تراس‌های کاشت مسطح برای هزاران سال از فرهنگ‌ها و نقاط مختلف جهان شناخته شده‌اند: فقط به باغ‌های معلق بابل تا تراس‌های برنج در آسیا فکر کنید. تخت های مرتفع پلکانی اقدام موثری برای جلوگیری از فرسایش خاک در شیب های تند، استفاده معقول از روان آب باران و ایجاد مناطق کاشت مسطح است.
مزایای تخت های پله ای چیست؟
تخت‌های مرتفع پلکانی، تخت‌های پلکانی هستند که مانند پلکان در سراشیبی چیده شده‌اند.آنها امنیت، مراقبت آسان تر و گسترش منطقه کاشت را ارائه می دهند. ارتفاع بستر به طور ایده آل 50 سانتی متر (نشسته) یا 80-90 سانتی متر (ایستاده) و عمق بستر کاشت حداکثر 70 سانتی متر بهینه است.
تخت های پله ای چیست؟
تخت‌های مرتفع پلکانی، تخت‌هایی هستند که مانند پله‌ها پشت سر هم قرار گرفته‌اند. می توان از آنها در حالت ایستاده یا نشسته مراقبت کرد. پله های گیاهی طیف وسیعی از مزایا را ارائه می دهند: سازه های تکیه گاه آجری شیب را تضمین می کنند، تخت های مسطح سطح کاشت را افزایش می دهند و - آخرین اما نه کم اهمیت - تخت ها ایمن، ارگونومیک و نگهداری آسان هستند.
برای اینکه مطمئن باشید از یک مهندس سازه بپرس
طراحی چنین بستر مرتفع پلکانی کار آسانی نیست، به خصوص اگر باغی بسیار شیب دار با شرایط سخت زمین شناسی باشد. حتی برنامه‌ریزی پله‌ها، اندازه‌گیری و سپس نصب آنها مشکلاتی را برای افراد عادی ایجاد می‌کند.برای مثال دیوارهای حائل باید به گونه ای محاسبه و ساخته شوند که فشار وارده بر شیب را جذب کنند. می‌توانید با خیال راحت از شیب‌های کوچک‌تر پایین بیایید، اما برای شیب‌های بلندتر با دیوارهای پلکانی و شرایط خاک نامشخص، همیشه باید از یک مهندس عمران یا مهندس سازه سوال کنید.
کدام مواد بهترین هستند؟
سنگ‌های طبیعی یا بلوک‌های بتنی که می‌توان آنها را با توجه به اندازه، وزن، در هم تنیدگی و ویژگی‌های دیگر انتخاب کرد، برای ساخت چنین تخت‌های مرتفع پلکانی مناسب هستند. هنگام ساخت و ساز، باید بین دیوارهای با سنگ های چیده شده و دیوارهای ژولیده تفاوت قائل شوید. در حالی که پایه های شن فشرده با عمق حدود 40 سانتی متر برای اولی کافی است، شما نیاز به یک ترانشه عمیق برای پالیسید دارید. این باید ستون های سنگی را تا یک سوم طول آنها در خود جای دهد.
طراحی پلکان تخت های مرتفع
برای اینکه بتوانید به راحتی از گیاهان در بسترهای مرتفع پلکانی نگهداری کنید باید ابعاد پله ها و دیوارها را به صورت زیر محاسبه کنید:
- ارتفاع تخت باید حدود 50 سانتی متر باشد (مراقب در حالت نشسته) یا 80 تا 90 سانتی متر (مراقبت در حالت ایستاده).
- عمق بستر کاشته شده همراه با دیوار (به ضخامت دقت کنید!) نباید بیشتر از 70 سانتی متر باشد.
- برای دو یا چند تخت که روی هم قرار گرفته اند، عرض مسیر حداقل ۴۰ سانتی متر باید اضافه شود. در غیر این صورت می توان تخت بالاتر بعدی را حفظ کرد.
- عمق بستر 160 تا 200 سانتی متر بهتر است به دو نوار کاشت با یک مسیر میانی و یک مسیر در جلوی تراس کاشت بالاتر بعدی تقسیم شود.
نکته
در شیب های تند، پله های لازم را نیز باید با دقت زیاد برنامه ریزی کنید: برای ارتفاع تخت 90 سانتی متر، شش پله هر کدام 15 سانتی متر ارتفاع لازم است.
