گرمازه های برفی به نام خود زندگی می کنند، زیرا بوته های کوتوله در ماه های زمستانی خسته کننده و خاکستری شکوفا می شوند. گل های ظریف آن ها لهجه های رنگارنگی را در بالکن و باغ ارائه می دهند. اگرچه نگهداری از این گیاه آسان است، اما به ویژه گیاهان گلدانی نیاز به مراقبت ویژه دارند.
چگونه مراقب گرمای برفی هستید؟
هدر برفی (Erica carnea) مکان آفتابی و خاک قابل نفوذ، تازه و غنی از هوموس را ترجیح می دهد. نیاز به آب متوسط، کوددهی گاه به گاه و هرس پس از گل دهی دارد. مقاومت در برابر زمستان و همزیستی با قارچ های ریشه از مزایای آن است.
منشا
هدر برفی که با نام های هدر بهاره یا هدر زمستانی نیز شناخته می شود، از خانواده هدرها یا Ericaceae است. نام گیاه شناسی آن Erica carnea است. پسوند گونه carnea رنگ گل ها را نشان می دهد. زیستگاه طبیعی در مناطق کوهستانی غرب، مرکزی و جنوب اروپا است. گرمک های برفی در کوه های آلپ تا ارتفاع 2700 متری رشد می کنند. آنها همچنین در کوهپایه های مسطح آلپ و در مراکش رخ می دهند.
در حالی که سایر گونه های هدر روی بسترهای اسیدی رشد می کنند، هدر برفی مناطقی با خاک های آهکی را ترجیح می دهد. منطقه آنها در جایی قرار دارد که سنگ های دولومیت به زیر خاک شکل می دهند. گیاهان چوبی در جنگل های خشک با کاج اسکاتلندی، کاج سیاه و کاج اروپایی رشد می کنند. در ناحیه خط درخت، گرمک برفی بر جامعه گیاهی بوته های کوتوله غالب است.
رشد
هدر برفی به عنوان یک درختچه کوتوله، بوته ای کم ارتفاع و پرشاخه ایجاد می کند که تبرهای ساقه نازک آن پایین یا به صورت قوس دار بالا می روند.شاخه های آنها به مرور زمان چوبی می شود. این یک سیستم ریشه ای ظریف را تشکیل می دهد که به طور مسطح در نزدیکی لایه بالایی خاک پخش می شود. اریکا کارنیا تا 30 سانتی متر رشد می کند. هدر برفی به راحتی با سایر گیاهان هدر اشتباه گرفته می شود. تفاوت های ظریفی بین گونه ها وجود دارد که تشخیص را آسان تر می کند:
- هدر جارو:برگهای متقابل و فلس مانند
- هدر زنگوله ای: برگ های مژه دار با کرک های سفت
- هدر خاکستری: برچه های محصور در تاج
برگ
گرمک‌های برفی برگهای بی‌پایه‌ای ایجاد می‌کنند که به صورت حلقه‌هایی در محور ساقه قرار گرفته‌اند. تیغه برگ باریک و نیزه ای شکل مستقیماً در محور ساقه ادغام می شود. به رنگ سبز تیره و در قسمت بالایی براق است. یک نوار میانی سفید برجسته به وضوح در قسمت زیرین قابل مشاهده است. برگها همیشه سبز هستند و به دلیل کاهش شکل آنها سوزنی شکل به نظر می رسند.این برگهای ضخیم سازگاری با مکان‌های طبیعی هستند که نمک‌های مغذی مهمی در خاک وجود ندارد.
بلوم
Erica carnea گلهایی سر تکان می دهد که به صورت انبوه در گل آذین راسموز در کنار هم قرار گرفته اند. آنها در یک طرف در بغل برگ می نشینند و ساختار هرمافرودیتی دارند. سه کاسبرگ پوست خشک و کمی مایل به قرمز تاجی زنگوله ای شکل را احاطه کرده اند که گلبرگ های آن به هم جوش خورده اند. گل ها به رنگ های سفید، صورتی و قرمز می درخشند. آنچه قابل توجه است، برچه های تیره هستند که بر خلاف گیاهان هدر مرتبط، در تاج پنهان نیستند. از زنگ تاج همراه با استایل بیرون زده اند.
گرمهای برفی زود شکوفه با دوره گلدهی که از ژانویه تا آوریل ادامه دارد. برخی از گونه ها از دسامبر یا تا مه شکوفا می شوند. این گیاه را به گیاهی با ارزش برای مراتع زنبور عسل تبدیل می کند، زیرا زنبورها و پروانه ها وظیفه گرده افشانی را بر عهده دارند.بوته های کوتوله جوانه های خود را سال قبل قبل از شروع زمستان تشکیل می دهند.
میوه
پس از دوره گلدهی، هر گل به صورت یک میوه کپسولی در می آید. در اعماق زنگ گل پنهان شده و پس از خشک شدن باز می شود. این شکل میوه خاص باعث می شود که دانه های متعدد و بسیار کوچک توسط باد پراکنده شوند. این به اصطلاح پرنده غلات سبک هستند و بنابراین می توانند مسافت های طولانی را پوشش دهند.
استفاده
گرمچه های برفی درختچه های زینتی محبوبی هستند که نه تنها پارک ها بلکه باغ ها را نیز تزئین می کنند. این گیاهان از اوایل قرن نوزدهم عمدتاً در انگلستان پرورش داده شده اند. از آن زمان، گونه های متعددی پدید آمدند که در رنگ های گل و برگ چشمگیرشان متفاوت بود. رشد کم آنها باعث می شود گیاهان پوشش زمینی کاملی باشند که به عنوان گیاهان قبر نیز استفاده می شوند. گلدهی زودرس آنها بوته های کوتوله را به گیاهان جذابی تبدیل می کند که با شکوه و شکوه گل های خود فصل بهار را آغاز می کنند.در گروه های بزرگ، گرمای برفی اثر کامل خود را آشکار می کند.
گزینه های طراحی
Erica carnea باغ های صخره ای و چیدمان های گلدانی را تزئین می کند. می توان آن را در بسترهای مختلط قرار داد یا به عنوان حاشیه کاشت. درختچه های کوتوله با علف های زینتی، گیاهان شاخ و برگ زینتی، گل های پیاز یا گیاهان چند ساله خوب هماهنگ هستند. آنها به خصوص در بین سنگ های بزرگ یا ریشه های ژولیده تزئینی به نظر می رسند.
اینها شرکای کاشت مناسب هستند:
- جارو
- رودودندرون
- ارس
- صنوبر و کاج کوچک
گرمچه های برفی از گیاهان غذایی محبوب برای گونه های خاص پروانه ها هستند. کاترپیلار پروانه هدر و جغد هدر که در رده در خطر انقراض طبقه بندی می شود از برگ های گیاه تغذیه می کنند. این جنبه اکولوژیکی باعث می شود که درختچه های کوتوله به گیاهان محبوب در باغ هایی با طراحی طبیعی تبدیل شوند.غذا به گیاهان آسیب نمی رساند.
خوراکی
اریکا کارنیا حاوی هیچ ماده فعال سمی نیست. بخشی ضروری از داروهای گیاهی است و به شکل چای و عصاره استفاده می شود. حتی اگر بچه یا حیوان خانگی دارید می توانید بدون تردید درختچه کوتوله را در باغچه خود بکارید.
کدام مکان مناسب است؟
کوه های برفی مکان آفتابی را ترجیح می دهند. آنها در سایه روشن نیز رشد می کنند، اگرچه گل های این مکان ها کمتر سرسبز هستند.
گیاه به چه خاکی نیاز دارد؟
خاک قابل نفوذ که شرایط تازه را داشته باشد برای کشت ایده آل است. اریکا کارنیا یک بستر غنی از هوموس را دوست دارد که می تواند حاوی آهک باشد. خاک هایی با pH بین 4، 5 و 7 را تحمل می کند. درختچه کوتوله جوامعی با قارچ های ریشه خاصی تشکیل می دهد. این همزیستی حیاتی است تا گیاه با تمام مواد مغذی مهم تامین شود.بنابراین درختچه های پاکوتاه تازه خریداری شده را همراه با خاک گلدان بکارید تا قارچ را از بین نبرید.
می توانید از این مخلوط های بستر استفاده کنید:
- خاک و ماسه رودودندرون
- خاک قایق و پرلیت
- ذغال سنگ نارس، ماسه، خاک باغچه و کمپوست
تکثیر هدر برفی
اریکا کانیا را می توان با روش های مختلفی تکثیر کرد که هر کدام مزایا و معایبی دارند.
بخش
جمعیت های بزرگ گیاهی با تقسیم توپ ریشه تکثیر می شوند. قبل از کندن گیاه، باید آن را قطع کرد. ریشه ها را با چاقوی تیز به چند تکه برش می دهند تا هر قسمت از گیاه شاخ و برگ و جوانه کافی داشته باشد. هنگام انجام این اقدام، مراقب باشید که بستر قدیمی را بیش از حد از دست ندهید. ممکن است قارچ ریشه آسیب دیده باشد و گیاهان جزئی دیگر به شدت رشد نکنند یا بمیرند.
کاهش
در فصل بهار می توانید یک ساقه بلند را به سمت زمین خم کنید و در نوک آن را به صورت ضربدری بزنید. قسمتی که روی زمین قرار دارد را به آرامی با خاک بپوشانید و ساقه را با سنگ محکم کنید. نوک شاخه باید از بستر بیرون بزند. زیرلایه را به طور مرتب آبیاری کنید و بین جلسات آبیاری اجازه دهید خاک خشک شود.
در پاییز می توانید به راحتی ساقه را بکشید. اگر برداشتن آن از بستر مشکل باشد، ریشه های کافی ایجاد کرده و می توان آن را از گیاه مادری جدا کرد. این روش تکثیر این مزیت را دارد که ریشه گیاه مادری آسیب نمی بیند.
قلمه
در مرحله رشد می توانید شاخه های یک گیاه مادر سالم را قطع کنید. قلمه ها نباید هنوز کاملاً چوبی باشند تا بتوانند ریشه های جدیدی تشکیل دهند. دقت کنید که ساقه ها بین 25 تا 35 میلی متر طول داشته باشند.قسمت پایینی آن جدا می شود تا برگ ها پوسیده نشوند. شاخساره را تا قسمت برگ دار در یک گلدان پر از خاک گلدان قرار دهید. خاک باید از نظر مواد مغذی فقیر و دائما مرطوب باشد.
اگر قابلمه به اندازه کافی بلند است، می توانید روی آن را با فویل شفاف بپوشانید. نباید نوک ساقه را لمس کند، در غیر این صورت آنها به سرعت دچار اعوجاج می شوند. این اندازه گیری باعث افزایش رطوبت ثابت می شود و بستر با سرعت کمتری خشک می شود. حدود 45 روز طول می کشد تا قلمه ها ریشه بدهند.
هرم برفی در گلدان
اریکا کارنه برای کاشت ظرفی مناسب است. درختچه کوتوله در بالکن‌ها و تراس‌ها چهره‌ای ظریف را برش می‌دهد. ظرف باید دارای سوراخ های زهکشی باشد تا آب در بستر جمع نشود. زمستان گذرانی گیاهان گلدانی دشوار است. برگهای پایینی اغلب پس از زمستان قهوه ای می شوند. پس از مدتی، درختچه کوتوله ناخوشایند به نظر می رسد.اقدامات حفاظتی مناسب برای اطمینان از زنده ماندن گیاهان گلدانی در زمستان ضروری است.
آبیاری هدر برفی
گرمابه های زمستانی نیاز آبی متوسطی دارند. آنها از آبیاری گاه به گاه با آب باران لذت می برند. آب لوله کشی کهنه نیز مناسب است. بستر باید نسبتاً مرطوب باشد و بین جلسات آبیاری اجازه داده شود تا خشک شود. بوته های کوتوله نیز در فصل سرد به آب نیاز دارند. گیاهان را در روزهای بدون یخبندان آبیاری کنید و مخصوصاً با گیاهان گلدانی مطمئن شوید که آب کاملاً تخلیه می شود. آب اضافی زیر لیوانی باید بریزد.
در زمستان گیاهان را فقط در پایه آبیاری کنید. آب نباید روی برگ ها جاری شود، در غیر این صورت خطر سوختگی در اثر آفتاب وجود دارد.
کوددهی هدربرفی به درستی
اریکا کارنه نیازی به کوددهی ندارد زیرا تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را از طریق همزیستی با قارچ ریشه به دست می آورد.در خاک های ضعیف می توانید با استفاده از مقدار کمی کود از رشد خود حمایت کنید. اگر درختچه‌های کوتوله رشد خود را متوقف کرده یا اخیراً قطع شده‌اند، از منبع ضعیفی از مواد مغذی با کود مخصوص بهره می‌برند. می توانید از کود رودودندرون مایع استفاده کنید.
برف برفی را به درستی برش دهید
به محض اینکه گل آذین پژمرده شد باید نزدیک به زمین برش داد. این اندازه گیری رشد گیاه را تحریک می کند و تضمین می کند که درختچه های کوتوله شاخه های بوته ای متراکم ایجاد می کنند. جوانه های متعددی در پاییز روی شاخه های تازه تشکیل می شود، به طوری که گیاهان در فصل بعد به شکوفایی فراوان ادامه می دهند. از قیچی‌هایی با تیغه‌های تیز که از قبل کاملاً تمیز شده‌اند استفاده کنید.
اگر هر بهار گیاه را دوباره قطع نکنید، خطر طاسی در ناحیه تحتانی وجود دارد. هدر برفی عمدا به سمت بالا رشد می کند و شاخه های پایینی را می ریزد.هر چه ساقه ها بلندتر شوند، بیشتر به سمت زمین متمایل می شوند. انگار گیاه داره از بین میره.
سختی
گرمابه های زمستانی به شدت در برابر یخبندان مقاوم هستند و حتی با دمای دو رقمی منفی نیز مشکلی ندارند. درختچه های همیشه سبز در فصل سرد به آب نیاز دارند تا برگ هایشان خشک نشود. گیاهان را در روزهای بدون یخبندان آبیاری کنید.
گیاهان گلدانی زمستان گذران
اگر بستر داخل گلدان یخ بزند، بوته های کوتوله نمی توانند تعادل آب خود را حفظ کنند. قارچ ریشه می میرد و دیگر نمی تواند مواد مغذی گیاه را تامین کند. غرقابی نیز اغلب در زمستان یک مشکل است. اگر ریشه ها در آب سرد باشند، گیاهان واکنش حساسی نشان می دهند. پوسیدگی ریشه ممکن است رخ دهد.
چگونه از سطل محافظت کنیم:
- یک لایه ضخیم از کاه، برگ یا چوب برس را روی بستر پخش کنید
- گلدان را در جوت بپیچید یا با حصیر کاهی بپوشانید
- دور سطل مش سیمی بپیچید و با شاخه های کاج جاهای خالی را پر کنید
ادامه مطلب
آلودگی قارچ
پوسیدگی ریشه لانه زنبوری بیماری موذیانه ای است که دیر متوجه می شود. هاگ ها معمولاً برای مدت طولانی در بستر می نشینند بدون اینکه آسیبی ایجاد کنند. فقط غرقابی، یخبندان و تنش خشکی باعث عفونت قارچی می شود.
اسپور قارچ Armillaria mellea روی ریشه های پوسیده می نشیند و پوسیدگی ریشه را تسریع می کند. این گیاه دیگر نمی تواند با مواد مغذی و آب کافی تامین شود، بنابراین رشد آن در ابتدا دچار رکود می شود. اگر آلودگی متوجه نشود، گیاه می میرد. اقدامات کنترلی شناخته شده ای وجود ندارد. گیاهان آسیب دیده باید حفر و دور ریخته شوند.
آفات
کوه های برفی اغلب مورد حمله شپشک سیاه قرار می گیرند.سوسک های شبانه ده میلی متر طول دارند و تخم های خود را در قاعده تنه می گذارند. لاروهای هچ شده به زیرلایه سوراخ می شوند و از ریشه تغذیه می کنند. سوسک ها از توده برگ تغذیه می کنند و آثار تغذیه به وضوح قابل مشاهده از خود باقی می گذارند. باید سریع عمل کنید تا گیاه از بین نرود.
آفت تله‌های مخصوص در برابر سوسک‌ها موثر بوده است. شما باید گیاه را به طور منظم در هنگام غروب بررسی کنید. سوسک ها در هنگام خطر روی زمین می افتند و مرده بازی می کنند.جوشانده برنزه، چریش یا سیر در برابر هجوم آفات اثر پیشگیرانه دارد. گلدان های گیاهی را می توان با حلقه های چسب محافظت کرد.
نماتدهایی از نوع Steinernema kraussei را در ماه های اکتبر و فوریه به گیاه خود بدهید. آنها لاروها را در بستر می کشند. نماتدها برای متابولیسم خود به حداقل دمای 13 درجه سانتیگراد نیاز دارند. اگر گیاه شما در ماه های معتدل زمستان مورد حمله قرار گرفت، برای احتیاط باید آن را در بستر تازه بکارید.
نکته
با گونه هایی که هم مقاوم و هم تشنه آفتاب هستند، یک آرایش کاشت رنگارنگ ایجاد کنید. علاوه بر گرماهای برفی، بنفشه های شاخدار کاملاً در جعبه بالکن قرار می گیرند. گیاه نقره ای طرح را با رشد عجیب خود تزئین می کند.
انواع
- Foxhollow: تنوع گسترده. برگ های زرد طلایی با نوک نارنجی. دوره گلدهی بین فوریه و مارس، گلها صورتی کم رنگ است. تا 30 سانتی متر ارتفاع و 45 سانتی متر عرض رشد می کند.
- Springwood White: رشد قویتر، سجده. سایه را تحمل می کند. رنگ شاخ و برگ سبز تیره. گل های بزرگ، سفید با پرچم های قهوه ای. دوره گلدهی بین ژانویه و می. تا ارتفاع 15 سانتی متر و عرض 45 سانتی متر رشد می کند.
- وست وود زرد: تنوع تنومند. برگ های زرد طلایی. گل های کوچک، صورتی تیره. بین فوریه و مارس شکوفا می شود. ارتفاع و عرض رشد بین 15 تا 25 سانتی متر.
- Vivelii: رشد متراکم. برگها سبز تیره، سبز در زمستان با رنگ مایل به قرمز. گلها صورتی تیره با تاج‌های افست، زمان گلدهی بین مارس و می. 15 سانتی متر ارتفاع و 30 سانتی متر عرض رشد می کند.
- دسامبر قرمز: پخش کنید. برگ سبز تیره. گل های کوچک، قرمز مایل به صورتی شدید. بین دسامبر و مه شکوفا می شود. ارتفاع رشد تا 20 سانتی متر، عرض تا 45 سانتی متر.
