوا برای آنها خیلی تاریک است. با لامپ یا نورپردازی مخصوص گیاهان می توانید با این پدیده مقابله کنید.ادامه مطلب
بیماری ها و آفات
حتی اگر بیشتر مردم به طور غریزی به خلاف این مشکوک باشند: میموزاها در مورد بیماری‌ها و آلودگی احتمالی آفات به طرز شگفت‌آوری انعطاف‌پذیر هستند. آنها به ندرت بیمار می شوند یا مورد حمله آفات قرار می گیرند. با این حال، اگر گیاه واقعاً نمی‌خواهد رشد کند یا گل نمی‌سازد، اشتباهات مراقبتی یا مکان نامناسب معمولاً علت آن است. پوسیدگی ساقه و ریشه اغلب در نتیجه آبیاری بیش از حد رخ می دهد. این بیماری با برگ های زرد ظاهر می شود. به عنوان یک قاعده، گیاهانی که بیش از حد آبیاری می شوند می میرند، اما گاهی اوقات می توانید با جابجایی سریع آنها در بستر خشک آنها را نجات دهید.
اگر هوای محیط خیلی خشک باشد، کنه های عنکبوتی (همچنین: عنکبوت قرمز) اغلب به میموزا حمله می کنند. شما می توانید آلودگی را با تارهای ریز تشخیص دهید، که اغلب تنها زمانی که با غبار آب پاشیده می شوند، قابل مشاهده هستند. در اینجا نیز کنه ریز عنکبوتی که به سختی با چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، در ابتدا از طریق زرد شدن برگها خود را نشان می دهد.اگر گیاهان آلوده را با دقت دوش دهید و رطوبت را افزایش دهید، آفات اغلب خود به خود از بین می روند. اگر هجوم سرسخت دارید، می‌توانید از محصولات تجاری موجود استفاده کنید که به سادگی به زیرلایه چسبانده می‌شوند.
میموزا برگ هایش را از دست می دهد، چه باید کرد؟
وقتی میموزاها برگهایشان را می ریزند، دلایل مختلفی پشت آن وجود دارد. ممکن است محل گیاه شما خیلی تاریک یا خیلی روشن، خیلی گرم یا خیلی سرد یا به سادگی بیش از حد آبکشی باشد. علاوه بر این، اگر گیاه به طور دائم خیلی مرطوب یا خیلی خشک باشد، آبیاری نادرست می تواند منجر به از دست دادن برگ شود. همه این دلایل قابل بحث نیستند: حتی لمس بیش از حد برگها در نهایت باعث ریزش آنها می شود زیرا میموزا نمی تواند این تلاش را در طولانی مدت جبران کند. به طور کلی، برگ های گیاه آپارتمانی بسیار حساس هستند: میموزا نیز نمی تواند کیفیت هوای ضعیف را تحمل کند. به عنوان مثال، در اتاق افراد سیگاری به سرعت ناپدید می شود.شرایط مکان مناسبی را برای میموزا ایجاد کنید، آن را طبق دستورالعملی که در بالا توضیح داده شد آبیاری کنید، آن را زیاد دست نزنید و در حضور آن سیگار نکشید - در این صورت هیچ چیز نباید مانع یک گیاه سالم، زیبا و برگدار باشد.
نکته
حتی اگر میموزاها به دلیل رشد گاهی عجیب و غریبشان گاهی شبیه بونسای های کوچک به نظر می رسند، برای فرهنگ بونسای مناسب نیستند. آنها را نمی توان مجبور به عادت رشد مطلوب کرد و همچنین زمستان گذرانی آنها دشوار است.
گونه و گونه
از حدود 500 گونه مختلف از خانواده میموزا، ما فقط گونه Mimosa pudica را به عنوان گیاه آپارتمانی پرورش می دهیم. با این حال، گیاهان بالغ به ندرت به صورت تجاری در دسترس هستند، که به دلیل حساسیت "Rührmichnichtan" است - کوچکترین ارتعاشات و تفاوت در دما و نور باعث ریزش برگ ها و ضعیف شدن گیاه می شود.به عنوان یک قاعده، شما باید خودتان Mimosa pudica را از دانه هایی که می توانید از مغازه های باغ تهیه کنید، پرورش دهید. هیچ تفاوتی بین انواع مختلف وجود ندارد.
