سیر وحشی چند سالی است که بسیار مد شده است. از اواسط مارس تا اواسط آوریل می توانید برگ ها را تازه جمع آوری کنید، بنابراین فصل نسبتا کوتاه است. با این حال، سیر وحشی را می توان به راحتی منجمد کرد و زمانی که به صورت خمیر در آمد، می توانید از این سبزی خوشمزه در تمام طول سال استفاده کنید.
میشه رب سیر وحشی رو منجمد کرد و بعدا چطوری ازش استفاده میکنی؟
خمیر سیر وحشی را می توان به راحتی با تقسیم آن در قالب های یخ، کیسه های فریزر یا لیوان ها منجمد کرد. پس از ذوب، رب را می توان به عنوان پایه پستو، دیپ، سوپ، سس یا پاستا مانند رشته سیر وحشی و اسپاتزل استفاده کرد.
خمیر سیر وحشی تهیه کنید
مواد لازم:
- 200 گرم سیر وحشی تازه
- 100 میلی لیتر روغن آفتابگردان
- 10 گرم نمک
آماده
- سیر وحشی را کاملا بشویید و خشک کنید.
- ساقه های ضخیم را قطع کنید.
- برگ ها و روغن و نمک دریا را در ظرفی بلند بریزید.
- همه را با همزن دستی له کنید تا یک جرم خامه ای به دست آید.
همچنین می توانید رب سیر وحشی را در مخلوط کن تهیه کنید.
خمیر سیر وحشی منجمد
خمیر سیر وحشی را در قالب یخ بریزید و بگذارید همه چیز در فریزر یخ بزند. این باعث می شود سیر وحشی منجمد را به راحتی تقسیم کنید.
اگر معمولاً به مقادیر کمتری از مخلوط نیاز دارید، آن را در کیسه فریزر قرار دهید و صاف کنید. بعد از انجماد سیر وحشی می توانید سیر وحشی را تکه تکه کنید و به این ترتیب خیلی کم دوز کنید.
خمیر سیر وحشی را نیز می توان مستقیماً در شیشه فریز کرد:
- رب را در ظرف های کوچک بریزید.
- باید فضای کافی در بالا وجود داشته باشد، زیرا مخلوط در فریزر منبسط می شود.
- درب را پیچ کنید.
- توی فریزر بذارید یخ بزنه.
چگونه می توانید از خمیر سیر وحشی منجمد دوباره استفاده کنید؟
رب پایه بسیاری از غذاهای خوشمزه است. آجیل کاج بو داده، آسیاب شده، پارمزان تازه رنده شده و کمی روغن زیتون را اضافه کنید تا پستوی تند ایجاد کنید که طعم فوق العاده ای با پاستا دارد.
کمی خمیر سیر وحشی را با پنیر خامه ای، کوارک و سایر گیاهان مخلوط کنید تا یک دیپ معطر ایجاد کنید. این را با سیب زمینی پخته، سبزیجات خام یا کراکر سرو کنید.
وقتی خمیر سیر وحشی به صورت ریز خورده می شود، عطر سوپ و سس را برجسته می کند. همچنین می توانید رب را به خمیر نان اضافه کنید یا از آن به عنوان چاشنی رشته سیر وحشی یا اسپاتزل استفاده کنید.
نکته
سیر وحشی در مورد شرایط خاک و شرایط نوری هیچ الزام خاصی ندارد. بنابراین این گیاه را می توان تقریباً در هر باغی کشت کرد. مکانی که به سختی در زیر درخت رشد کرده باشد ایده آل است، جایی که پیازها در عمق پنج سانتی متری در زمین در پاییز کاشته می شوند.
