در طبیعت، زغال اخته وحشی در هر فصل، حتی بدون لقاح مصنوعی، تعداد مشخصی میوه می‌دهد. زغال اخته های کشت شده در باغ باید کوددهی شوند تا از عملکرد بالای میوه اطمینان حاصل شود.
چه زمانی و چگونه باید زغال اخته کشت شده را کود داد؟
زغال اخته کشت شده را باید در بهار قبل از جوانه زدن و در اوایل تابستان با کود مخصوص زغال اخته یا رودودندرون بدون آهک کود داد. از کودهای دامی پایدار و کمپوست تازه خودداری کنید زیرا می توانند اثر نامطلوبی بر pH خاک داشته باشند.
مشکل آهک
زغال اخته کشت شده مانند خویشاوندان وحشی خود در جنگل نسبت به خاکهای آهکی و آبیاری بسیار حساس واکنش نشان می دهد. بنابراین در هنگام کاشت زغال اخته نه تنها باید از اسیدی بودن بستر خاک و تا حد امکان بدون آهک بودن بستر خاک، بلکه در انتخاب آب آبیاری نیز مراقبت کرد. بسیاری از کودهای رایج باغی حاوی مقادیر معینی آهک هستند و بنابراین برای کود دهی زغال اخته کشت شده بسیار نامناسب هستند.
زمان مناسب برای کوددهی زغال اخته پرورشی
زغال اخته کشت شده در درجه اول برای دو منظور به انرژی زیادی نیاز دارد: برای تشکیل شاخه های جدید و میوه دهی در تابستان. بر این اساس، اولین کوددهی باید در بهار قبل از ظهور شاخه ها و برگ های جدید انجام شود. لقاح دوم در اوایل تابستان پس از آن تامین انرژی کافی را برای توسعه برداشت غنی از اوایل ژوئیه تضمین می کند.از طرف دیگر، کوددهی در اواخر پاییز چندان مفید نخواهد بود، زیرا باعث تحریک رشد ساقه در اواخر سال می شود و در نتیجه مقاومت زمستانه گیاهان را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.
انتخاب کود مناسب برای زغال اخته
هنگامی که از کود تجاری موجود برای زغال اخته در باغ استفاده می کنید، حتماً باید یک نوع خاص بدون آهک مخصوص زغال اخته یا رودودندرون انتخاب کنید. با این حال، باید از افزودن کودهای دامی پایدار و کمپوست تازه خودداری کنید، زیرا این کودها می توانند حاوی مقدار زیادی آهک باشند و تأثیر نامطلوبی بر مقدار pH خاک برای زغال اخته داشته باشند. اما شما همچنین می توانید از مواد خاصی از باغ خود برای اطمینان از کوددهی ارگانیک و در عین حال محیط اسیدی خاک استفاده کنید. در حالت ایده آل، شما باید از کمپوست بالغ از: استفاده کنید
- خاک سوزنی صنوبر و صنوبر
- پوست مخروطیان
- خاک اره غیر آلوده به مواد شیمیایی
نکته و ترفند
به منظور جلوگیری از کوددهی بیش از حد بوته های زغال اخته، مصرف کودهای نیتروژنی مانند سولفات آمونیوم و نیترات آمونیوم در باغ های خصوصی توصیه می شود. مصرف حدود 40 تا 50 گرم آمونیاک سولفوریک در هر بوته در بهار باعث تحریک تشکیل شاخه های جدید می شود.
