یک گیاه حیاتی گشنیز هم برگ های تند و هم دانه های تند را برای آشپزخانه فراهم می کند. از آنجایی که طعم هر دو جزء به طور قابل توجهی متفاوت است، برداشت صحیح نیاز به کمی دقت و برنامه ریزی دارد. اینجوری کار میکنه.
چه زمانی و چگونه باید گشنیز برداشت کرد؟
برگ گشنیز باید قبل از گلدهی برداشت شود تا بهترین طعم آن حفظ شود. شاخه ها را نزدیک به زمین ببرید یا برگ های جداگانه را از بالا به پایین بچینید. بذر گشنیز را می توان از اواخر مرداد به محض اینکه قهوه ای روشن شد برداشت کرد.آنها را در جای خشک و آفتابی بگذارید تا تقریبا سیاه شوند.
برگ گشنیز را به موقع قبل از گلدهی برداشت کنید
اگر هنگام کاشت گشنیز، برگهای ظریف را در نظر داشته باشید، برداشت در شرایط عادی تابستان از خرداد آغاز می شود. هر چه شاخ و برگ جوان تر باشد طعم آن لطیف تر است. یا کل شاخه های نزدیک به زمین را قطع کنید یا تک تک برگ ها را جدا کنید. در این صورت از بالا به پایین کار کنید.
هدف این است که گلدهی را تا جایی که ممکن است به تاخیر بیندازید. پس از باز شدن جوانه ها، گیاه گشنیز تمام انرژی خود را صرف رشد بذر می کند. این فرآیند به قیمت طعم و مزه در قسمت های سبز گیاه صورت می گیرد. با این حال، اگر به طور دائم از گلدهی جلوگیری شود، بذرهای ظریف ناگزیر ظاهر نمی شوند. در این زمینه کمی درایت لازم است.
برگ گشنیز را هوشمندانه نگهداری کنید
دیر یا زود برداشت برگ ها و شاخساره ها متوقف می شود تا گلدهی شود. برای اینکه بتوانید این قسمت های گیاه گشنیز را برای مدت طولانی به عنوان چاشنی استفاده کنید، به راحتی می توان آنها را فریز کرد یا خشک کرد.
چگونه بذر گشنیز را در زمان مناسب برداشت کنیم
به دنبال شکوفه گشنیز سفید، سر بذرهای مورد نظر ایجاد می شود. تا پایان ماه اوت، اینها رسیده خواهند شد تا برداشت آغاز شود. صبر نکنید تا میوه تیره شود. در غیر این صورت آنها می ترکند و دانه ها را در سراسر باغ پخش می کنند. نحوه ادامه کار:
- قطع دانه ها با رنگ قهوه ای روشن
- بگذارید چترها در مکانی آفتابی و خشک برسند
- اگر دانه ها تقریباً رنگ سیاه به خود بگیرند رسیده اند
بذر گشنیز ترجیحاً در ظرف دربسته نگهداری شود. دانه ها را درست قبل از استفاده آسیاب کنید تا از طعم کامل آن لذت ببرید.
نکته و ترفند
اگر می خواهید هم برداشت غنی از برگ ها و هم عملکرد سخاوتمندانه دانه گشنیز داشته باشید، از ترفند زیر استفاده کنید. گشنیز را در دو مکان مختلف در بستر بکارید. در حالی که یک گروه اجازه دارد تا آنجا که می تواند شکوفا کند، گروه دوم به طور مداوم برگ های معطر را تامین می کند.
