Pfaffenhütchen: مشخصات، سمیت و ویژگی های رشد

فهرست مطالب:

Pfaffenhütchen: مشخصات، سمیت و ویژگی های رشد
Pfaffenhütchen: مشخصات، سمیت و ویژگی های رشد
Anonim

Pfaffenhütchen درختان زیبایی هستند که میوه های آن در تابستان جلب توجه می کند. علیرغم زیبایی آنها، هنگام حضور کودکان یا حیوانات خانگی در باغ باید احتیاط کرد. قسمت های گیاه سخت است و نباید مصرف شود.

پروفیل بوش اسپیندل
پروفیل بوش اسپیندل

Pfaffenhütchen چه شکلی است و آیا سمی است؟

Pfaffenhütchen (Euonymus europaeus) درختچه ای خزان کننده است که ارتفاع آن به ۲ تا ۶ متر می رسد.با گل های نامشخص، میوه های چشمگیر و رنگ های تند پاییزی مشخص می شود. این گیاه مخصوصاً دانه سمی است و در صورت مصرف باعث درد شکم، تهوع، اسهال و استفراغ می شود.

رشد

Pfaffenhütchen اروپایی چندین تنه و یک تاج با شاخه های پراکنده ایجاد می کند. بسته به محل، ارتفاع درختچه بین دو تا شش متر است. در عرض، درخت می تواند به ابعاد یک و نیم تا چهار متر برسد. پوست شاخه های غالباً مربعی به رنگ خاکستری مایل به قهوه ای است. در برخی از نمونه ها شاخه ها دو تا چهار نوار چوب پنبه ای باریک تشکیل می دهند.

برگ و گل و میوه

Euonymus europaeus برگهای خزان کننده ای را ایجاد می کند که برعکس قرار گرفته اند. آنها به شکل تخم مرغ ظاهر می شوند و تا هشت سانتی متر طول دارند. سطح بالایی آنها به رنگ سبز مات است، در حالی که سطح زیرین روشن تر به نظر می رسد. Pfaffenhütchen رنگ های شدید پاییزی را ایجاد می کند که از زرد طلایی روشن تا قرمز کارمینی متغیر است.

گلهای Pfaffenhütchen چهار ضلعی و به طور نامحسوس سبز کم رنگ هستند. گلهای منفرد کوچک در گروههای دو تا شش تایی در چترهایی با ساقه بلند قرار می گیرند. بوته ها بین ماه مه و ژوئن شکوفا می شوند. شهد شیرین حشرات، زنبورهای وحشی و زنبورهای وحشی را جذب می‌کند.

نام این گونه از میوه های معمولی شکل گرفته شده است که به رنگ صورتی تا زرشکی هستند و دارای چهار اتاق هستند که هر کدام یک دانه دارد. کپسول ها بین سپتامبر و اکتبر باز می شوند به طوری که دانه ها روی ساقه های بلند آویزان می شوند. آنها منابع غذایی محبوب برای رابین ها و جوانان هستند.

وقوع

بوته دوکی در جنوب و مرکز اروپا یافت می شود، جایی که به طور وحشی بین اسپانیا و ولگا رشد می کند. برخی از مناطق پراکنش در آسیای صغیر هستند. Pfaffenhütchen لبه های جنگل و جنگل های دشت سیلابی را پر می کند. آنها درختان مزرعه و پرچین ها را شکل می دهند. در آلمان این گونه به طور گسترده از مناطق پست تا کوه های آلپ، جایی که در رتبه اول قرار دارد، وجود دارد.000 متر بالا می رود.

مسمومیت

همه قسمت های گیاه و به ویژه دانه های گیاه پفن هوتچن سمی هستند. اثر سمی از زمان های قدیم شناخته شده است. با این وجود، قسمت های مختلف این گیاه در گذشته مورد استفاده دارویی قرار گرفته است. در انسان، ممکن است تا 18 ساعت طول بکشد تا اولین علائم ظاهر شوند. حیوانات خانگی ممکن است بعد از خوردن قسمت های گیاه بمیرند.

شکایت های معمول:

  • درد ساختمان
  • تهوع
  • اسهال
  • استفراغ مکرر

توصیه شده: