نام لاتین هلو “Prunus persica” – به انگلیسی “Persian apple” است. از دیرباز اعتقاد بر این بود که میوه هسته دار آبدار از ایران، ایران کنونی آمده است. اما خانه اصلی او بسیار دورتر از شرق است.
اصل هلو از کجا می آید؟
هلو (Prunus persica) در اصل از جنوب چین می آید، جایی که از حدود 2000 سال قبل از میلاد وجود داشته است. کشت می شود. از طریق سفرهای تجاری، هلو به ایران، یونان و بعداً به اروپای مرکزی رسید، جایی که امروزه به عنوان یک درخت میوه ارزش دارد.
هلو 4000 سال است که در چین شناخته شده است
میوه هسته دار خوشمزه از 2000 سال قبل از میلاد در جنوب چین کشت می شد. کشت شده است. از ارزیابی های کاوش های باستان شناسی می دانیم که پرورش هلوهای کشت شده از گونه های وحشی حدود 6000 سال پیش آغاز شد. در چین هنوز هلو را نماد جاودانگی می دانند. الهه دائوئیستی Xiwangmu در کوه مقدس Kunlun، مقر خدایان، زندگی می کرد، جایی که طبق افسانه های مذهبی، سه باغ هلو فقط هر چند هزار سال یک بار میوه می دهند و به خدایان جاودانگی می دهند.
از فارس تا اروپای مرکزی
هلو فقط حدود 1000 سال پیش به ایران آمد. از اینجا، مسافران تجاری، میوه های شیرین را ابتدا به یونان و سپس به اروپای مرکزی می آوردند. فرانسه اولین کشور اروپایی بود که "میوه جاودانگی" چینی را کشت.هلو نیز از قرن نوزدهم در آلمان کشت می شد.
ارقام قدیمی آلمان
واریته های قدیمی هلو که در آلمان پرورش داده شده اند برای رشد در باغ خود ایده آل هستند. این میوه ها برای آب و هوای سخت تر و بارندگی بیشتر استفاده می شوند.
- Anneliese Rudolph (پرورش در نزدیکی درسدن در سال 1911)
- اینگلهایمر سابق قرمز (تولید شده در حدود 1950)
- Proskauer Peach (سیلزیا، 1871)
- Kernechter از کوهپایه ها (Red Ellerstädter، حدود 1870)
- خلبان (1971)
- رکورد آلفتر (تولید شده در دهه 1930)
- معجزه پرم (پرورش شده در اورال که توسط مهاجران آلمانی در حدود 200 سال پیش آورده شده است)
مناطق رشد اصلی امروز
امروزه هلو عمدتاً در مناطق گرم‌تر دنیا کشت می‌شود و میوه‌های شیرین آن دیگر نه تنها از چین و آسیای مرکزی می‌آیند، بلکه از ایالات متحده آمریکا، ایتالیا، فرانسه و اروپای جنوب شرقی نیز می‌آیند.در آلمان، میوه هسته دار معطر عمدتاً در مناطق مختلف تولید شراب کشت می شود.
- فالت
- بادن
- راین هسه
- دره البه درسدن
- استندال
- وردر
نکته و ترفند
هلو تاکستانی نیز یکی از قدیمی ترین انواع هلو در آلمان است. این کمیاب به خصوص معطر است، اما کمتر شیرین است. این رقم با نام‌های هلو تاکستانی موزل، هلو تاکستانی قرمز یا سفید و هلو تاکستانی نیز شناخته می‌شود.
