مخروط صنوبر: همه چیز درباره میوه صنوبر

فهرست مطالب:

مخروط صنوبر: همه چیز درباره میوه صنوبر
مخروط صنوبر: همه چیز درباره میوه صنوبر
Anonim

به ندرت کسی انتظار میوه درختان مخروطی را داشته باشد، شاید توت های درخشان درخت سرخدار. اما صنوبر نیز میوه می دهد - مخروط های آن. دانه های چهار تا پنج میلی متری با بال هایشان آنجا می رسند.

میوه صنوبر
میوه صنوبر

میوه درخت صنوبر چیست؟

میوه صنوبر مخروط است که طول آن تقریباً 10 تا 15 سانتی متر و ضخامت آن 3 تا 4 سانتی متر است. دانه های بالدار متعددی در مخروط ها می رسند که اندازه آنها حدود 4 تا 5 میلی متر است و بال هایی به طول حدود 1.5 سانتی متر و عرض 6 تا 7 میلی متر دارند.

میوه های صنوبر چه شکلی است؟

مخروط های صنوبر (ماده) می توانند رنگ های مختلفی داشته باشند، یعنی سبز یا قرمز تا آبی تیره، گاهی اوقات سیاه و بنفش. با رسیدن به رنگ قهوه ای و صمغی در می آیند و آویزان می شوند. سپس حدود یک سانتی متر طول و حدود سه تا چهار سانتی متر ضخامت دارند. دانه‌های آن‌ها بسیار کوچک با اندازه چهار تا پنج میلی‌متر هستند، اما به لطف بال‌هایشان که تقریباً سانتی‌متر طول دارند، به راحتی قابل تشخیص هستند.

چگونه مخروط کاج را از صنوبر تشخیص دهم؟

تمایز بین صنوبر و صنوبر برای افراد عادی چندان آسان نیست، اما در واقع می توان آن را کاملاً منطقی توضیح داد. تنها کاری که باید انجام دهید این است که به سوزن ها و پارس نگاه کنید. در حالی که سوزن های صنوبر در اطراف شاخه ها رشد می کنند و کاملاً نوک تیز هستند، سوزن های صنوبر فقط به طرفین می چسبند و به طور قابل توجهی نرم تر هستند.

پوست صنوبر نسبتا صاف و خاکستری متمایل به سفید است که بعداً ترک می خورد. از طرف دیگر، درخت صنوبر دارای پوست قهوه ای مایل به قرمز است که با افزایش سن به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای در می آید. علاوه بر این، پوست پوست با فلس های نازک است.

تفاوت این درختان به ویژه در مخروط ها مشخص می شود. در حالی که مخروط های کاج به صورت عمودی می ایستند و فقط دانه های رسیده را می ریزند، مخروط های صنوبر رسیده با نوک خود آویزان می شوند. وقتی دانه ها می رسند، مخروط ها می ریزند.

آیا می توانم از بذر صنوبر خود برای کاشت استفاده کنم؟

اگر می خواهید صنوبر خود را مستقیماً از دانه ها پرورش دهید، به صبر زیادی نیاز دارید. پس از یک سال، درخت شما تنها حدود یک متر بلند می شود. برای آزمایش اینکه کدام بذرها قادر به جوانه زدن هستند، بذرها را در ظرف آب بپاشید و کمی صبر کنید. بذرهایی که روی آب شناورند کر هستند و نمی توانند جوانه بزنند.

بذرهای قابل جوانه زنی بهتر است در بهار مستقیماً در فضای باز کاشته شوند. از قبل خاک را از علف های هرز پاک کرده و کمی شل کنید. دانه ها را فقط به صورت نازک با خاک بپوشانید. سپس یک کمک جوانه زنی روی آن قرار دهید. ظروف پلاستیکی سوراخ دار و شفاف مانند قابلمه های قدیمی ماست برای این کار مناسب هستند.این بدان معنی است که نهال ها توسط حیوانات آسیب دیده یا خورده نمی شوند.

مهمترین موارد به طور خلاصه:

  • میوه=مخروط
  • تقریبا. طول 10 تا 15 سانتی متر، ضخامت 3 تا 4 سانتی متر
  • حاوی تعداد زیادی دانه بالدار
  • دانه ها: تقریباً 4 تا 5 میلی متر بزرگ، بال ها تقریباً 1.5 سانتی متر طول، 6 تا 7 میلی متر عرض

نکته

دانه‌های نازا اغلب رنگ روشن‌تری نسبت به دانه‌های بارور دارند. شما می توانید این را حتی بدون قرار دادن دانه ها در آب مشاهده کنید.

توصیه شده: