جعفری محبوب ترین گیاه دارویی آلمان است. کمتر غذا یا سالادی دلچسبی وجود دارد که به جعفری نیاز نداشته باشد. اما آیا می دانستید که جعفری حاوی سموم است؟ حقایقی جالب درباره پیدایش و کشت جعفری.
پروفایل جعفری چیست؟
جعفری (Petroselinum crispum) گیاهی دو ساله از خانواده چتریان با برگهای سبز تیره تا روشن، صاف یا مجعد و گلهایی به رنگ سبز مایل به زرد است. از منطقه مدیترانه می آید، به عنوان ادویه و گیاه دارویی مناسب است و حاوی مقادیر کمی از اسانس سمی آپیول است.
حقایق در مورد جعفری
- نام گیاه شناسی: Petroselinum crispum
- منشأ:منطقه مدیترانه
- خانواده گیاهی: چتریان
- اسامی پرطرفدار: Peterling, Peterli, Silk
- سن: گیاه دوساله
- برگ: سبز تیره تا روشن، صاف یا مجعد
- گل:زرد-سبز
- دوره گلدهی: خرداد – تیر
- زمان برداشت: در تمام طول سال تا زمان گلدهی
- مصرف: ادویه و گیاه دارویی
- مکان: طاقچه، بالکن، هوای آزاد
نکات کاشت جعفری
جعفری در ابتدا کمی حساس است. به دلیل منشأ آن در منطقه مدیترانه، در دماهای بالاتر بهتر جوانه می زند.
نه تابش مستقیم آفتاب را تحمل می کند و نه آب می گیرد.
جعفری برای کاشت مارپیچ گیاهی مناسب نیست زیرا با هر کاشت جدید باید خاک را عوض کرد.
نحوه مراقبت صحیح از جعفری
وقتی جعفری جای مناسبی پیدا کرد، نیاز به مراقبت کمی دارد.
هنگام آبیاری احتیاط توصیه می شود، زیرا گیاهان نمی توانند رطوبت بیش از حد را تحمل کنند و سپس رشد نمی کنند اما می میرند.
در کوددهی نیز باید مراقب باشید، زیرا جعفری کود ارگانیک تازه را تحمل نمی کند.
کاربردهای جعفری
برگ های جعفری اغلب به صورت خام به عنوان چاشنی سیب زمینی، سالاد و موارد دیگر استفاده می شود.
استفاده از آن به عنوان یک گیاه دارویی امروزه کمتر شناخته شده است. برای مشکلات مجاری ادراری می توان از جعفری به عنوان چای استفاده کرد.
چرا جعفری سمی است؟
آپیول اسانس سمی در برگها و حتی بیشتر در دانه ها تجمع می یابد. باعث انقباض ماهیچه های دستگاه گوارش و رحم می شود.
وقتی گیاه گل داد، دیگر اجازه خوردن برگها داده نمی شود. سپس جعفری را باید دور بریزید.
به خانم های باردار به طور کلی توصیه می شود که جعفری نخورند. حتی زمانی از دانه ها به عنوان وسیله ای برای خاتمه بارداری استفاده می شد.
نکته و ترفند
در اصل جعفری اساساً برگهای صافی داشت. از آنجایی که این ها بسیار شبیه به جعفری سگ بسیار سمی بودند و مسمومیت های جدی رخ داد، راهبان گونه های فرفری و خزه دار را پرورش دادند. اینها را نمی توان به راحتی با گیاه سمی و برگ صاف اشتباه گرفت.
