چنارها در برابر بیماری ها مقاوم هستند، اما عوامل بیماریزای قارچی یک تهدید هستند و می مانند. برخی به سرعت بدون ایجاد آسیب قابل توجهی عبور می کنند. اما برخی دیگر درخت را تا سر حد مرگ پاره می کنند. بیایید نگاهی دقیق تر به سه بیماری قارچی رایج بیندازیم.
چه قارچی در درختان چنار رخ می دهد؟
چنار ممکن است به بیماری های قارچی مانند قهوه ای برگ، بیماری ماساریا و شانکر درخت چنار مبتلا شوند.این علائم منجر به علائمی مانند لکه های قهوه ای، نکروز پوست و برگ های زرد می شود. اقدامات پیشگیرانه شامل هرس منظم درختان و حذف شاخه های آلوده است.
چنار باید با این بیماری های قارچی مقابله کند
- برنزه
- بیماری ماساریا
- سرطان چنار
نکته:چنارهای به شدت هرس شده و نمونه‌هایی که از تنش خشکی رنج می‌برند نیز بیشتر در معرض سفیدک پودری هستند که با پوشش سفید ظاهر می‌شوند.
برنزه
قارچ Apiognomonia veneta عامل این بیماری است که همه گونه های چنار به ویژه درخت چنار برگ افرا را درگیر می کند. برگ ها، پوست درخت و شاخه ها آسیب زیر را نشان می دهند:
- اولین برگها لکه های قهوه ای را نشان می دهند
- اینها شکل نامنظم و دندانه دارند
- از پایه برگ شروع می‌شوند و در امتداد رگبرگ‌های اصلی می‌روند
- برگهای آسیب دیده زود می ریزند
- گاهی اوقات شاخه های جوان شروع به پژمرده شدن می کنند
- به دنبال آن نکروز قشر مغز (مرگ قسمت های آسیب دیده)
نسل جدید برگ ها معمولا سالم می مانند، به همین دلیل است که بیماری درخت را خیلی ضعیف نمی کند. اگر چندین سال متوالی فوران کند، اوضاع متفاوت به نظر می رسد. شاخه های آلوده قطع و دفع می شوند.
بیماری ماساریا
چنارهای میانسال بیشتر مستعد ابتلا به این بیماری قارچی هستند. گرما و خشکسالی نقش خود را ایفا می کند.
- نواحی پوست در ابتدا صورتی تا قرمز می شوند
- هنگام پیشرفتش بمیرد
- سال بعد هاگ های تیره روی پوست ظاهر می شوند
- درخت چنار بیشتر و بیشتر پوست خود را از دست می دهد
- شاخ و برگ ها کم و زیادتر می شوند
- چوب بیمار می پوسد
- خطر لغو وجود دارد
شاخه های آلوده باید سریعاً اره شوند تا به طور غیرقابل کنترلی شکسته نشوند و احیاناً به افراد آسیبی نرسانند.
نکته
به شاخه‌های بالاتر نگاه دقیق‌تری بیندازید، زیرا اغلب فقط در یک طرف (در سمت بالا) بیمار هستند. به این ترتیب می توانید اقدامات لازم را به موقع انجام دهید.
سرطان چنار
این بیماری که به پژمردگی درخت چنار نیز معروف است، پس از ۳ تا ۴ سال به مرگ پایان می‌یابد زیرا قابل کنترل نیست. با این حال، درخت و ریشه های آن باید بلافاصله پس از کشف بیماری از باغ خارج شوند. علائم بیماری عبارتند از:
- برگهای زرد رنگ قبل از پاییز
- یک لباس شاخ و برگ نازک
- شاخه های در حال مرگ
- نواحی تغییر رنگ و فرورفته روی پوست
