بیهوده نیست که راهب آبی (Aconitum napellus) نیز نام رایج «مرگ بز» را دارد: به هر حال، این گیاه یکی از سمی ترین گیاهان چند ساله در تمام اروپا است که غلظت سم در آن وجود دارد. ریشه و دانه بالاترین.
آیا دانه های راهبگی سمی هستند؟
دانه های راهبان آبی (Aconitum napellus) بسیار سمی هستند زیرا حاوی غلظت بالایی از آکونیتین و سایر آلکالوئیدها هستند. مسمومیت می تواند منجر به حالت تهوع، حساسیت به سرما، آریتمی قلبی، گرفتگی عضلات، فلج و نارسایی گردش خون شود.
در کاشت راهب در باغ مراقب باشید
قبل از کاشت راهب، باید در نظر داشته باشید که آیا این گیاه برای کودکانی که در باغ شما بازی می کنند، خطری دارد یا خیر. از آنجایی که بذرهای راهبان جوانه زنی تیره هستند، کاشت مستقیم آنها در بستر هیچ خطری فوری برای حیوانات خانگی در باغ ندارد. با این حال، فقط دست زدن به گیاه می‌تواند باعث بی‌حسی، حتی روی پوست سالم شود. علائم احتمالی مسمومیت (به دلیل آکونیتین و سایر آلکالوئیدها و آلکامین ها) هنگام مصرف عبارتند از:
- تهوع شدید
- حساسیت به سرما
- آریتمی قلبی
- گرفتگی شدید
- فلج
- فلج گردش خون منجر به مرگ (در حالت هوشیاری کامل)
بذرها را با خیال راحت ذخیره کنید
برای اینکه کودکان یا حیوانات خانگی با بذرهای راهبانی تصادف نکنند، باید بذرهای خریداری شده و خود برداشت شده را تا زمان کاشت در مکانی کاملاً بسته و مشخص شده نگهداری کنید.همچنین بهتر است بلافاصله پس از گلدهی، گیاهان را مجدداً برش دهید تا بذرها در ابتدا تشکیل نشوند.
نکته
همچنین هنگام تقسیم و پیوند راهبان برای جوانسازی و تکثیر باید احتیاط کنید. حتی مقادیر کمی از ریشه اگر توسط حیوانات خانگی مانند سگ یا خرگوش خورده شود، می تواند اثر بسیار سمی داشته باشد. بنابراین، ریشه ها باید به سرعت در هنگام پیوند به زمین بازگردانده شوند و هرگز بدون مراقبت رها شوند.
